พฤติกรรมการใช้สื่อสังคมออนไลน์ เพื่อการเรียนของนักศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์ จังหวัดฉะเชิงเทรา
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์1.เพื่อศึกษาพฤติกรรมการใช้สื่อสังคมออนไลน์ของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์โดยรวมและจำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคลและ2.เพื่อวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัยส่วนบุคคล สถานที่ใช้ในการเข้าถึงสื่อออนไลน์ ต่อพฤติกรรมการใช้สื่อสังคมออนไลน์ของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์ โดยใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบแบ่งชั้นภูมิ ขั้นที่1 กำหนดสัดส่วนนักศึกษาชั้นปีที่ 1-4 ขั้นที่ 2 กำหนดนักศึกษาแต่ละชั้นปี จำแนกรายคณะ ซึ่งมีจำนวน 5 คณะและ 1 บัณฑิตวิทยาลัย รวมทั้งสิ้นเป็น 6 หน่วยงานการศึกษาภายใน ขั้นที่ 3 สุ่มอย่างง่ายจากนักศึกษาคละชั้นปี รวมทั้งหมด 98 คน ผ่านการตอบแบบสอบถามออนไลน์ระบบ Google form ซึ่งมีค่าความเชื่อมั่นในส่วนทัศนคติ เท่ากับ 0.87 และวิเคราะห์ผลข้อมูลโดยสถิติร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ทดสอบสมมติฐานโดยใช้สถิติ Chi-square การทดสอบที่ และการวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบทางเดียว ผลการศึกษาพบว่า นักศึกษาส่วนใหญ่เป็นเพศหญิงร้อยละ 77.6 (อายุเฉลี่ยประมาณ 21.6 ปี SD = 3.8) มีรายได้ต่อเดือนน้อยกว่า 5,000 บาทร้อยละ 51.9 (รายได้เฉลี่ยประมาณ 8,626 บาท SD= 9,951.4) ไม่เคยเรียนออนไลน์ ร้อยละ 89.8 แต่ มีความชอบต่อการเรียนโดยใช้สื่อออนไลน์ ร้อยละ 42.9 และนิยมใช้เครือข่ายสังคมออนไลน์ผ่าน Facebook โดยมีอุปกรณ์คือโทรศัพท์อัจฉริยะ(smart phone) ร้อยละ 73.2 ซึ่งมีวัตถุประสงค์เพื่อทำงานส่งรายงานวิชาตามที่รับมอบหมายมากที่สุด (ร้อยละ 59.8) รองลงมาได้แก่ เพื่อรับทราบติดตามข่าวสารในสถานการณ์ปัจจุบัน ระดับมากร้อยละ 53.1 ใช้สำหรับการติดต่อสื่อสารกับบุคคลอื่นๆ ร้อยละ 46.4 เพื่อค้นหาสิ่งที่ตนสนใจและต้องการ หรือทำธุรกิจ ระดับมากร้อยละ 49.0 และเพื่อแสดงสถานะความเป็นตัวตนหรือให้เป็นที่รู้จักของสังคมในระดับมาก ร้อยละ 48.5 โดยสถานที่ที่นิยมใช้คือห้องพักหรือบ้านพักส่วนตัว ร้อยละ 79.6
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารคณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ถือเป็นความคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารคณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารคณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักอักษรจากวารสารคณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
จุฑารัตน์ ศราวณะวงศ์, ขจร ฝ้ายเทศ, ดวงแก้ว เงินพูนทรัพย์, และวัลลภา จันทรดี. (2560). พฤติกรรมการใช้สื่อสังคมออนไลน์ของนิสิตระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. วารสารบรรณศาสตร์ มศว., 10(2), 17-31.
พรรณิการ์ พุ่มจันทร์,นุชจรีย์ หงส์เหลี่ยม, และพัชดาพรรณ อุดมเพียร. (2558). พฤติกรรมการใช้สื่อสังคมออนไลน์ของนักศึกษาแพทย์ ระดับปรีคลินิกของคณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาล. วารสารเวชบันทึก ศิริราช, 8(1), 27-35.
