Increasing the Potential of Marking Communication for Organic Agriculture Surin Province
Main Article Content
Abstract
The purposes of the research were to analyze marketing opportunities, business environment factor affected the administration of organicagriculturist groups. To searching method for increasing the potential of marketing communication of organic agriculturist groups. Research methodology is quality research consist of observation, in-depth interview, secondary data analysis, focus group and brainstorming. The sample were organic farmers, trader group, manufacturer group, government sector, entrepreneurs. The results are as follow; The possibility of market opportunities consist of the environment in Surin which is suitable for agriculture, trend in consuming organic food and environment friendly products, create an opportunity for specific product, the development standard of manufacturing which is widely accepted, contract farming, and integrated cooperation between government and private sectors. There are also barriers in market development are rising land cost in Surin which effect the area of agriculture; insufficient agriculture land certified in Surin province. Business environment factor affected the administration of agriculture are economic situation, competitive environment, consumer behavior, and government policy. Increasing the potential of marketing communication of organic agriculture consist of exchanging information and technology, branding and packaging of organic products, promotion and sale campaign of the products, and raising organic agriculture knowledge to both agriculturists and consumers.
Article Details
References
กองแผนและงบประมาณ องคการบริหารสวนจังหวัดสุรินทร์. (2559). แผนยุทธศาสตรการพัฒนาพ.ศ.2560–2563 ขององคการบริหารสวนจังหวัดสุรินทร์. สุรินทร์: กองแผนและงบประมาณ องคการบริหารสวนจังหวัดสุรินทร์.
จุติพร ปริญโญกุล. (2560). กลยุทธ์สื่อสารการตลาดของการท่องเที่ยวแห่งประเทศไทยเพื่อสนับสนุนนโยบาย “ปีท่องเที่ยววิถีไทย 2558.” วารสารนิเทศศาสตร์, 35(2), 101-117.
จุฑารัตน์ เรืองรักษ์. (2559). แผนธุรกิจฟาร์มเกษตรอินทรีย์ Green Mix Organic Farm. รายงานการค้นคว้าอิสระปริญญาบริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
พัชรินทร์ สุภาพันธ์และคณะ. (2560). กลยุทธ์ทางการตลาดที่เหมาะสมสำหรับช่องทางการจัดจำหน่ายสินค้าเกษตรอินทรีย์ในจังหวัดเชียงใหม่. วารสารปาริชาตฉบับพิเศษ มหาวิทยาลัยทักษิณ, 27, 35-44.
“พาณิชย์”ดันหมู่บ้านเกษตรอินทรีย์ 8 แห่ง เพิ่มรายได้เกษตรกร และพัฒนาเป็นที่เที่ยว. (2560). วันที่เข้าถึงข้อมูล 20 สิงหาคม 2560, แหล่งที่มา https://mgronline.com/business/detail/ 9600000092813
พรวลัย ประเสริฐวุฒิวัฒนา. (2559). รูปแบบการสื่อสารการตลาดออนไลนเพื่อการสรางแบรนดของสินคาเกษตรอินทรียกรณีศึกษากลุ่มเกษตรอินทรียไร่รื่นรมย์. รายงานการค้นคว้าอิสระปริญญานิเทศศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
มูลนิธิชุมชนเกษตรนิเวศน์. (2558). รัฐบาลญี่ปุ่นสานฝันเพื่อสร้างการเรียนรู้. กรุงเทพ: มูลนิธิชุมชนเกษตรนิเวศน์.
วริพัสย์ เจียมปัญญารัช. (2560). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความยั่งยืนของเกษตรกรอินทรีย์ของไทย: บทเรียนจากเกษตรกรรายย่อย. วารสารสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 20, 199-215.
ศูนย์ปฏิบัติการข้อมูลการตลาดสินค้าเกษตรอินทรีย์. (2560). พื้นที่เกษตรอินทรีย์จังหวัดสุรินทร์. สุรินทร์: ศูนย์ปฏิบัติการข้อมูลการตลาดสินค้าเกษตรอินทรีย์.
สยาม อรุณศรีมรกต และคณะ. (2553). การศึกษาการตลาด ปัญหาและอุปสรรคของการผลิตผลไม้อินทรีย์ในภาคตะวันออกประเทศไทย. วารสารร่มพฤกษ์, 28(2), 125-144.
สิรินภรณ์ ทองคำฟู และสราวุธ อนันตชาติ. (2560). อิทธิพลของการบริโภคเชิงสถานภาพต่อการตอบสนองและคุณค่าตราสินค้าของผู้บริโภค. วารสารนิเทศศาสตร์, 35(2), 41-56.
สำนักงานพาณิชย์จังหวัดสุรินทร์. (2558, สิงหาคม 27) การเสวนาเรื่องทิศทางการตลาดสินค้าอินทรีย์ไทย. โรงแรมทอง ธารินทร์ จังหวัดสุรินทร์.