Access and Risk of Digital Media Use of Secondary School Students
Main Article Content
Abstract
This research aims to describe the digital media usage and usage risk of Thai secondary school students. The in-depth interview and survey research, 772 respondents selected as a research’s sample are from secondary schools in five provinces; Chiang Mai, Khon Kaen, Chonburi, Phuket and Bangkok.
The findings reveal that the students own various digital media types such as smart phones, desktop personal computers and laptops. They usually use smart phone connected to be the Internet right after waking up and continually use along day at schools until their bedtime. They watch movie and listen to music via the Youtube website and mobile application. They use Facebook and LINE for chating and uploading document file to complete their homework with their school friends. Online game is also use for their entertainment. Instagram and Facebook fanpage are used as source to update social events. They slightly buy some goods on the internet. The duration of their single use of internet is around 1-2 hours.
The data from in-depth interview reveal the risk from using digital media in various situations which lead them to inappropriate content including accidently finding inappropriate pop-up, internet surfing without parental control or guidance, chatting with strangers, friends’ suggestion and being seduced by computer programs. The data from survey show that most of respondents decide to avoid the exposure of improper content, some of them halt. However, there are around four to ten percent pf the respondents mention that frequently have experienced with sexual content, violent online game, gambles and have ever express violent behavior. Twenty three percent metion that they frequently chat with strangers 3.0 percent is exposed to sexual content suggested by friends and 1.8 percent regularly access.
Article Details
References
ขนิษฐา จิตแสง. (2557). ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยด้านบุคคลและกลุ่มบุคคลกับทักษะการรู้เท่าทันสื่ออินเทอร์เน็ตของเยาวชนในเขตเทศบาลนครขอนแก่น. อินฟอร์เมชั่น. 21(1), 46-60.
จินดารัตน์ บวรวิหาร. (2548). ความรู้เท่าทันสื่ออินเทอร์เน็ตการประเมินความเสี่ยงและพฤติกรรมการป้องกันตัวเองของนักเรียนชั้นมัธยมปลายในเขตกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต คณะนิเทศศาสตร์. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ฐิตินัน บุญภาพ คอมมอน. (2556). บทบาทของสื่อใหม่ในการสร้างค่านิยมทางสังคมและอัตลักษณ์ของเยาวชนไทยในเขตกรุงเทพมหานคร. รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
ฑิตยา ปิยภัณฑ์. (2556). ค่านิยมดิจิทัลกับพฤติกรรมด้านการสื่อสารออนไลน์ของเด็กและเยาวชนไทย. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต คณะนิเทศศาสตร์. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธนิกานต์ มาฆะศิรานนท์. (2545). พฤติกรรมการเสพติดอินเตอร์เน็ตและปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับการเสพติดอินเตอร์เน็ตของผู้ใช้อินเตอร์เน็ตในประเทศไทย. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต คณะนิเทศศาสตร์. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
บุบผา เมฆศรีทองคำ. (ม.ป.ป.). การรู้เท่าทันสื่อ: การก้าวทันบนโลกข่าวสาร. มหาวิทยาลัยกรุงเทพ. สืบค้นเมื่อวันที่ 10 พฤศจิกายน 2557, http://www.bu.ac.th/knowledgecenter/executive_journal/jan_mar_11/pdf/aw16.pdf
บุปผา เมฆศรีทองคำ และอรรยา สิงห์สงบ. (2552). สภาพการใช้สื่ออินเทอร์เน็ตของเด็กและเยาวชนไทยตามมช่วยการพัฒนาการแห่งวัย. วารสารนิเทศศาสตร์ มสธ. 1(1), 131-149.
รอซีดัต สาแม. (2555). พฤติกรรมการใช้อินเตอร์เน็ตของนักเรียนในโรงเรียนเอกชนสอนศาสนาอิสลาม จังหวัดยะลา. รายงานการวิจัย. สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.).
สถาบันรามจิตติ (ม.ป.ป.). Child watch กับสภาวการณ์เด็กและเยาวชนในรอบปี 2554-2555. สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.)
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2554). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมฉบับที่สิบเอ็ด (๒๕๕๔-๒๕๕๙). สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ, สำนักนายกรัฐมนตรี.
อัจฉรา เอ๊นซ์. (2558). ชีวิตดิจิทัลและกฎการใช้ไอซีทีในครอบครัวของวัยรุ่นในกรุงเทพมหานคร.วารสารนิเทศศาสตร์ปริทัศน์, 18(20), 206-219.
ภาษาอังกฤษ
Brainin, E. & Bar-Lev, S. (2005). The Social Construction of Internet Use among Parents and Teachers and Its relation to Teenagers’ Digital Literacy. Paper presented at the annual meeting of the American Sociological Association, Marriott Hotel, Loews Philadephia Hotel, Philadephia, PA, Aug 12, 2005.
Brent, I. (n.d.). Digital Literacy. Sheffield Hallam University.
Cope, J. & Flanagan, R. (2001). New Media and Information Literacy in the Study of American Politics. Paper presented at the annual meeting of the Northeastern Political Science Association, Crowne Plaza, Philadephia, PA. Nov 17, 2011.
Hashemi, S. & Soltanifar, M. (2001). Analysis of Internet Literacy among Students Compared to their Trainers and Parents in Tehran. International Conference on Social Science and humanity, 5, 367-371.
Hobbs, R. (2010). Digital and Media Literacy: A Plan of Action. Aspen Institute Communications and Society Program.
Hoechsmann, M. & Poyntz, S. R. (2012). Media literacies : a critical introduction. Malden, MA : Wiley-Blackwell.
Lister, M., Dovey, J., Giddings, S., Grant, I. & Kelly, K. (2003). New Media: a Critical Introduction. UK: Routledge.
Livingstone, S. (2004). Media literacy and the challenge of new information and communication technologies. Communication Review, 1(7), 3-14.
Livingstone, S., Bober, M. & Helsper, E. (2005). Internet Literacy among Children and Young people: Findings from ther UK Children Online Project. Retrieved from http://eprints.lse.ac.uk/397/1/UKC-GOonlineLiteracy.pdf
Livingstone, S. Helsper, E. (2005). Balancing opportunities and risks in teenagers’ use of the internet: The role of online skills and the internet self-efficacy. New media & Society. 12(2), 309-329.
Martin, A. & Rader, R. (Eds.)(2003). Information and IT literacy: Enabling Learning in the 21st Century. London: Facet.
McQuail, D. (2005). Mass Communication Theory. 5th edition. UK: Sage.
Myeres, E. M., Erickson, I. & Small, R. V. (2013). Digital literacy and informal learning environments: an introduction, Learning, Media and Technology, 38(4), 355-367.