พระมหาเอกเมธิกญาโณ (เจตสลัน), และคริชณะ ฉิมมณี. (2563). พฤติกรรมการใช้สื่อสังคมออนไลน์ของพระนิสิตระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย อำเภอวังน้อย จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. วารสารมหาจุฬาวิชาการ, 7(2), 178-190.
พัชญ์สิตา เหลี่ยมทองคํา, และนมิดา ซื่อสัตย์สกุลชัย. (2561). พฤติกรรมการใช้สื่อสังคมออนไลน์ของนักศึกษาในรายวิชาปฏิสัมพันธ์ ระหว่างมนุษย์กับคอมพิวเตอร์. ค้นเมื่อ 1 มกราคม 2564, จาก http://www.teched.rmutt.ac.th/ili2018/wp-content/uploads/2018/08/12-ILI-011-
พัชญ์สิตา-เหลี่ยมทองคำ-.pdf
มหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์. (2562). แผนยุทธศาสตร์มหาวิทยาลัยราชภัฏราชนครินทร์ระย 4 ปี (พ.ศ. 2561-2564). ค้นเมื่อ 1 มกราคม 2564, จาก http://www.rru.ac.th/doc/pdf/PlanRRU2561_2564.pdf
ระพีพรรณ ฉลองสุข, นฤภร สำราญรัตน์, พัทธมน กอกอบลาภ, พิรญาณ์ ใจชื้น, และวิภาวี พุกจินดา. (2557). พฤติกรรมและทัศนคติของนักศึกษาคณะเภสัชศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร ต่อการใช้สื่อสังคมออนไลน์ในการเรียน. ค้นเมื่อ 1 มกราคม 2564, จาก https://www.tci-thaijo.org/index.php/ Veridian-E-Journal/article/view/27330
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจลังคมแห่งชาติ. (2562). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12. ค้นเมื่อ 1 มกราคม 2564, จาก https://www.nesdb.go.th/main.php?filename=develop_issue
อรุณรัตน์ ศรีชูศิลป์. (2554). พฤติกรรมการใช้เครือข่ายสังคมออนไลน์ ของนักศึกษาปริญญาบัณฑิต คณะครุศาสตร์ ศึกษาศาสตร์ในมหาวิทยาลัยของรัฐ . มหาวิทยาลัยศิลปากร:นครปฐม. ค้นเมื่อ 3 มิถุนายน 2565, จาก https://doi.nrct.go.th/ListDoi/listDetail?Resolve_DOI=10.14457/SU.res.2011.22
Brown, T. H. (2006). Beyond constructivism: Navigationism in the knowledge era. Retrieved January 1, 2021, from https://www.emerald.com/insight/content/doi/10.1108/ 10748120610690681/full/html
Kivunja, C. (2015). Exploring the pedagogical meaning and implications of the 4Cs super skills for the 21st century through Bruner’s 5E lenses of knowledge construction to improve pedagogies of the new learning paradigm. Retrieved 1 January 1, 2021, from https://rune.une.edu.au/web/handle/1959.11/16728
Lim, J. S. Y., Agostinho, S., Harper, B., & Chicharo, J. F. (2013). Investigating the use of social media by university undergraduate informatics programs in Malaysia. Presented at the International Conference on Educational Technologies (ICEduTech), November 29-December 1, 2013, Kuala Lumpur, Malaysia, International Association for Development of the Information Society.
Romiszowski, A. (2004). How’s the E-learning baby?: Factors leading to success or failure of an educational technology innovation, educational technology, #4. Retrieved January 1, 2021, from https://www.jstor.org/stable/44428871?seq=1#metadata_info_ tab_contents
White, C. M. (2012). Social media, crisis communication, and emergency management: Leveraging web 2.0 technologies. Boca Raton : CRC Press.
Yamane, T. (1967). Statistics: An introductory analysis. 2nd ed. New York : Harper and Row.
