ศึกษารูปแบบทุนวัฒนธรรมในการออกแบบงานสร้างของภาพยนตร์ไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้เป็นการวิจัยแบบผสมผสาน นําเสนอข้อมูลแบบพรรณนาวิเคราะห์ (Descriptive Analysis) โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษารูปแบบทุนวัฒนธรรมในการออกแบบงานสร้างของภาพยนตร์ไทย ซึ่งขอบเขตของการศึกษาผลงานภาพยนตร์ไทยตั้งแต่ปี พ.ศ.2545 - 2555 เป็นช่วงที่อุตสาหกรรมภาพยนตร์ไทยมีกระแสตอบรับจากผู้ชมภาพยนตร์และให้ความสนใจภาพยนตร์ไทยเป็นอย่างมาก ผู้วิจัยนำแนวคิดคุณค่าทุนวัฒนธรรมในการวิเคราะห์ภาพยนตร์ไทยที่มีเนื้อหาหรือการนำเสนอที่เกี่ยวข้องกับวัฒนธรรมไทยได้จำนวน 11 เรื่อง และมีภาพยนตร์ไทย จำนวน 3 เรื่อง ที่มีความโดดเด่นในการออกแบบงานสร้างได้อย่างเป็นรูปธรรมแสดงบริบทของสังคม และ คุณค่าทุนทางวัฒนธรรม ได้แก่ 1) ภาพยนตร์เรื่องสิบห้าค่ำเดือนสิบเอ็ด 2) ภาพยนตร์เรื่องโหมโรง 3) ภาพยนตร์เรื่องปัญญาเรณู
ผลการศึกษาพบว่ารูปแบบทุนวัฒนธรรมในการออกแบบงานสร้างภาพยนตร์ไทยมุ่งเน้นความสมจริงสร้างความกลมกลืนกับตัวละคร การออกแบบฉาก และเครื่องแต่งกายส่วนใหญ่ได้จากข้อมูลทางประวัติศาสตร์หรือภาพอ้างอิง ในส่วนภาพยนตร์ที่เล่าเรื่องอยู่ในช่วงเหตุการณ์หรือเวลาปัจจุบัน จะออกแบบจัดองค์ประกอบที่แสดงให้คุณค่าวัฒนธรรมสร้างความสมจริงและช่วยส่งเสริมอารมณ์ในการเล่าเรื่องได้เป็นอย่างดี เช่น ภาพยนตร์เรื่องสิบห้าค่ำเดือนสิบเอ็ด ส่วนภาพยนตร์ย้อนยุคในงานออกแบบงานสร้างที่ต้องอาศัยการคลุมโทนสี การจำลองสถานที่อุปกรณ์เพื่อสร้างความสมจริงในเรื่องเล่า เช่น ภาพยนตร์เรื่องโหมโรง
Article Details
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารคณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ถือเป็นความคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารคณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารคณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักอักษรจากวารสารคณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
กำจร หลุยยะพงศ์. (2556). ภาพยนตร์กับการประกอบสร้างสังคม ผู้คน ประวัติศาสตร์ และชาติ. กรุงเทพฯ : สํานักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เขมพัทธ์ พัชรวิชญ์. (2553). ศึกษาการออกแบบงานสร้างในภาพยนตร์ไทย. กรุงเทพฯ : คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์ สถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าเจ้าคุณทหารลาดกระบัง.
ชัยอนันต์ สมุทวณิช. (2540). วัฒนธรรมคือทุน. กรุงเทพฯ : พี.เพรส.
โดม สุขวงศ์. (2545). ร้อยปี หนังไทย. กรุงเทพฯ: ริเวอร์บุ๊คส์.
ประกายกาวิล ศรีจินดา. (2554). ภาพยนตร์ไทยยุคหลังหนึ่งร้อยปีกับความเปลี่ยนแปลงในสังคมไทย. วารสารมนุษยศาสตร์วิชาการ, 18(2), 157-176.
Throsby, C.D. (2001). Economics and culture. Cambridge: Cambridge University Press.
