การทดลองกระบวนการสร้างสรรค์ผลงานจิตรกรรมจากแนวคิดความหมายอันไม่สิ้นสุด

Main Article Content

รณภพ เตชะวงศ์

บทคัดย่อ

ในเบื้องต้นผู้วิจัยตั้งสมมติฐานว่า คำถามที่มีต่อพื้นที่ เวลา และบริบทอื่นๆ นั้นย่อมมีความสำคัญต่อการสร้างความหมายใหม่ต่อวัตถุสิ่งของและสิ่งอื่น ๆ ที่ปรากฏในผลงานศิลปะ ไม่น้อยไปกว่าความหมายของศิลปินที่ได้แสดงเจตจำนงไว้ในผลงานด้วยการตั้งต้นจากแนวคิดดังกล่าวจึงนำมาสู่การทดลองกระบวนการสร้างสรรค์ผลงานจิตรกรรมโดยผ่านการเชื่อมโยงความหมายของคำๆ หนึ่งผ่านภาพผลงานจิตรกรรมหนึ่งภาพไปสู่ภาพจิตรกรรมอีกภาพหนึ่งเป็นเช่นนี้ไปเรื่อยๆ เพื่อมองหาความเป็นไปได้ของการแปรเปลี่ยนความหมายในคำผ่านประสบการณ์ของผู้ชมที่ไม่มีความเกี่ยวข้องใดๆ กับผู้วิจัย


กระบวนการทดลองมี 2 ขั้นตอน ดังนี้


1 สร้างสรรค์งานจิตรกรรมโดยผู้ชมเป็นผู้กำหนดภาพให้กับผู้วิจัย


2) ทดลองกระบวนการสร้างสรรค์ผลงานจิตรกรรมจากประสบการณ์ของผู้อื่นและตนเอง


จากการศึกษาการทดลองสร้างสรรค์ผลงานจิตรกรรมผ่านการทดลองในการสร้างสรรค์ตามขั้นตอนดังกล่าวจำนวน 34 ชิ้น พบว่า การกำหนดภาพของแต่ละบุคคลมีความสัมพันธ์กับอายุ พื้นที่ วิถีชีวิตและสิ่งแวดล้อม รวมถึงบริบทของผู้เลือก ณ ขณะนั้นเป็นสำคัญ ขณะที่ความหมายของภาพในแต่ละชิ้นจะเปลี่ยนแปลงไปตามประสบการณ์และการจินตนาการถึงสิ่งที่มีลักษณะสัมพันธ์กันในทางใดทางหนึ่ง ไม่ว่าจะเป็น เนื้อหา เรื่องราว รูปร่าง รูปทรง ที่มีความคล้ายกัน จึงทำให้ผู้ชมเชื่อมโยงความหมายไปหากันได้อย่างเป็นหมวดหมู่

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
เตชะวงศ์ ร. (2022). การทดลองกระบวนการสร้างสรรค์ผลงานจิตรกรรมจากแนวคิดความหมายอันไม่สิ้นสุด. วารสารศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 14(1), 113–132. สืบค้น จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/fakku/article/view/248668
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

ไชยรัตน์ เจริญสินโอฬาร. (2555). สัญวิทยาโครงสร้างนิยม หลังโครงสร้างนิยมกับการศึกษารัฐศาสตร์. กรุงเทพฯ : วิภาษา.

ไชยรัตน์ เจริญสินโอฬาร. (2560). บทแนะนำสกุลความคิดหลังโครงสร้างนิยม. กรุงเทพฯ : สมมติ.

ดาเนียล มาร์โซนา. (2552). Conceptual Art. คอนเซ็ปชวลอาร์ต. กรุงเทพฯ : เดอะเกรทไฟน์อาร์ท.

ธีรยุทธ บุญมี. (2558). การปฏิวัติสัญศาสตร์ของโซซูร์เส้นทางสู่โพสต์โมเดอร์นิสม์. กรุงเทพฯ: วิภาษา

ธัญญา สังขพันธานนท์. (2559). แว่นวรรณคดีทฤษฎีร่วมสมัย. กรุงเทพฯ : เอดิสัน เพรสโปรดักส์.

นพพร ประชากุล. (2544). มายาคติ. กรุงเทพฯ : คบไฟ.

พรพรรณ ชินณพงษ์, ธีระ เตชะทัศนสุนทร, ชัยยศ อิษฏ์วรพันธุ์, กุลภัทร ยันตรศาสตร์, กฤษณะพล วัฒนวันยู, และกรรณิการ์ รัตนปรีดากุล. (2556). DE+CONSTRUCTION=?: 20 แนวความคิดทางสถาปัตยกรรมในศตวรรษที่ 20. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์ภาพพิมพ์.

อรรถสิทธิ์ สิทธิดำรง, พิพัฒน์ พสุธารชาติ. (2558). กลิ่นไอ การเมือง และภาพยนตร์ อ่าน “งานศิลปะในยุคของการผลิตซ้ำแบบจักรกล” ของวอลเตอร์ เบนยามิน. กรุงเทพฯ : วิภาษา.