การพัฒนาการสื่อสารเตือนภัยในพื้นที่เสี่ยงภัยผ่านโทรศัพท์เคลื่อนที่
Main Article Content
Abstract
This research has the following objectives: 1) To study practices and communication role of sectors related to disaster communication and tsunami warning through mobile phone in the Andaman coast of Thailand by referring to a model of communication as well as the concept of disaster management and public risk communication; 2) To study mobile phone use patterns of residents in this Tsunami-prone area by referring to the concept of need and expectation towards the information in risky situation; and, 3) To recommend disaster communication approach via mobile phone that are appropriate for the area. Research methodologies include documentary research, questionnaire-based surveys with 400 residents in the studied areas – Pang-nga, Krabi, Phuket and Ranong – and in-depth interviews with 15 local representatives and five experts in the area of disaster communication.
The study finds that the National Disaster Warning Center (NDWC) mainly plays the role of sender in the communication process and tends to respond to disaster situation using traditional model of communication. The NDWC sends short message (SMS) carrying disaster warning to government organizations – central, regional, local – as well as hotels, media and local opinion leaders who henceforth send the message to residents in the risk areas, in accordance with the two-step-flow model of communication. Meanwhile, all mobile phone service providers act as linking nodes in the communication process while some act as information gatekeepers who select and disseminate information directly to the target populace.
The research concludes with the following recommendations: 1) strengthening cooperation between government, private, and people’s sectors to enable immediate and in-time disaster warnings; 2) integration of new communication technology such as online applications to complement SMS to cate to the growing number of smart phone and internet users; 3) capacity-building activities to promote skills and knowledge about disaster mitigation together with use of mobile phone in disaster and promotion of media literacy to alleviate rumors during disaster situations.
Article Details
References
กรมทรัพยากรธรณี. (2550). การศึกษาพื้นที่ที่ได้รับผลกระทบจากสึนามิ บริเวณแหลมปะการัง อำเภอตะกั่วป่า จังหวัดพังงา. เข้าถึงเมื่อ 15 มีนาคม 2557, แหล่งที่มา http://library.dmr.go.th/library/DMR_Technical_Reports/2551/17435.pdf
กรุงเทพธุรกิจ. (2555). ค่ายมือถือแจงเตรียมพร้อมรับมือสัญญาณมือถือล่มเหตุสึนามิ. เข้าถึงเมื่อ 12 กรกฎาคม 2555, แหล่งที่มา http://www.bangkokbiznews.com/home/detail/it/it/20120411/446428/3-ค่ายมือถือแจงเตรียมพร้อมรับมือสัญญาณมือถือล่มเหตุสึนามิ.
กสทช. (2556). รายงานผลโรงการสำรวจพฤติกรรมการใช้บริการโทรคมนาคมของประชากรไทย พ.ศ. 2555-2556. คณะกรรมการกิจการกระจายเสียง กิจการโทรทัศน์ และกิจการโทรคมนาคมแห่งชาติ.
กาญจนา แก้วเทพ. (2552). สื่อสารมวลชน: ทฤษฎีการสื่อสารและแนวทางการศึกษา. กรุงเทพฯ: ห้างหุ้นส่วนจำกัดภาพพิมพ์.
กาญจนา มีศิลปะวิกกัย. (2553). ความรู้เบื้องต้นและทฤษฎีการสื่อสาร Introduction and Theory of Communication พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ มหาวิทยาลัยศรีปทุม.
กุลพิธาล์ กองชาวนา. (2552). ความคาดหวังและความพึงพอใจของประชาชนในกรุงเทพมหานครที่มีต่อบทบาทการสื่อสารของสำนักงานคณะกรรมการอาหารและยา. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ชื่นนภา กัลป์ยาพิเชฏฐ์. (2549). การประเมินประสิทธิภาพผลการประชาสัมพันธ์เรื่องระบบเตือนภัยสึนามิ.วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ไทยโพสต์. (2556). ประเทศไทยในสถานการณ์ธรรมชาติพิบัติ. เข้าถึงเมื่อ 9 มกราคม 2557, แหล่งที่มา http:www.thaipost.net/x-cite/311213/84049
ปรมะ สตะเวทิน. (2546). การสื่อสารมวลชน: กระบวนการและทฤษฎี. พิมพ์ครั้งที่ 3: กรุงเทพฯ: ห้างหุ้มส่วนจำกัด ภาพพิมพ์.
