Developing Health Communication Model for Enhancing Well-Being among Older Adults in Jatujak, Bangkok during the Coronavirus Disease 2019 (COVID-19) Pandemic

Main Article Content

Worawudh Phakdiburut

Abstract

The purposes of this mixed methods research are to 1)  explore the problems and needs for enhancing well-being among older adults in Jatujak, Bangkok during the COVID-19 pandemic 2) analyze the behavior of information exposure about enhancing well-being among older adults in Jatujak, Bangkok during the COVID-19 pandemic 3) develop health communication model for enhancing well-being among older adults in Jatujak, Bangkok during the COVID-19 pandemic 4) test out public health communication model for enhancing well-being among older adults in Jatujak, Bangkok during the COVID-19 pandemic. The sample group in the quantitative research is 400 older adults in Jatujak, Bangkok. Participants in qualitative research were 10 older adults in Senanikom II community. The group of 40 older adults who participated in experimental research is divided into 2 groups: 20 experimental group and 20 control group. The research found that 1) the sample had physical and mental health problems. The problem faced during the COVID-19 pandemic is physical condition. Overall, it is at a high level. In terms of mental, social, and intellectual conditions were at a moderate level. As for the health needs of the sample in terms of health knowledge, health care needs and the needs of media and communication technology for health, overall, it is at a high level. 2) information exposure behavior among older adults in Jatujak, Bangkok during the COVID-19 pandemic overall is at a high level. When considering each type of media, it was found that the media which the sample used in high level of information exposure were television, followed by personal media and social media. 3) developing health communication model for enhancing well-being among older adults in Jatujak, Bangkok during COVID-19 pandemic is Participation-Focused Health Communication Model by using horizontal one-way health communication process 4) the results of an experiment using the health communication model for enhancing well-being among older adults in Jatujak, Bangkok during the COVID-19 pandemic can affect well-being among older adults, the average health score of the experimental group was significantly higher than before the experiment at the .05 level. As for the satisfaction level of the sample towards the health communication model used in the trial for enhancing the well-being of older adults in Jatujak, Bangkok during the COVID-19 pandemic as a whole is at a high level.

Article Details

Section
Articles

References

กรมควบคุมโรค. (2564). สถานการณ์โรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19) มาตรการสาธารณสุข และปัญหาอุปสรรคการป้องกันควบคุมโรคในผู้เดินทาง. วันที่เข้าถึงข้อมูล 2 มกราคม 2565 แหล่งที่มา https://ddc.moph.go.th

กรมกิจการผู้สูงอายุ. (2565). ปัญหาของผู้สูงอายุมีอะไรบ้าง. วันที่เข้าถึงข้อมูล 2 มกราคม 2565 แหล่งที่มา https://www.dop.go.th/th/know/15/461.

กระทรวงสาธารณสุข. (2564). สถานการณ์โรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19) มาตรกรสาธารณสุขและปัญหาอุปสรรคการป้องกันควบคุมโรคในผู้เดินทาง. วันที่เข้าถึงข้อมูล 25 มกราคม 2564 แหล่งที่มา https://ddc.moph.go.th/uploads/files/2017420210820025238.pdf.

กานดาวสี มาลีวงษ์ (2560). สังคมผู้สูงอายุกับประเด็นปัญหา. วันที่เข้าถึงข้อมูล 12 กุมภาพันธ์ 2565 แหล่งที่มา https://mwi.anamai.moph.go.th/th/elderlygroup/download/?did=178839&id=37240&reload.

กาญจนา แก้วเทพ และคณะ (2560). การสื่อสารเพื่อการสร้างเสริมสุขภาวะ. กรุงเทพฯ : สํานักพัฒนาภาคีสมพันธ์และวิเทศสัมพันธ์ สํานักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.).

ณัฐนันท์ ศิริเจริญ. (2560). ความต้องการของผู้สูงอายุสำหรับการสื่อสารสุขภาพกับสมาชิกในครอบครัวเพื่อช่วยให้เกิดความสุข. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี, (8(2), 90-122.

ประเวศ วะสี. (2543). สุขภาพในฐานะอุดมการณ์ของมนุษย์. พิมพ์ครั้งที่ 4. นนทบุรี : สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข.

พนม คลี่ฉายา. (2561). รายงานการวิจัย เรื่อง การเข้าถึง เข้าใจ ประเมิน และใช้ข้อมูลข่าวสารสุขภาพเพื่อการดูแลตนเองให้ปลอดภัยจากโรคติดต่ออุบัติใหม่ที่แพร่มาจากต่างประเทศของประชาชนในเขตเมือง. กรุงเทพฯ : สถาบันวิจัยระบบสาธารณสุข (สวรส.).

