ความสัมพันธ์ระหว่างการทุจริตในงบการเงินกับการถือครองเงินสด กรณีศึกษาตลาดหลักทรัพย์ เอ็ม เอ ไอ

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาแนวทางการถือครองเงินสด 2) ศึกษารูปแบบการทุจริตในงบการเงินผ่านการคำนวณค่า M-Score ตามแบบจำลองของ Beniesh 3) ความสัมพันธ์ระหว่างการทุจริตในงบการเงินกับการถือครองเงินสด กลุ่มตัวอย่างเป็นบริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์ เอ็ม เอ ไอ จำนวน 614 ข้อมูล ระหว่างปี พ.ศ. 2561 – 2565 ตัวแปรคือ การทุจริตในงบการเงิน และการถือครองเงินสด โดยผู้วิจัยคาดหวังว่าผู้ลงทุนจะนำผลการวิจัยประกอบการวิเคราะห์ข้อมูลทางการเงินเพื่อการตัดสินใจ ซึ่งผลการวิจัยพบว่า 1) การถือครองเงินสด ที่คำนวณจากเงินสดและรายการเทียบเท่าเงินสดหารสินทรัพย์รวมมีค่าเฉลี่ย เท่ากับ 0.09723 ถือว่ามีการถือครองเงินสดอยู่ในระดับสูง 2) การทุจริตในงบการเงินที่คำนวณจากค่า M-Score มีค่าเฉลี่ยเท่ากับ -4.20959 และมีจำนวน 53 ข้อมูล คิดเป็น 8.63% ที่มีค่า M-Score มากกว่า -1.78 แสดงว่ามีความเป็นไปได้ค่อนข้างมากว่ารายงานทางการเงินจะมีการตกแต่งกำไร 3) การวิเคราะห์ข้อมูลเชิงอนุมาน โดยมีการทุจริตในงบการเงิน (M-SCORE) เป็นตัวแปรอิสระ และการถือครองเงินสดเป็นตัวแปรตาม เพื่อดูความสัมพันธ์ของตัวแปร ผลการวิเคราะห์พบว่า มีค่าสัมประสิทธิ์ 0.000 โดยไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ ส่วนตัวแปรควบคุมไม่ว่าจะเป็นขนาดของกิจการ (SIZE) และสินทรัพย์สภาพคล่องสูง (NWCR) มีค่าสัมประสิทธิ์ 0.011 และ 0.015 โดยมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ในขณะที่ตัวแปรควบคุมค่าใช้จ่ายการลงทุน (CAPEX) มีค่าสัมประสิทธิ์ 0.210 โดยไม่มีนัยสำคัญทางสถิติ สรุปได้ว่า ตัวแปรอิสระการทุจริตในงบการเงิน (M-SCORE) ไม่มีอิทธิพลต่อตัวแปรตาม การถือครองเงินสด (CASH)