ภาวะผู้นำของพระสังฆาธิการในการปกครองคณะสงฆ์อำเภอเมือง จังหวัดราชบุรี

Main Article Content

พระราชวัลภาจารย์ (ดาวเรือง อาจารคุโณ)

บทคัดย่อ

ผู้นำ คือ บุคคลผู้ที่มีความสามารถ มีทักษะ ได้รับการยอมรับ และมีความบุคลิกเฉพาะตัวที่สามารถจูงใจให้ผู้อื่นปฏิบัติภารกิจการงานของกลุ่มหรือองค์กรให้สำเร็จลุล่วงไปตามวัตถุประสงค์หรือเป้าหมายที่ผู้นำหรือองค์กร ดังนั้นภาวะผู้นำของพระสังฆาธิการในการปกครองคณะสงฆ์อำเภอเมือง จังหวัดราชบุรีในครั้งนี้ จึงเป็นการศึกษาเพื่อสังเคราะห์ผลการศึกษาเป็นข้อมูลสำหรับพัฒนาการปกครองคณะสงฆ์อำเภอเมือง จังหวัดราชบุรี และยังสามารถเป็นกรณีศึกษาสำหรับพื้นที่อื่นได้ โดยนำเสนอในประเด็นที่เกี่ยวข้อง คือ 1) การมีปัญญามองการณ์ไกล 2) สามารถจัดการธุระได้มีความเชี่ยวชาญเฉพาะด้าน  และ 3) มีความสามารถในการติดต่อประสานงานให้งานสำเร็จลุล่วงไปได้ตามกรอบระยะเวลาที่กำหนด โดยคาดหวังว่าการศึกษาในครั้งนี้จะเป็นประโยชน์ต่อการบริหารงานคณะสงฆ์ต่อไป

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
(ดาวเรือง อาจารคุโณ) พ. (2020). ภาวะผู้นำของพระสังฆาธิการในการปกครองคณะสงฆ์อำเภอเมือง จังหวัดราชบุรี. วารสารศิลปการจัดการ, 4(3), 760–771. สืบค้น จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/jam/article/view/240899
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

กวี วงศ์พุฒ. (2545). ภาวะผู้นำ. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพฯ: ศูนย์ส่งเสริมวิชาชีพบัญชี.

กิติ ตยัคคานนท์. (2543). เทคนิคการสร้างภาวะผู้นำ. กรุงเทพฯ: เปลวอักษร.

เกรียงศักดิ์ เจริญวงศ์ศักดิ์. (2543). เคลื่อนลูกที่ 5 ปราชญ์สังคม. กรุงเทพฯ: ซัคเซสมีเดีย.

จรูญ คูณมี. (2542). การบริหารจัดการ. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.

นงลักษณ์ สุทธิวัฒนพันธ์. (2545). พัฒนาบุคลิกผู้นำและนักบริหาร. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สุขภาพใจ.

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระธรรมโกศาจารย์ (ประยูร ธมฺมจิตฺโต). (2549). พุทธวิธีบริหาร. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต). (2546). ภาวะผู้นำ: ความสำคัญต่อการพัฒนาคน พัฒนาประเทศ. กรุงเทพฯ: ธรรมสภา.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2550). ภาวะผู้นำ. กรุงเทพฯ: ตถาตา พับลิเคชั่น.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2553). พจนานุกรมพุทธศาสตร์ ฉบับประมวลธรรม. (พิมพ์ครั้งที่ 18). นนทบุรี: โรงพิมพ์เพิ่มทรัพย์การพิมพ์.

พัฐณสิญ นวโลจิตรัตน์. (2560). รูปแบบการพัฒนาคุณลักษณะผู้นำแบบไทยอันพึงประสงค์ของผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา ภาคกลาง. (ปริญญาพุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพุทธบริหารการศึกษา). มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

ศักดิ์ไทย สุรกิจบวร. (2545). จิตวิทยาสังคม. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.

สถาบันพระสังฆาธิการ สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ. (2555). คู่มือพระสังฆาธิการ. (พิมพ์ครั้งที่ 2). ราชบุรี: สถาบันพระสังฆาธิการ.

สมคิด บางโม. (2558). องค์การและการจัดการ. (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ: วิทยพัฒน์.

Covey, S. R. (2005). The 8th Habit: From Effectiveness to Greatness. New York: Free Press.

Gibson, J. L., Ivancevich, J. M., & Donnelly, J. H. (1997). Organization Behavior Structure Process. (9th ed.). New York: McGraw-Hill.

Normand, L. F., & Harry. J. (1996). The Leader: Developing the Skill & Personal Qualities You Need to Lead Effectively. New York: American Management Association.