ทุนทางวัฒนธรรมด้านศิลปะการแสดงหนังประโมทัยจังหวัดขอนแก่น สู่การถอดอัตลักษณ์เพื่อเชิงพาณิชย์
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้เป็นส่วนหนึ่งของงานวิจัยหลักเรื่อง “ทุนทางวัฒนธรรมจังหวัดขอนแก่นสู่ผลิตภัณฑ์นวัตศิลป์เชิงพาณิชย์” มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาข้อมูลทุนทางวัฒนธรรมจังหวัดขอนแก่นในทางทฤษฎีและภาคสนาม 2) เพื่อวิเคราะห์ทุนทางวัฒนธรรมจังหวัดขอนแก่นที่มีความเป็นไปได้สู่การถอดอัตลักษณ์เชิงพาณิชย์
ผลการวิจัยพบว่าทุนทางวัฒนธรรมจังหวัดขอนแก่นกรณีศึกษาศิลปะการแสดงหนังประโมทัยจังหวัดขอนแก่นมีความเหมาะสมสามารถถอดอัตลักษณ์เชิงพาณิชย์ โดยจำแนกอัตลักษณ์ได้ 2 กลุ่ม คือ 1) ค่าสีหลักจำนวน 13 สี เป็นสีที่ย้อมติดบนตัวหนังประโมทัย และทดสอบหาค่าสีด้วยเครื่องวัดสีแบบตั้งโต๊ะ Color Meter 2) แม่ลายฉลุดั้งเดิม 9 ลาย แบ่งเป็น 3 หมวดหมู่ ได้แก่ ลายเส้น ลายเรขาคณิต และลายธรรมชาติ จากนั้นผู้วิจัยได้สร้างสรรค์ลวดลายจากอัตลักษณ์ศิลปะการแสดงหนังประโมทัยจังหวัดขอนแก่น ด้วยกระบวนการ HUBRC และทฤษฎีสามเหลี่ยมด้านเท่า (Triaxial Blend) ผลการทดลองพบว่าสามารถสร้างสรรค์ลวดลายใหม่ทั้งสิ้น 48 ลวดลาย และรวบรวมเป็นองค์ความรู้เพื่อจัดทำคู่มืออัตลักษณ์ศิลปะการแสดงหนังประโมทัยจังหวัดขอนแก่น เชิงพาณิชย์ โดยผลการประเมินคู่มือองค์ความรู้งานวิจัยมีค่าเฉลี่ยเท่ากับ ( =4.39, S.D.=0.53) อยู่ในระดับมาก
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารคณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ถือเป็นความคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารคณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารคณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักอักษรจากวารสารคณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
จรินทร์ อาสาทรงธรรม. (2548). การจัดการความรู้ ในมุมมองนักบริหารรุ่นใหม่. นักบริหาร, 25(1), 42-46.
ชุมเดช เดชภิมล. (2531) การศึกษาเรื่องหนังปะโมทัยในจังหวัดร้อยเอ็ด. ปริญญานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาไทยคดีศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ มหาสารคาม.
สุจิตรา มาถาวร. (2541). หนังใหญ่และหนังตะลุง. กรุงเทพฯ : เอส.ที.พี เวิลด์มีเดีย.
สุชาติ เถาทอง. (2539). หลักการทัศนศิลป์. กรุงเทพฯ : วิทยพัฒน์.
สุวิทย์ ธีรศาศวัต. (2543). ประวัติศาสตร์ลาว 1779-1975. กรุงเทพฯ : สร้างสรรค์.
Demir, A., Budur, T., Omer, H. M., & Heshmati, A. (2023). Links between knowledge management and organisational sustainability: Does the ISO 9001 certification have an effect?. Knowledge Management Research & Practice, 21(1), 183–196.
Hermann, C. (2001). The International Commission on Illumination - CIE: What it is and how it works. Symposium-International Astronomical Union, 196, 60–68.
León, K., Mery, D., Pedreschi, F., & León, J. (2006). Color measurement in L*a*b* units from RGB digital images. Food Research International, Physical Properties VI, 39(10), 1084–1091.
Nonaka, I., Toyama, R., & Konno, N. (2000). SECI, Ba and leadership: A unified model of dynamic knowledge creation. Long Range Planning, 33(1), 5–34.
Phan, H. Q., Lu, J., Asente, P., Chan, A. B., & Fu, H. (2016, May). Patternista: learning element style compatibility and spatial composition for ring-based layout decoration. In Proceedings of the Joint Symposium on Computational Aesthetics and Sketch Based Interfaces and Modeling and Non-Photorealistic Animation and Rendering. (pp. 79-88). New York : Association for Computing Machinery.
