การจัดการความรับผิดชอบต่อสังคมของพระสงฆ์ไทยตามแนวทางพระพุทธศาสนาเพื่อชุมชนและสังคม

Main Article Content

Duangjai Pintamul

บทคัดย่อ

พระสงฆ์ไทยบริหารจัดการกิจการคณะสงฆ์ โดยอาศัยหลักการบริหารธรรมดา จึงเป็นเพียงการรับผิดชอบต่อสังคมในระดับพื้นฐาน ซึ่งเป็นการดำเนินกิจกรรม CSR ที่เกิดจากความจำเป็นที่จะต้องปฏิบัติตามหน้าที่ หรือตามระเบียบข้อบังคับทางกฎหมาย ได้แก่ การศาสนศึกษา การศึกษาสงเคราะห์ การสาธารณสงเคราะห์ แต่ถ้าจะให้เกิดความรับผิดชอบแบบก้าวหน้าซึ่งเป็นการดำเนินกิจกรรม CSR ที่เกิดจากการอาสาหรือสมัครใจยินดีในการดำเนินกิจกรรม CSR นั้นด้วยตัวเอง เช่นเกิดการจัดตั้งกลุ่มพระสงฆ์นักพัฒนาเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตประชาชน เป็นต้น ต้องบูรณาการกับหลักสังคหวัตถุ 4 ได้แก่ ทาน การให้ หรือการบริจาคในสิ่งที่ควรให้แก่ผู้ยากไร้ ปิยวาจา คือ การสื่อสารในสิ่งที่เป็นคุณประโยชน์ สิ่งที่เป็นสาระข้อเท็จจริง ประกอบด้วยเหตุผลและความจริงใจ อัตถจริยา คือการเสียสละแรงงาน แรงใจและเวลา เพื่อบำเพ็ญสาธารณประโยชน์ เป็นการแสดงออกถึงความรับผิดชอบต่อสังคมในรูปแบบหนึ่ง และสมานัตตตา หรือการมีส่วนร่วม ขององค์กรในการดูแลสังคมอย่างสม่ำเสมอ จึงเป็นการจัดการความรับผิดชอบต่อสังคมของพระสงฆ์ไทยตามแนวทางพระพุทธศาสนา

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
Pintamul, D. (2018). การจัดการความรับผิดชอบต่อสังคมของพระสงฆ์ไทยตามแนวทางพระพุทธศาสนาเพื่อชุมชนและสังคม. วารสารศิลปการจัดการ, 1(2), 119–130. สืบค้น จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/jam/article/view/139514
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