นาย แตรวงพื้นบ้านงานศพคณะวิชาญศิลป์ จังหวัดสุโขทัย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์ เพื่อศึกษาประวัติความเป็นมา ลักษณะทางดนตรีและบทบาทหน้าที่แตรวงพื้นบ้านงานศพคณะวิชาญศิลป์ที่รับใช้สังคมในจังหวัดสุโขทัย และจังหวัดใกล้เคียงมาเป็นเวลานาน โดยแตรวงคณะวิชาญศิลป์ก่อตั้งขึ้นในปี พ.ศ. 2533 มีพัฒนาการรูปแบบการบรรเลงสืบต่อกันมา 32 ปี มีการปรับเปลี่ยนรูปแบบของการบรรเลงให้มีความเหมาะสมกับความต้องการของคนในสังคมจนเป็นที่ชื่นชอบอย่างกว้างขวางจนถึงปัจจุบัน รูปแบบและลักษณะทางดนตรี มีการผสมวงรูปแบบการบรรเลง ใช้วิธีการนั่งบรรเลงและเดินบรรเลง เพลงจำแนกเป็น 2 ประเภท ได้แก่ เพลงไทย และเพลงลูกทุ่ง บรรเลงแนวทำนองเดียว ใช้บันไดเสียงเมเจอร์ รูปแบบจังหวะ ,
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารคณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ถือเป็นความคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารคณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารคณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักอักษรจากวารสารคณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
เฉลิมศักดิ์ พิกุลศรี. (2560). ประชุมบทความวิชาการดนตรี. ขอนแก่น : โครงการตำราบัณฑิตศึกษา สาขาดุริยางคศิลป์ คณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาลัยขอนแก่น.
ธีระพงษ์ ทัพอาจ. (2560). แตรวงคณะบ้านตาล ตำบลทุ่งยั้ง อำเภอลับแล จังหวัดอุตรดิตถ์. พิษณุโลก : คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร.
ประทีป นักปี่. (2551). เอกสารประกอบคำบรรยายรายวิชา 779551 ดนตรีวิเคราะห์. พิษณุโลก : มหาวิทยาลัยนเรศวร.
พูนพิศ อมาตยกุล. (2524). “ทูลกระหม่อมบริพัตร กับการดนตรี” กรุงเทพมหานคร: จันวาณิชย์.
สธน โรจนตระกูล. (2559). แตรวง. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : โอเดียนสโตร์.
สุกรี เจริญสุข. (2543). แตรและแตรของชาวสยาม. กรุงเทพฯ : ด๊อกเตอร์แซ็ค.
