การพัฒนากิจกรรมการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์เพื่ออนุรักษ์วัฒนธรรม กลุ่มชาติพันธุ์อูรักลาโวยจ ในพื้นที่เกาะลันตา จังหวัดกระบี่
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาทรัพยากร วิเคราะห์ศักยภาพการท่องเที่ยว และความต้องการจัดการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ของกลุ่มชาติพันธุ์อูรักลาโวยจ ศึกษาความต้องการของนักท่องเที่ยวที่มีต่อกิจกรรมการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์กลุ่มชาติพันธุ์อูรักลาโวยจ และพัฒนากิจกรรมการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์เพื่ออนุรักษ์วัฒนธรรมกลุ่มชาติพันธุ์อูรักลาโวยจในพื้นที่เกาะลันตา เครื่องมือที่ใช้ ได้แก่ แบบสัมภาษณ์ แบบสำรวจ แบบสอบถาม และแบบประเมิน ข้อมูลที่ได้นำมาวิเคราะห์เนื้อหาและวิเคราะห์ผลทางสถิติด้วยความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ผลการวิจัยพบว่าทรัพยากรที่โดดเด่น ได้แก่ ทรัพยากรทางธรรมชาติ ทรัพยากรทางวัฒนธรรม และภาษาอูรักลาโวยจ ด้านศักยภาพของชุมชน พบว่า ชุมชนโต๊ะบาหลิวมีจุดแข็ง คือ การรักษาวัฒนธรรมและที่อยู่อาศัยดั้งเดิม และที่ตั้งง่ายต่อการเข้าถึง ชุมชนสังกาอู้มีจุดแข็ง คือ การรักษาวัฒนธรรมดั้งเดิมและสมาชิกชุมชนมีประสบการณ์ทำงานด้านการท่องเที่ยว ด้านความต้องการจัดการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ ชุมชนโต๊ะบาหลิว พบว่า ควรพัฒนาทรัพยากรบุคคล ปรับปรุงระบบสาธารณูปโภค และจัดกิจกรรมที่นำเสนอวิถีชีวิตดั้งเดิม ชุมชนสังกาอู้ พบว่า ควรจัดตั้งกลุ่มท่องเที่ยวและจัดกิจกรรมที่มีการแลกเปลี่ยนเรียนรู้วัฒนธรรม ด้านความต้องการของนักท่องเที่ยว พบว่า นักท่องเที่ยวต้องการกิจกรรมที่หลากหลายและกิจกรรมที่ตนได้ร่วมลงมือทำซึ่งเกี่ยวเนื่องกับวิถีชีวิตและภูมิปัญญา และต้องการให้มีระบบรักษาความปลอดภัย กิจกรรมการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ที่พัฒนาขึ้น ได้แก่กิจกรรมเรียนรู้การแสดงพื้นบ้าน กิจกรรมเรียนรู้งานศิลปหัตถกรรม กิจกรรมเรียนรู้วิถีประมงพื้นบ้านกิจกรรมเรียนรู้ทรัพยากรทางธรรมชาติ กิจกรรมฝึกทำอาหารพื้นถิ่น กิจกรรมเรียนรู้ภาษาอูรักลาโวยจและการเข้าร่วมประเพณีลอยเรือ
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารศิลปการจัดการ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้น และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ ยินยอมว่าบทความเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารศิลปการจัดการ
เอกสารอ้างอิง
Bank of Thailand. (2020). How to manage risks in tourism. https://www.bot.or.th/Thai/ResearchAndPublications/articles/Pages/Article_13Oct2020.aspx
Bumrungsilp, T. (2018). A model of creative tourism for cultural preservation of the ethnic group in Srisaket Province[Doctoral dissertation, University of Phayao].
Chantavanich, S. (2018). Qualitative research (24th ed.). Chulalongkorn University.
Chumchonthai Foundation. (n.d.). Sea Gypsea (Moken, Moklen, Urak Lawoi) of Andaman sea. https://chumchonthai.or.th/data-chaola
Cochran, W. G. (1977). Sampling techniques (3rd ed.). John Wiley & Sons.
Department of Tourism. (2014). Tourism quality standards assessment guide. The War Veterans Organization of Thailand Under Royal Patronage of His majesty the King.
Designated Areas for Sustainable Tourism Administration Public Organization. (2018). Creating creative tourism toolkit. Book Plus.
Elkasrawy, S. (2020). Creative cultural tourism in Egypt: Case study of papyrus and pottery. Journal of Heritage Tourism and Hospitality, 14(1), 215-225. https://doi.org/10.21608/IJHTH.2020.128036
Godfrey, K., & Clarke, J. (2000). The tourism development handbook: a practical approach to planning and marketing. Continuum.
Jittangwattana, B. (2012). Tourist behavior. Fern kha luang.
Jittangwattana, B., & Srikampha, P. (2014). Sustainable tourism development (2nd ed.). Tourism Academic Center of Thailand.
Kruehong, P. (1976). Sea Dyaks (Sea Gypsies) in Thailand. Bannakit Trading.
Kunweechuay, N., & Kunweechuay, M. (2010). Lives and culture of Sea Gypsy “Urak Lawoi” in the Andaman Sea. http://shorturl.at/ajuyF
Maslow, A. H. (1970). Motivation and personality. Harper & Row.
Meetawornkul, S. (2009). Tourism resource management (4th ed.). Sukhothai Thammathirat Open University.
Ministry of Tourism and Sports. (2020). Domestic tourism statistics (classify by region and province 2020). https://www.mots.go.th/more_news_new.php?cid=594
Nuntramas, P., & Rueanthip, K., & Laosumrit, C. (2020). Tourist behaviours in the new normal: the impact of COVID-19. https://shorturl.at/Q0189
Office of The Permanent Secretary, Ministry of Tourism and Sports. (2018). Attitudes and Satisfaction of International Tourists in Thailand 2017. https://secretary.mots.go.th/policy/news_view.php?nid=231
Putjorn, T. (2013). Participatory action research in community-based tourism management for sustainable community development at Salak-Kok, Trat Province[Doctoral dissertation, Silpakorn University]. http://www.sure.su.ac.th/xmlui/handle/123456789/13735
Richards, G., & Raymond, C. (2000). Creative Tourism. ATLAS News, 23, 16-20.
Sooksripaisarn, P. (2016). The current way of life of the Urak Lawoi sea gypsea Sangkha Ou village [Master’s Thesis, Thammasat University].
Srithamasak, N., & Akkapin, S. (2018). The study of foreign tourists’ behavior towards Taling–Chan floating market. Journal of Thai Hospitality and Tourism, 13(1), 27-35.
The Indigenous Peoples' Foundation for Education and Environment. (2018). Urak Lawoy Sea Gypsea. http://iwgia.org/images/publications/new-publications/UrakLawoy_report_Thailand_synthesis_report_Thai.pdf
Tourism Authority of Thailand. (2006). Special interest-based tourism program. Tourism Authority of Thailand.
World Travel & Tourism Council. (2020). THAILAND 2020 ANNUAL RESEARCH: KEY HIGHLIGHTS. https://wttc.org/Research/EconomicImpact/moduleId/704/itemId/219/controller/DownloadRequest/action/QuickDownload
