The Communication and Negotiation of Power in Driving Citizenship Rights of the Maniq Ethnic Group in Thailand
Main Article Content
Abstract
This qualitative research aimed to study the communication and negotiation power of civil society toward the definition of the Maniq ethnic group in Thailand. The data was collected from observations, in-depth interviews, and textual analysis. The research results showed that the meaning of the Maniq ethnic group in Thai society has been defined and communicated through various discourses according to eras and social contexts. Social movements for the Maniq people’s citizenship rights took place based on the negotiation of meanings against mainstream discourses that exclude and oppress ethnic people, with the aim of deconstructing old discourses and defining new meanings and identities for the Maniq ethnic group in accordance with human rights principles and international conventions on the rights of indigenous peoples. The civil sector’s negotiation of power for the Maniq ethnic group’s citizenship rights was concerned with discursive communication, including discursive access, discursive practice, and sociocultural contexts, influencing the achievement of definition-making power.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
References
กาญจนา แก้วเทพ และ สมสุข หินวิมาน. (2560). สายธารแห่งนักคิดทฤษฎี เศรษฐศาสตร์การเมืองกับการสื่อสารศึกษา (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: ภาพพิมพ์.
กำจร หลุยยะพงศ์. (2553). การสื่อสารกับวาทกรรมอัตลักษณ์ผู้สูงอายุในสังคมไทย. วิทยานิพนธ์นิเทศศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขานิเทศศาสตร์ คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ไชยรัตน์ เจริญสินโอฬาร. (2545). ขบวนการเคลื่อนไหวทางสังคมรูปแบบใหม่. กรุงเทพฯ: วิภาษา.
ไชยรัตน์ เจริญสินโอฬาร. (2549). วาทกรรมการพัฒนา : อำนาจ ความรู้ ความจริง เอกลักษณ์และความเป็นอื่น. กรุงเทพฯ: วิภาษา.
ไชยรัตน์ เจริญสินโอฬาร. (2555). สัญวิทยา โครงสร้างนิยม หลังโครงสร้างนิยมกับการศึกษารัฐศาสตร์ (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: วิภาษา.
ธงชัย วินิจจะกุล. (2560). คนไทย/คนอื่น ว่าด้วยความเป็นอื่นในสังคมไทย. นนทบุรี: ฟ้าเดียวกัน.
มูลนิธิชนเผ่าพื้นเมืองเพื่อการศึกษาและสิ่งแวดล้อม. (2561). รายงานสังเคราะห์ ความเป็นชายขอบของชนเผ่าพื้นเมืองกลุ่มเปราะบางในประเทศไทย. โครงการพัฒนาระบบฐานข้อมูลเพื่อเสริมสร้างศักยภาพชนเผ่าพื้นเมืองกลุ่มชายขอบ และเปราะบางในประเทศไทย.
ศักรินทร์ ณ น่าน. (2555). มลาบรี บนเส้นทางการพัฒนา. เชียงใหม่: ศูนย์ศึกษาชาติพันธุ์และการพัฒนา.
สามชาย ศรีสันต์. (2560). การศึกษาการพัฒนาในฐานะขบวนการเคลื่อนไหวสนามวาทกรรม. วารสารสังคมศาสตร์, 29 (1), 191-226.
สามชาย ศรีสันต์. (2561). ว่าด้วยการวิเคราะห์วาทกรรมแนววิพากษ์: บทศึกษาวิเคราะห์วาทกรรมการพัฒนา/หลังการพัฒนา = On Critical Discourse Analysis. กรุงเทพฯ: สมมติ.
สิริพร สมบูรณะ. (2560). การจัดการทางวัฒนธรรมชนพนื้เมือง (มานิ) ของประเทศมาเลเซียและประเทศไทย (รายงานการวิจัยเรื่อง). กรมส่งเสริมวัฒนธรรม กระทรวงวัฒนธรรม.
สุวิไล เปรมศรีรัตน์ และชุมพล โพธิสาร. (2558). มานิ (ซาไก) ชนพื้นเมืองในภาคใต้ของไทย. ดำรงวิชาการ, 14 (1), 33-56.
อรรวรรณ ปิลันธน์โอวาท. (2544). กรอบวาทกรรมวิเคราะห์กับกรณีศึกษาไทย (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อานันท์ กาญจนพันธุ์. (2546). บทนำ ใน ชาติพันธุ์และมายคติ. กรุงเทพฯ: สำนักคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ กระทรวงวัฒนธรรม.
Kamaruddin, K., & Jusoh, O. (2008). Educational policy and opportunities of Orang Asli: A study on indigenous people in Malaysia. The Journal of Human Resource and Adult Learning, 4(1), 86-97.
Nagata, S. (2005). Subgroup ‘names’ of the Sakai (Thailand) and the Semang (Malaysia): a literature survey. Anthropological Science, 0511290016-0511290016.
Porath, N. (2002). Developing indigenous communities into Sakai in South Thailand and Riau (Indonesia) (pp. 97-118). ISEAS-Yusof Ishak Institute.
Rogers, E. M., & Singhal, A. (2003). Empowerment and communication: Lessons learned from organizing for social change. Annals of the International Communication Association, 27(1), 67-85.
Cadiz, M. C. H. (2005). Communication for empowerment. The practice of participatory communication in development. Buenos Aires: CLACSO.
Cavalieri, I. C., & Almeida, H. N. (2018). Power, empowerment and social participation-the building of a conceptual model. European Journal of Social Science Education and Research, 5(1), 174-185.