การสร้างสรรค์ลายพิณจากศิลปินต้นแบบพื้นบ้านอีสาน
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้กำหนดความมุ่งหมายไว้เพื่อศึกษา 1. เพื่อศึกษาเทคนิคการบรรเลงพิณจากศิลปินต้นแบบพื้นบ้านอีสาน 2. เพื่อสร้างสรรค์ลายพิณของศิลปินต้นแบบพื้นบ้านอีสาน ผลการวิจัยพบว่า 1.) เทคนิคการบรรเลงพิณจากศิลปินพื้นบ้านอีสานมี 2 เทคนิค คือ 1.1. เทคนิคการบรรเลงพิณขั้นพื้นฐานเกี่ยวกับเครื่องดนตรี 1.2. เทคนิคการบรรเลงพิณทำเสียงเสพหรือเสียงประสาน การเปลี่ยนบันไดเสียง และการดีดแบบลื่นไหล 2) การสร้างสรรค์ลายพิณจากศิลปินต้นแบบพื้นบ้านอีสาน ผลการวิจัยคือผู้วิจัยได้นำเทคนิคการบรรเลงพิณศิลปินต้นแบบพื้นบ้านอีสาน ประกอบด้วยเทคนิคการบรรเลงพิณขั้นพื้นฐานประกอบด้วยการจับไม้ดีด การจับคอพิณคล้ายการจับกีตาร์ ลีลาท่าทางการบรรเลงจะนั่งบรรเลง และ เทคนิคการทำเสียงเสพหรือเสียงประสาน การเปลี่ยนบันไดเสียง การดีดแบบลื่นไหล มาสร้างสรรค์เทคนิคการดีดพิณตามอัตลักษณ์ของศิลปินต้นแบบพื้นบ้านอีสานเพื่ออนุรักษ์และเผยแพร่ต่อไป
Article Details

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารคณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ถือเป็นความคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารคณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารคณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักอักษรจากวารสารคณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
จารุวรรณ ธรรมวัตร. (2538). คติชาวบานอีสาน. กรุงเทพฯ : อักษรวัฒนา.
ทรงศิริ สาประเสริฐ. (2542). ลักษณะการถ่ายทอดของภูมิปัญญาชาวบ้าน. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการศึกษาผู้ใหญ่และการศึกษาต่อเนื่อง บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหิดล.
บุญโฮม พรศรี. (2543). พิณอีสานกับการเปลี่ยนแปลงทางวัฒนธรรม : กรณีศึกษาจังหวัดอุดรธานี. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาไทยคดีศึกษา กลุ่มมนุษยศาสตร์ บัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคามมหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ปัญญา รุ่งเรือง. (2525). ประวัติการดนตรีไทย. กรุงเทพฯ : ไทยวัฒนาพานิช.
สุกิจ พลประถม. (2540). ดนตรีพื้นบ้านอีสาน. อุดรธานี : พิมพลักษณ์.
อารี สุทธิพันธุ์. (2533). ศิลปศึกษา. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์การศาสนา กรมการศาสนา.