พนม คลี่ฉายา. (2564). การออกแบบสารเพื่อการสื่อสารแบบบูรณาการ. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ภาณุวัฒน์ ว่องตระกูลเรือง (2563) ดูแลผู้สูงอายุอย่างไร ในช่วงโควิด-19. วันที่เข้าถึงข้อมูล 1 สิงหาคม 2564 แหล่งที่มา https://www.nakornthon.com/article/detail/ดูแลผู้สูงอายุอย่างไรในช่วงโควิด-19.

มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผู้สูงอายุไทย (มส.ผส.). (2564). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ. 2563. นครปฐม : สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล.

เยาวภา จันทร์เหมือน. (2565). การสื่อสารสุขภาพของกระทรวงสาธารณสุข:กรณีการระบาดของโรคติดเชื้อไวรัสโคโรนา 2019 (COVID-19). วารสารวิชาการสาธารณสุข, 31(1), 62-73.

สุคี ศิริวงศ์พากร. (2556). การศึกษาพฤติกรรมการเปิดรับข่าวสารที่มีความสัมพันธ์กับความสามารถในการพึ่งตนเองของผู้สูงอายุในกรุงเทพมหานคร. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลพระนคร.

สุทธิมนัส ชินอัครพงศ์. (2562). กระบวนการตรวจสอบข้อเท็จจริงของข้อมูลข่าวสารในสื่อสังคมออนไลน์ของผู้สูงอายุ. วิทยานิพนธ์ปริญญานิเทศศาสตรมหาบัณฑิต สาขานิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

สุนทรีย์ ชุ่มมงคล. (2563). การสื่อสารเพื่อการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุด้วยสื่อใหม่ผ่านโซเชียลมีเดีย. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี.

สำนักงานเขตจตุจักร.(2564). แผนปฏิบัติราชการประจำปีงบประมาณ พ.ศ.2564 สำนักงานเขตจตุจักร. กรุงเทพฯ : สำนักงานเขตจตุจักร.

สำนักงานสุขภาพแห่งชาติ.(2550). พระราชบัญญัติสุขภาพแห่งชาติ 2550 วันที่เข้าถึงข้อมูล 1 สิงหาคม 2564 แหล่งที่มา https://infocenter.nationalhealth.or.th/?lsvr_kba.

สำนักอนามัย กรุงเทพมหานคร. (2564). กทม. ห่วงผู้สูงอายุ เร่งฉีดวัคซีนผ่าน “ไทยร่วมใจ”. วันที่เข้าถึงข้อมูล 2 พฤศจิกายน 2564 แหล่งที่มา https://web.facebook.com/prbangkok/posts/3660984607334467/?_rdc=1&_rdr.

องค์การอนามัยโลก. (2564). โรคโควิด 19 คืออะไร. วันที่เข้าถึงข้อมูล 5 มกราคม 2564 แหล่งที่มา https://www.who.int/docs/default-source/searo/thailand/update-28-covid-19-what-we-know---june2020 ---thai.pdf?sfvrsn=724d2ce3_0.

Butler, J. T. (2001). Principle of health education & health promotion. (3rd ed.). California: Wadsaorth Thomson Learning.

Haber, D. (2013). Health promotion and aging practical: Applications for health professionals. (6th ed.). New York, NY: Springer Publishing.

Harrington, N. G. (2014). Health communication: theory, method, and application. New York, NY: Routledge.

Institute for Healthcare Improvement (2020) Using tools to measure well-being in the time of COVID-19. Retrieved February 23, 2021, From https://www.ihi.org/communities/blogs/using-tools-to-measure-well-being-in-the-time-of-covid-19.

Lewis, B., & Lewis, J. (2015). Health communication: a media and cultural studies approach. New York, NY: Palgrave Macmillan.

Littlejohn, S. W., Foss, K. A., & Oetzel, J. G. (2017). Theories of human communication. (11th ed.). Long Grove: Waveland.

Rural Health Information Hub (2018) Health communication. Retrieved February 23, 2021, From https://www.ruralhealthinfo.org/toolkits/health-promotion/2/strategies/health-communication.

Vivien, J. (2013). The media of mass communication. (11thed.). Upper Saddle River, N.J.: Pearson.

World Health Organization (1998). Adelaide recommendation on healthy public policy. Geneva: World Health Organization.

World Health Organization (2021). Communicating for health impact. Retrieved February 23, 2021, From https://www.who.int/westernpacific/activities/Communicating-for-health-impact