The Story of Post-Modernism: Five Decades of the Ironic, Iconic and Critical in Architecture

Main Article Content

Santirak Prasertsuk

Abstract

คำว่า “โพสต์โมเดิร์น (Postmodernism)” สำหรับนักวิชาการทางสถาปัตยกรรมและสถาปนิกอีกจำนวนมาก นั้น เป็นคำที่อยู่ภายใต้กรอบแห่งความหมายเฉพาะ และผูกร้อยติดกับรูปธรรมของงานออกแบบ และห้วงกาลอันเจาะจงคือทศวรรษที่ 1960-1980 ในวงล้อแห่งเวลาที่หมุน เปลี่ยนไปเรื่อย ๆ สถาปนิกและนักออกแบบจำนวนมากเห็น ว่าความเข้มข้นของรูปแบบดังกล่าวได้เลือนจางหายไปแล้ว เพราะเป็นการนำองค์ประกอบของสถาปัตยกรรมจากอดีต มาใช้กับรูปแบบสถาปัตยกรรมร่วมสมัยที่ไม่ได้สอดคล้อง หรือมุ่งแก้ไขปัญหาของสังคมแต่อย่างใด แต่สำหรับนักประวัติศาสตร์สถาปัตยกรรม ชาร์ลส์ เจงคส์ (Charles Jencks) ผู้วางฐานรากของคำนี้อย่างแข็งแกร่ง ในวงการออกแบบเมื่อทศวรรษที่ 1970 นั้น โดยใช้วิธีการเขียนที่แตกต่างกันคือ “Post-Modernism” เพื่อแตกแนวความคิดออกไปสู่รูปแบบของชุดความคิดเชิงสังคมและวัฒนธรรมที่มี ความต่อเนื่องจากสกุลความคิดแบบโมเดิร์น ไม่ไ่ด้ตัดขาดหรือโต้แย้งอย่างสิ้นเชิง ด้วยกรอบโพสต์โมเดิร์นในนิยามของเจงคส์นี้ มองได้ว่าสกุลความคิดแบบโพสต์โมเดิร์นในสถาปัตยกรรมยังไม่ได้สิ้นสุดเลือนหายแต่อย่างใด ยังคงดำเนินต่อไปด้วยรูปแบบที่แตกขยายออกไปอย่างไม่รู้จบ ภายใต้ความหลากหลายและความซับซ้อนของสังคมแบบพหุนิยม (Pluralism)

Downloads

Download data is not yet available.

Article Details

Section
Book Review