จากจินตนาการสู่งานประติมากรรมของเด็กตาบอดสนิท

Main Article Content

ปฏิมา นาคบังเกิด

บทคัดย่อ

งานวิจัยนี้วิเคราะห์ผลงานประติมากรรมของเด็กตาบอด โดยใช้ทฤษฎีรูปทรงนิยม (Formalism) ศึกษาทัศนธาตุต่าง ๆ เช่น จุด เส้น สี รูปร่าง รูปทรง มวล น้ำหนักอ่อนแกของแสงและเงา สี พื้นที่ว่าง และลักษณะผิวที่แสดงบนผลงานประติมากรรม รวมถึงศึกษาแนวคิดการสร้างสรรค์ผลงานจากการสัมภาษณ์เด็กตาบอดและบุคคลที่เกี่ยวข้อง เพื่อนำมาวิเคราะห์ให้เกิดความรู้ความเข้าใจถึงกระบวนการสร้างสรรค์และกระบวนการรับรู้ของเด็กตาบอด


จากการศึกษาพบว่ารูปแบบการสร้างสรรค์และการรับรู้ของเด็กตาบอดแต่ละคนมีความแตกต่างกัน โดยเฉพาะการรับรู้เรื่องสี เด็กแต่ละคนจะมีการจดจำและแยกแยะสีโดยใช้ผัสสะต่าง ๆ เช่น จากการสัมผัส จากรสชาติ จากความรู้สึก เป็นต้น และนอกจากนี้รูปทรงที่เด็กตาบอดรับรู้และเข้าใจและนำมาสร้างสรรค์ผลงานส่วนใหญ่เป็นรูปทรงเรขาคณิต ถึงแม้ว่าผลงานจะออกมาในรูปแบบนามธรรมที่ขัดแย้งกับรูปทรงที่มีความหมายก็ตาม แต่กลับเป็นสิ่งที่สะท้อนให้เห็นถึงเสน่ห์ความงดงามในแบบที่เรียบง่ายไร้เดียงสาโดยมิได้ผ่านการปรุงแต่ง

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
นาคบังเกิด ป. (2021). จากจินตนาการสู่งานประติมากรรมของเด็กตาบอดสนิท. วารสารศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 13(1), 71–89. สืบค้น จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/fakku/article/view/239892
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

ชลูด นิ่มเสมอ. (2557). องค์ประกอบของศิลปะ. พิมพ์ครั้งที่ 9. กรุงเทพฯ : อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง.

สรัญญา เตรัตน์. (2560). เสียง สัมผัส กลิ่น มโนภาพ: ผัสสะในโลกของคนตาบอด. เอกสารประกอบการประชุมวิชาการ การสัมมนาเครือข่ายนักศึกษาระดับบัณฑิตศึกษา สาขาสังคมวิทยาและมานุษยวิทยา ครั้งที่ 16 ประจำปีการศึกษา 2559 ระหว่างวันที่ 29-30 มิถุนายน พ.ศ. 2560, พิษณุโลก, มหาวิทยาลัยนเรศวร.

Ingallina, M. (2016). What each color means, according to a blind person. Retrieved December 20, 2019, from https://thoughtcatalog.com/mia-ingallina/2016/08/what-each-color-means-according-to-a-blind-person/