Civil Society, Network and Community Participation in Configuring Strategic Development Plan, Baan Nam Kem Community, Phang Nga Province

Main Article Content

Nattawut Usavagovitwong
Poon Khwansuwan

Abstract

The Tsunami aftermath severely devastated Baan Nam Kem Community, in Phang Nga province.
There were various aids and alleviation programmes, ranging from ad-hoc solutions to a configuration
of development plan as a long-term strategy. This paper discusses on the processes and results based
on the authors’ participatory action and observation. First, on one hand, is to reveal the structural and
operational process of a working mechanism on aids and supports from pertinent agencies, and, on the
other, to explore the civil society process, working in parallel to the former agencies. Second is to
illustrate community participation mechanism in configuring the strategic development plan. Also, the
authors discuss on political discourses. Third is to discuss on outcomes that community participation
and civil society process have not yet changed relevant development policies. Nonetheless, some
combinative elements, necessitated for bottom-up process, are discovered which highly help embrace
groups of grassroots watchdog network.

Downloads

Download data is not yet available.

Article Details

Section
Articles

References

ไมตรี จงไกรจักร์. (2548). น้ำเค็มที่ฉันรู้จัก. กรุงเทพฯ: มูลนิธิชุมชนไท.

ณัฐวุฒิ อัศวโกวิทวงศ์ และคณะ. (2550). แผนแม่บทการพัฒนาแบบมีส่วนร่วม ชุมชนบ้านน้ำเค็ม จงหว ั ดั พังงา. กรุงเทพฯ: มูลนิธิชุมชนไท.

กระทรวงการคลังและธนาคารเพื่อการพัฒนาแห่งเอเชีย. (2548). กรอบของแผนการพัฒนาอนุภาคอันดามัน (รายงานฉบับสมบูรณ์). กรุงเทพฯ: ผู้แต่ง.

วิลเบอร์ สมิท และคณะ. (2548, ตลาคม ุ ). การจัดทำแผนพัฒนาภูมิภาคอันดามัน เพื่อการพัฒนาพื้นที่ที่ได้รับผลกระทบจากธรณีพิบัติภัยสึนามิ. เอกสารประกอบการประชุมเชิงปฏิบัติการ เขาหลัก จังหวัดพังงา กระทรวงการคลังและธนาคารเพื่อการพัฒนาแห่งเอเชีย.

สมพล ดำรงเสถียร. (2548). โครงการการปรับปรุงและฟื้นฟูภูมิทัศน์เพื่อการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน ชุมชนบ้านน้ำเค็ม ตำบลบางม่วง อำเภอตะกั่วป่า จังหวัดพังงา (รายงานการวิจัย). กรุงเทพฯ: คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรม สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง.

เสกสรรค์ ประเสริฐกุล. (2548). การเมืองภาคประชาชนในระบอบประชาธิปไตยไทย (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพฯ: อัมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง.

ไชยรัตน์ เจริญสินโอฬาร. (2545). วาทกรรมการพัฒนา (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: วิภาษา.

ธีรยุทธ บุญมี. (2547). ประชาสังคม (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพฯ: สายธาร.

Kelly, E. D., & Becker, B. (2000). Community planning: An introduction to the comprehensive plan. Washington DC: Island.

Sanoff, H. (2000). Community participation methods in design and planning. Singapore: John Wiley & Sons.

Holmgren, S., & Svenson O. (2001). Urban architecture in urban renewal In dialogue between professionals and residents. Urban Design International, 6(1), 2-14.

ภาควิชาการวางแผนภาคและเมือง คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง. (2547). โครงการสนับสนุนการมีส่วนร่วมของท้องถิ่น ในการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมธรรมชาติและศิลปกรรมในพื้นที่ลุ่มน้ำทะเลสาบสงขลา: การอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมศิลปกรรมที่ควรอนุรักษ์ (รายงานฉบับสมบูรณ์). กรุงเทพฯ: ผู้แต่ง.

Bollens, S. A. (2005). Urban planning and intergroup conflict: Confronting a fractured public interest. In B. Stiffel, & V. Watson, Dialogues in urban and regional planning 1 (pp. 209-246). London: Routledge.

Bounds, M. (2004). Urban social theory. In W. B. Stevenson, & D. Greenberg, Agency and social networks: Strategies of action in a social structure of position, opposition and opportunity. Administrative Science Quarterly, 45(4), 205-14.