ปราณิดา ศยามานนท์. (2556). เจาะกระแสไอที…แนวโน้มการเติบโตของตลาดสมาร์ทโฟน. เข้าถึงเมื่อ 31 มกราคม 2557, แหล่งที่มา http://www.scbeic.com/THA/document/topic_krungtep_smartphone/2556
ผู้จัดการออนไลน์. (2551). สถิติผู้ใช้งานโทรศัพท์มือถือประเทศไทย. เข้าถึงเมื่อ 12 มกราคม 2556, แหล่งที่มา http://www.veedvil.com/news/thailand-mobile-in-review
ภาษาอังกฤษ
Anderson, P. S. (2006). British Columbia tsunami warning methods “A Toolkit for community Planning”. B. C. Canada: Telematics Research Lab.
Choo, C. W., & Nadarajah, I. (2014). Early warning information seeking in the 2009 Victorian Bushfires. Journal of Association for Information Science and Technology, 65(1), 84-97. Doi: 10.1002/asi.22952
Crowe, A. S. (2011). Impact of Social Media on Emergency Management. In M. J. Fagel (Ed.), Principles of Emergency Management Hazard Specific Issues and Immigration Strategies. Boca Raton, FL: CRC Press.
Fitzpateick, C., & Mileti, D. (1994). Public Risk Communication. In R. Dynes & K. Tierney (Eds.), Disasters, Collective Behavior, and Social Organization (pp. 75-83). Newark: University of Delaware Press.
Fraustino, J. D., Liu, B., Jin, Y., Terrorism, N. C. f. t. S. o., Terrorism, R. t., Science, U. S. D. o. H. S., & Directorate, T. (2012). Social Media Use During Disasters: a Review of Knowledge Base and Gaps. National Consortium for the Study for the Study of Terrorism and Responses to Terrorism.
Haddow, G. Bullock, J., & Coppola, D. P. (2010). Introduction to Emergency Management: Elsevier Science.
Haddow, G. D., & Haddow, K. S. (2009). Disaster Communication in a Changing Media World. Butterworth-Heinemann.
McEntire, D. A. (2006). Wiley Pathways Disaster Response and Recovery. Wiley.
Mileti, D. S. (1995). FACTORS RELATED TO FLOOD WARNING RESPONSE. Perugia: U.S. – Italy Research Workshop on the Hydrometeorology, Impacts, and Management of Extreme Floods
Mileti, D. S. (n.d.). Public response to disaster warnings. Retrieved 30 December 2012 from http://swfound.org/media/82620/PUBLIC%20RESPONSE%20TO%20WARNINGS%20-%20Dennis%20s. %20Mileti.pdf
Mileti, D. S., & Sorensen, J. H. (1990). Communication of Emergency public warnings: A Social Science Perspective and State-of-the-Art-Assessment. 3-8-3-11.
Mileti, D. S., & Sutton, J. (2009). Social media & Public disaster warnings. University of Colorado at Boulder.
Nicolet, R. (1999). Facing the Unforeseeable Lessons from the Ice Strom of’ 98 (pp.124). Quebec.
Sellnow, T. L., & Seeger, M. W. (2013). Theorizing Crisis Communication. Wiley.
Souza, F., & Kushchu, I. (n.d.). Mobile disaster Management system application-current overview and future potential. Retrieved 31 July 2012 from: http://www.mgovernment.org/resources/euromgov2005/PDF/47_R134FS.pdf
Sung, S. J. (2011). How can we use mobile apps for disaster communication in Taiwan: Problems and possible practice. Paper presented at the 8th International Telecommunication Society (ITS) Asia-Pacific Regional Conferences, Taiwan.