‘ผู้หญิง’ ในภาพยนตร์และละครโทรทัศน์จากเทพนิยายซินเดอเรลลา สโนว์ไวท์ และเจ้าหญิงนิทรา
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษากลวิธีการเล่าเรื่องและการสร้างตัวละครหญิงในภาพยนตร์และละครโทรทัศน์ที่ดัดแปลงจากเทพนิยายเรื่องซินเดอเรลลา สโนว์ไวท์กับคนแคระทั้งเจ็ด และเจ้าหญิงนิทรา รวมถึงระบบคิดของสังคมที่สะท้อนผ่านตัวละครหญิงในภาพยนตร์ที่ดัดแปลงมาจากเทพนิยายทั้งสามเรื่องข้างต้นโดยใช้แนวทางการวิจัยเชิงคุณภาพ ด้วยการวิเคราะห์ตัวบทจากการชมภาพยนตร์และละครโทรทัศน์ที่สามารถรับชมได้ทางเว็บไซต์ หรือในรูปแบบ DVD แบ่งเป็นภาพยนตร์ 17 เรื่องและละครโทรทัศน์ 1 เรื่อง รวมทั้งรวบรวมข้อมูลจากเอกสารและเว็บไซต์ที่มีเนื้อหาเกี่ยวข้องกับงานวิจัย ผลการวิจัยพบว่า การสร้างตัวละครหญิงในภาพยนตร์และละครโทรทัศน์ที่ยังคงเค้าโครงเรื่องไว้ตามแบบฉบับของเทพนิยายนั้น ตัวละครเอกอย่างซินเดอเรลลา สโนว์ไวท์ และออโรร่า (เจ้าหญิงนิทรา) ยังคงความเป็นผู้หญิงในอุดมคติตามขนบของเทพนิยาย เช่นเดียวกันกับตัวละครร้ายที่ยังคงให้เห็นเพียงด้านความร้ายกาจแบบไร้เหตุผล ส่วนภาพยนตร์และละครโทรทัศน์ที่ดัดแปลงเค้าโครงเรื่องให้ต่างไปจากเทพนิยายนั้น ตัวละครเอกถูกสร้างให้อ่อนโยนและเข้มแข็ง ทั้งยังคอยช่วยเหลือพระเอกในยามคับขัน ทางด้านตัวละครร้ายถูกสร้างให้มีความเป็นมนุษย์มากขึ้น ทำให้ผู้ชมเห็นทั้งด้านที่โหดเหี้ยมและความปวดร้าวในจิตใจในเวลาเดียวกัน นอกจากนี้ ภาพยนตร์ยังถ่ายทอดระบบคิดของสังคมเพิ่มเข้ามาเกี่ยวกับการแบ่งแยกสีผิว/เผ่าพันธุ์ ชนชั้นทางสังคม ความสัมพันธ์ในครอบครัว บทบาทความเป็นแม่ บทบาทเรื่องเพศของผู้หญิง ความเป็นผู้นำ รวมทั้งประเด็นเรื่องอำนาจ และความงามที่มีอิทธิพลกับผู้หญิงในปัจจุบันด้วย
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กรุงเทพธุรกิจออนไลน์. (2555). แมคแคนเปิดผลวิจัย ผู้หญิงใส่ใจ 5 ความงาม. สืบค้นเมื่อ
24 พฤศจิกายน 2555 จาก www.bangkokbiznews.com/home/detail/business/media/
20120519/452479
กริมม์, จาค็อบ ลุดวิก และ กริมม์, วิลเฮล์ม คาร์ล. (2502). เทพนิยายของกริมม์ (สำราญ กัลยาณมิตร, ผู้แปล). พิมพ์ครั้งที่ 2. พระนคร: แพร่พิทยา.
ไชยรัตน์ เจริญสินโอฬาร. (2555). สัญวิทยา โครงสร้างนิยม หลังโครงสร้างนิยมกับการศึกษารัฐศาสตร์. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์วิภาษา.
นิชธ์นาวิน จุลละพราหมณ์. (2554). สัมพันธบทในภาพยนตร์และละครโทรทัศน์อเมริกันแนวแวมไพร์ร่วมสมัย. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, สาขาวิชานิเทศศาสตร์ คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นพพร ประชากุล. (2552). ยอกอักษร ย้อนความคิด เล่ม 2 ว่าด้วยสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์อ่าน.
สุญาณี ยอดดำเนิน. (2556). UN WOMEN องค์กรสตรีแห่งองค์การสหประชาชาติ. สืบค้นเมื่อ 28 เมษายน 2556 จาก http://www.learners.in.th/blogs/posts/535715.
สุวิมล วงษ์ร้ก. (2547). อัตลักษณ์และการเล่าเรื่องในภาพยนตร์รร่วมสร้างไทย-เอเชีย. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. ภาควิชาการสื่อสารมวลชน คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
อุมาพร มะโรณีย์. (2551). สัมพันธบทของการเล่าเรื่องในสื่อการ์ตูน ละครโทรทัศน์ และ
นวนิยาย. วิทยาพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. ภาควิชาการสื่อสารมวลชน คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วันทนีย์ วาสิกะสิน. (2543). สังคมสงเคราะห์แนวสตรีนิยม ทฤษฎีและการปฏิบัติงาน. กรุงเทพมหานคร. สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
วารุณี ภูริสินสิทธิ์. (2545). สตรีนิยม: ขบวนการอุดมคติแห่งศตวรรษที่ 20. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพมหานคร: โครงการจัดพิมพ์คบไฟ.
Critic After Dark. (2012). The Sleeping Beauty (Catherine Breillat, 2010). Retrieved 2012, August 10 from http://criticafterdark.blogspot.com/2012/05/sleeping-beauty-catherine -breillat-2010.html.
Davidson, H. E. & Chaudhri, A. (2003) A Companion to the Fairy Tale. 1st ed. Cambridge: D.S. Brewer.
Hannam, J. (2007). Feminism. Harlow, England: Pearson/Longman.
Zipes, J. (2007). When Dream Came True: Classical Fairy Tales and Their Tradition.
2nd ed. New York: Routledge Taylor & Francis Group.
Sawyer, N. (2012). Feminist Outlooks at Disney Princess’s. Retrieved 2012, September 1 from www.jmu.edu/commstudies.
Shostak, R. (2008). Female Characters in Disney. Retrieved 2012, September 1 from http://shoup49.webs.com/1paperdisneyfemales.htm.
Stewart, S. (2012). Snow White becomes a girl-power icon. Retrieved 2012, September 1 from http://www.nypost.com/p/entertainment/movies/white_hot_FR4XiRR8JXNFazgPpR4DUK.