The Communication in Socialization Process of the Organizations Succeeding in Building Employees’ Organizational Ambassadorship and the Employees' Organizational Identification
Main Article Content
Abstract
This qualitative research was aimed to study 1) the organizational socialization process of the organizations succeeding in building employee ambassadorship and 2) the employees' organizational identification of those successful organizations. In-depth interviews with 4 executives and 20 employees from 4 voluntary organizations, which were successful in building the ambassadorship according to the Best Employers Awards 2019 - 2020, were conducted. The results showed that the organizations socialized their employees to be the ambassadors during probation and the after-probation periods. The key socializing contents were related to beliefs in human potential, team potential, the organization and its customers, and the organization and society. The socialization process was applied at the following levels of interaction: management-employee, superior-subordinate, and coworker-coworker. The socialization tactics were applied in the following settings: collective and individual, formal and informal, investiture and divestiture, sequential and random, serial and disjunctive, and fixed and variable. As for the employees' perception, correspondingly, most of the employees accepted the organization’s values and cultures, as well as exercised these notions in their working habits; whereas, a certain number of young-generation employees negotiated the acceptance of these values and cultures with some suggestions and questions for additional clarifications. Regarding the employees' organizational identification, it was involved with personal attitudes, and according to the organizational expectations, and even beyond. In addition, the expressions of the employee’s organizational identification were influenced by their personal motives as well as reasons related to their organizations and the environment outside the organizations.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
เกริกเกียรติ ต่อกิจไพบูลย์. (2558). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำการเปลี่ยนแปลง ความพึงพอใจในงานกับ พฤติกรรมการเป็นสมาชิกที่ดีขององค์การ โดยมีทุนทางจิตวิทยาด้านบวกเป็นตัวแปรกำกับ. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต, คณะศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
จรัล อุ่นฐิติวัฒน์. (2548). กลวิธีการถ่ายทอดทางสังคมขององค์กรที่ส่งผลต่อความผูกพันในองค์กรและความพึงพอใจในงานสำหรับพนักงานสถาบันการเงินพิเศษของรัฐ. วารสารพฤติกรรมศาสตร์, 11(1). 145-164.
ชลทิพย์ อัศวกาญจน์. (2546). การสื่อสารของผู้บังคับบัญชาเพื่อการยอมรับจากผู้ใต้บังคับบัญชาที่มีอาวุโสกว่าในองค์กร. วิทยานิพนธ์ปริญญานิเทศศาสตรมหาบัณฑิต, คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นงลักษณ์ ศรีอัษฎาพร เจริญงาม. (2543). ความสามารถในการสื่อสาร: แนวคิดเชิงนิเวศน์ในองค์กร. วารสารนิเทศศาสตร์. 18(4), 1-18.
ปภัสสรา ชัยวงศ์. (2557). กรอบแนวคิดเชิงทฤษฏีความสามารถในการสื่อสารระหว่างบุคลากรต่างรุ่นในองค์กรไทย. วิทยานิพนธ์ปริญญานิเทศศาสตรดุษฎีบัณฑิต, คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
รุ่งโรจน์ อรรถานิทธ์. (2554). การสร้างความผูกพันของพนักงานในองค์กร. กรุงเทพมหานคร: เอชอาร์ เซ็นเตอร์.
Ashforth, B.E. and Mael, F. (1989). Social Identity Theory and the Organization. Academy of Management Review, 4, 20-39.
Champoux, J. E. (2000). Organizational Behavior: Essential Tenets for a New Millennium. Singapore: South-Western Collage Publishing.
Cheney, G. (1983). The rhetoric of identification and the study of organizational communication. Quarterly Journal of Applied Communication Research, 23, 167-200.
Edwards, M. R. (2005). Organizational identification: A conceptual and operational review. International Journal of Management Reviews, 7(4), 207-230.
Edwards, M. R., & Peccei, R. (2010). Perceived organizational support, organizational identification, and employee outcomes: Testing a simultaneous multifocal model. Journal of Personnel Psychology, 9(1), 17.
Jablin, F. M. (2001). Organizational Entry, Assimilation, and Disengagement/Exit. In. L. L. P. F. M. Jablin (Ed.), Hand book of Organizational Communication: Advances in theory, research, and methods. CA, Newbury Park: Sage.
Greenberg, J., & Baron, R.B. (1995). Behavior in organizations: Understanding and managing the human side work. (5th ed.) Englewood Cliffs, New Jersey: Prentice-Hall, Inc.
Komin, S. (1991). Psychology of the Thai People: Values and Behavioral Patterns. Bangkok: National Institute of Development Administration (NIDA).
Lee, S. M. (1971). An empirical analysis of organizational identification. Academy of Management Journal, 14(2). 213-226.
Michael W. Lowenstein. (2019). Employee Ambassadorship: Optimizing Cutomer-Centric Behavior from the Inside-Out and Outside-In (1). New York: Business Expert Press, LLC.
Saks, A. M.; & Ashforth, B. E. (1997). Organizational Socialization: Making Sense of the Past and Present as a Prologue for the Future, Journal of Vocational Behavior. 51(2), 237-279.
Sheldon, M. (1971). An empirical analysis of organizational identification. Academy of Management Journal, 14, 149-226.
Souiden, N., Kassim, N. M., & Hong, H. (2006). The Effect of Corporate Branding Dimensions on Consumers’ Product Evaluation: A Cross-Cultural Analysis. European Journal of Marketing, 40, 825-845.
Tompkins, P.K., & Cheney, G. (1985). Communication and unobtrusive control in contemporary organizations. In R.D. McPhee & P.K. Tompkins (Eds.), Organizational communication: Traditional themes and new directions (pp. 179-210). Newbury Park, CA: Sage.
Van Maanen J. & Schein E. (1979). Toward a theory of socialisation. In Research in Organisational Behaviour (1, Staw BM ed.). Greenwich: JAI Press.