การจัดการความรู้งานสืบสวนที่เป็น Best Practice ของสุดยอดนักสืบยุค 4.0
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ ดังนี้ 1) เพื่อศึกษาสภาพปัญหาและแนวทางแก้ไขงานสืบสวนในประเทศไทย 2) เพื่อจัดการความรู้การสืบสวนในประเทศไทย ประชากรที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ข้าราชการตำรวจระดับปฏิบัติการงานสืบสวนในสถานีตำรวจในสังกัดกองบัญชาการตำรวจ นครบาล ตำรวจภูธรภาค 1 ถึง 9 สำนักงานตรวจคนเข้าเมืองกองบัญชาการตำรวจสอบสวนกลาง และกองบัญชาการตำรวจปราบปรามยาเสพติด อดีตนักสืบที่มีชื่อเสียง และเจ้าหน้าที่หรือตำรวจไทยที่เคยผ่านการฝึกอบรมหลักสูตร FBI ใช้วิธีการวิจัยแบบผสมผสาน คือ เชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ ผลการวิจัยพบว่า
- สภาพปัญหาเกี่ยวกับงานสืบสวนในประเทศไทยมีค่าเฉลี่ยโดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง ( = 2.80) เมื่อพิจารณารายด้านพบว่า ด้านที่มีปัญหามากที่สุดอยู่ในระดับปานกลาง คือ สภาพปัญหาการสืบสวนก่อนเกิดเหตุ เมื่อพิจารณารายข้อพบว่า ข้อที่เป็นปัญหามากที่สุดอยู่ในระดับปานกลาง คือ 1) การศึกษาพฤติกรรมคนร้ายระหว่างซักถามปากคำ การฝึกฝน ออกกำลังกายเตรียมพร้อมเรื่องพละกำลังเพื่อทำงานได้ทุกสภาพการณ์ 3) การสืบสวนหาข้อมูลท้องถิ่น แหล่งที่อาจเกิดอาชญากรรม ตามลำดับ
- การจัดการความรู้งานสืบสวน แบ่งเป็น 1) การสืบสวนก่อนเกิดเหตุ เจ้าหน้าที่สืบสวนต้องมีอุดมการณ์ ความเพียรพยายาม รักงานสืบสวนและยึดหลักการในการทำงาน มีความพร้อมทั้งทางร่างกาย จิตใจ 2) การสืบสวนหลังเกิดเหตุ ให้ความสำคัญกับการรักษาสถานที่เกิดเหตุ การพิสูจน์หลักฐาน การเก็บรวบรวมพยานหลักฐานทางนิติวิทยาศาสตร์ และการซักถามอย่างเป็นระบบตามกระบวนการทางจิตวิทยา เทคนิคการสืบสวน และระบบกฎหมาย 3) การสืบสวนในยุค 4.0 ต้องมีความพร้อมทั้งทางร่างกายและจิตใจ พยานหลักฐานชัดเจนถูกต้องตามกฎหมาย นำเทคโนโลยีเข้ามาช่วยงานสืบสวน
Article Details
ทัศนะและความคิดเห็นที่ปรากฏในบทความในวารสารศิลปการจัดการ ถือเป็นความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความนั้น และไม่ถือเป็นทัศนะและความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการ ยินยอมว่าบทความเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารศิลปการจัดการ
เอกสารอ้างอิง
คณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ. (2546). แผนยุทธศาสตร์การพัฒนาระบบราชการไทย (พ.ศ. 2546 - พ.ศ. 2550). กรุงเทพฯ: ภารกิจการเผยแพร่และสนับสนุนการมีส่วนร่วมในการพัฒนาระบบราชการ สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาระบบราชการ.
ทิพวรรณ หล่อสุวรรณรัตน์. (2548). ทฤษฎีองค์การสมัยใหม่.(พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพฯ: รัตนไตร.
บูรชัย ศิริมหาสาคร. (2550). จัดการความรู สูความเปนเลิศ. กรุงเทพฯ:แสงดาว.
พรธิดา วิเชียรปัญญา. (2547). การจัดการความรู้ : พื้นฐานและการประยุกต์ใช้ (Knowledge Management). กรุงเทพฯ: ธรรกมลการพิมพ์.
ปริญญา รัชอินทร์. (2552). ปัญหาและอุปสรรคในการปฏิบัติงานสืบสวนของเจ้าหน้าที่ตำรวจกองบังคับการตำรวจนครบาล 7. การค้นคว้าอิสระ. รปม. (อาชญาวิทยาและการบริหารงานยุติธรรม). มหาวิทยาลัยรังสิต.
ปราโมทย์ จันทร. (2558). แนวทางในการป้องกันและแก้ไขปัญหาอาชญากรรมในเขตพื้นที่สถานีตำรวจนครบาลบางโพงพาง. การค้นคว้าอิสระ. รปม. (อาชญาวิทยาและการบริหารงานยุติธรรม). มหาวิทยาลัยรังสิต.
วิจารณ์ พานิช. (2547). ความรู้ยุคใหม่อยู่ใน “คน” มากกว่า “ตำรา”. วารสารปฏิรูป, 7(80) : 62 – 68.
วิทยา ราชแก้ว. (2558). แนวทางการพัฒนาประสิทธิภาพในการปฏิบัติงานของตำรวจฝ่ายสืบสวน กองกำกับการสืบสวนตำรวจภูธรจังหวัดร้อยเอ็ด(วิทยานิพนธ์. รป.ม. สาขาวิชาอาชญาวิทยาและการบริหารงานยุติธรรม). กรุงเทพฯ: บัณฑิตวิทยาลัยมหาวิทยาลัยรังสิต.
เศรษฐพงค์ มะลิสุวรรณ. (2561). Thailand 4.0 กับภัยคุกคามด้านอาชญากรรมไซเบอร์. สืบค้นเมื่อ 16 มกราคม 2562. จาก https://www.it24hrs.com/2016/thailand-4-0-cybersecurity/
สหบาท. (2561). สืบสวนสมัยใหม่. สืบค้นเมื่อ 13 มกราคม 2562. จากhttps://www.thairath.co.th /content/391179
สุภัทท์ บุญญานนท์. (2546). รูไวไมเสียที: การบริหารความรู (Knowledge Management) ตอนที่ 1. วารสารสรรพากรสาสน, 50(9), 79-93.
Chen and Burstein. (2006). A dynamic model of knowledge management for higher education development. May 20, 2013, Retrieved From https://ieeexplore.ieee.org/abstract/ document/4141625.
Makasiranon, k. (2003). Bringing knowledge management for private sector organizations. Bangkok: Chulalongkorn University.
Nanaka. I. (1994). A Dynamic Theory of Organization Knowledge Creation. Organization Science, 5(1), 14-15.
Snowden. D. (2003). การจัดการความรู้: วงจรคุณภาพที่เพิ่มพูน. เอกสารประกอบการสัมมนา. กรุงเทพฯ: เพียร์สัน เอ็ดดูเคชั่น อินโดไชน่า.
