การพัฒนารูปแบบการจัดการการเรียนรู้ “ลดเวลาเรียน เพิ่มเวลารู้” ที่มีคุณภาพ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพการจัดการการเรียนรู้ “ลดเวลาเรียน เพิ่มเวลารู้” 2) เพื่อพัฒนารูปแบบการจัดการการเรียนรู้ “ลดเวลาเรียน เพิ่มเวลารู้” และ 3) เพื่อเสนอรูปแบบการจัดการการเรียนรู้ “ลดเวลาเรียน เพิ่มเวลารู้” สู่การพัฒนาคุณภาพผู้เรียน การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยแบบผสานวิธี เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูลได้แก่ แบบสอบถาม แบบสัมภาษณ์ และแบบสนทนากลุ่ม สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าความถี่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลวิจัยพบว่า 1) สภาพการจัดการการเรียนรู้ “ลดเวลาเรียน เพิ่มเวลารู้” โดยรวมอยู่ในระดับมาก 2) รูปแบบการจัดการเรียนเรียนรู้ ประกอบด้วยกิจกรรมการลดเวลาเรียนเพิ่มเวลารู้ คือ การพัฒนาสมอง การพัฒนาจิตใจ การพัฒนาทักษะการปฏิบัติ และการพัฒนาสุขภาพ โดยจัดกิจกรรมการเรียนรู้ที่มุ่งเพิ่มพูนทักษะการคิดวิเคราะห์ ทักษะชีวิต ทักษะการแก้ปัญหาการทำงานเป็นทีม จัดกิจกรรมการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ เพิ่มโอกาสให้ผู้เรียนได้ลงมือปฏิบัติจริง มีประสบการณ์ตรง สร้างความรู้ด้วยตนเอง และเรียนรู้อย่างมีความสุข และ 3) รูปแบบที่นำเสนอปมีองค์ประกอบหลักเป็นไปตามแนวทางการบริหารจัดการ “ลดเวลาเรียน เพิ่มเวลารู้” 3 องค์ประกอบ คือ การส่งเสริมสนับสนุน การจัดกิจกรรมการเรียนรู้ และการควบคุมคุณภาพเป็นรูปแบบที่ผู้ทรงคุณวุฒิให้ความเห็นว่ามีความเหมาะสม ความเป็นไปได้ และความเป็นประโยชน์ สามารถนำไปใช้ในการดำเนินการเพื่อการพัฒนาคุณภาพผู้เรียน
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารศิลปการจัดการ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้น และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ ยินยอมว่าบทความเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารศิลปการจัดการ
เอกสารอ้างอิง
Gultaimsin, T., & Panich, A. (2018). Factors affecting the successful implementation of moderate class more knowledge policy in schools under Petchaburi Primary Educational Area Office 2. Veridian E-Journal, Silpakorn University, 11(3), 1557–1574.
Kaewdaeng, R. (1999). Quality assurance: Everyone can do it easily. Wattanapanich.
Kaewthongyai, Y. (2019). management model of moderate class, more learning policy in schools under office of primary educational service area. Journal of MCU Nakhondhat, 6(2), 943–959.
Kingsai, K., Srihaset, K., & Tirakanant, S. (2021). A study of digital survival skills of Matthayom Sueksa six students. Journal of Multidisciplinary in Humanities and Social Sciences, 4(2), 678–693.
Hague, C., & Payton, S. (2010). Digital literacy across the curriculum. Future lab.
Inngam, S., & Chanawongse, A. (2019). Development of a system for effective early childhood education in schools under Office of the Basic Education Commission. Journal of Education, 30(3), 160-173.
Ministry of Education. (2008). The basic education core curriculum B.E. 2551 (A.D. 2008). The Agricultural Cooperative Federation of Thailand.
Nakhon Si Thammarat Primary Educational Service Area Office 4. (2020). Educational quality development plan for fiscal year 2020-2022. Nakhon Si Thammarat Primary Educational Service Area Office 4.
Nuangchalerm, P. (2017). Moderate class, more knowledge: policy to theory and practice. Prae-wa Kalasin Journal of Kalasin University, 3(1), 137-146.
Office of the Basic Education Commission. (2015). The administration of moderate class more knowledge. The Agricultural Cooperative Federation of Thailand.
Phumphongkhochasorn, P., Damnoen, P. S., Suwannaprateep, T., & Phoomparmarn, U. (2021). National Educational Standards and the Improvement of Thai Education System with World Class. Asia Pacific Journal of Religions and Cultures, 5(1), 75–86.
Pumma, T., & Sichomphoo, C. (2021) Guidelines for project management moderate class more knowledge active learning model of school administrators in school group 6 Naresuan under the Phitsanulok primary educational service area office 1. Journal of Roi Kaensarn Academi, 6(10), 50-64.
Wongcharoen, B., & Tiacharoen, S. (2019). The administration of “Moderate Class More Knowledge” in Bansuanluang (Rattanawichittayakan) School. Journal of Educational Administration, Silpakorn University, 9(1), 101-114.
