การนำเสนอเนื้อหาเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนในนิตยสารท่องเที่ยว

Main Article Content

วิชุดา สายสมุทร
ดวงกมล ชาติประเสริฐ

Abstract

This research examines how travel magazines present content related to sustainable tourism by content analyzing three travel magazines: Osotho Nature Explorer and Nee Krung, and in-depth interviews with editors-in-chief and photographers of the three magazines. Sustainable tourism concept and theory of Planned Behavior are used as schemes to categorize the content.
Results indicate that the magazines put more emphasis on presenting sustainable tourism content to enhance tourists experience by pre-exposing them to the beautiful scenery and to the local way of life of cultural attraction sites rather than creating awareness about sustainable of tourism and about the living condition of local people.
The content analysis based on theory of Planned behavior indicates that the presentation of sustainable tourism content is not in line with what suggested by the theory. Most of the content is in support of behavioral beliefs, but not much in support of normative beliefs or control beliefs.
Factors affecting the editors’ choice of the content include the sponsorship, the professionalism of writers and photographers, and the availability of the sources of information such as internet, guidebooks, textbooks and informants, but the editor’s understanding of sustainable tourism do not affect the content. External factors include social climate, the campaign of TAT and readers’ taste.

Article Details

Section
Articles
Author Biographies

วิชุดา สายสมุทร

วิชุดา สายสมุทร (นศ.ม. นิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย, 2556) 

ดวงกมล ชาติประเสริฐ, คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

ดวงกมล ชาติประเสริฐ (Ph.D. University of Wisconsin – Madison, 1991) ปัจจุบันดำรงตำแหน่งผู้ช่วยศาสตราจารย์ประจำภาควิชาวารสารสนเทศ คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

References

ภาษาไทย
กาญจนา แก้วเทพ. (2556). สื่อสาร-สิ่งแวดล้อม. กรุงเทพฯ: พิมพ์ภาพพิมพ์.
การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2551). ชุมชนท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน: ข้อเสนอเพื่อการปรับตัวของชุมชนดีเด่นด้านการท่องเที่ยวไทย. [ออนไลน์]. แหล่งที่มา : http://www.etatjournal.com/upload/224/1CommunityBased.pdf [6 มีนาคม 2555]
เกษตรศาสตร์, มหาวิทยาลัย. (2541). คู่มือพัฒนาและออกแบบสิ่งอำนวยความสะดวกในแหล่งท่องเที่ยวแบบการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์. กรุงเทพฯ : ศูนย์วิจัยป่าไม้ คณะวนศาสตร์.
ขุมทอง นพพันธ์. (2552). ผลของการวางกรอบในข่าวสิ่งแวดล้อมต่อการรับรู้ความเสี่ยง. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, สาขาวิชาวารสารสนเทศ คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จิราภรณ์ คชเสนี. (2552). มนุษย์กับสิ่งแวดล้อม. ครั้งที่ 6. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ชนัญ ว งษ์วิภาค. (2547). สว่าง เลิศฤทธิ์, อมรชัย คหกิจโกศล และลักษณ์ บุญเรือง. การจัดการทรัพยากรทางวัฒนธรรมเพื่อการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน. นครปฐม : โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยศิลปากร.
นันทนา เดชกำธร. (2549). ยุทธศาสตร์การสื่อสารเพื่อสร้างจิตสำนึกให้กับเยาวชนไทยในการท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, ภาควิชาการสื่อสารมวลชน คณะนิเทศศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
บุญเลิศ จิตตั้งวัฒนา. (2548). การพัฒนาการท่องเที่ยวแบบยั่งยืน. กรุงเทพฯ : เพรสแอนด์ดีไซน์ จำกัด.