การสอนดนตรีพื้นบ้านล้านนาสำหรับผู้สูงอายุ: กรณีศึกษาครูพรหเมศวร์ สรรพศรี (ครูภูมิปัญญาไทย)

บทคัดย่อ

          การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาอัตลักษณ์การสอนดนตรีพื้นบ้านล้านนาสำหรับผู้สูงอายุ ของครูพรหเมศวร์ สรรพศรี (ครูภูมิปัญญาไทย) โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ เก็บรวบรวมข้อมูลโดยเน้นการสัมภาษณ์ร่วมกับการสังเกต

ผลการวิจัยพบว่า ในการจัดกิจกรรมการเรียนการสอนดนตรีพื้นบ้านล้านนาให้กับผู้สูงอายุ ของครูพรหเมศวร์ สรรพศรี โดยใช้กรอบแนวคิดทฤษฎีแอนดราโกจี (Andragogy) ซึ่งเป็นทฤษฎีการเรียนรู้สำหรับผู้สูงอายุของ Knowles  (1980) เป็นฐาน ปรากฏอัตลักษณ์การสอนผู้สูงอายุ ดังนี้ 1) มีการสร้างบรรยากาศให้มีความเป็นกันเอง อบอุ่น ยอมรับและให้เกียรติซึ่งกันและกันในระหว่างผู้สอนกับผู้เรียน 2) มีการจัดโครงสร้างเพื่อวางแผนร่วมกัน มีการแบ่งบทบาทหน้าที่กันของสมาชิกในวงดนตรีพื้นบ้านผู้สูงอายุ 3) มีการวิเคราะห์ความต้องการร่วมกัน โดยครูพรหเมศวร์และผู้สูงอายุจะมีการพูดคุยกันถึงความต้องการของผู้เรียนในการเข้ามาเรียนดนตรีพื้นบ้านล้านนาทุกครั้ง 4) มีการกำหนดวัตถุประสงค์ในการเรียนรู้ โดยวัตถุประสงค์ในการเรียนรู้ของชมรมดนตรีพื้นบ้านล้านนาผู้สูงอายุ ชุมชนสันโค้งหลวง จังหวัดเชียงรายนั้น มุ่งเน้นให้ผู้สูงอายุในวงสะล้อซอซึงมีความสุขในการเล่นดนตรีเป็นสำคัญ 5) มีการออกแบบประสบการณ์การเรียนรู้ ด้านการฝึกจังหวะ ฝึกปฏิบัติเครื่องดนตรีขั้นพื้นฐาน ฝึกอ่านโน้ตเพลง ฝึกบรรเลงรวมวง และแสดงผลงาน 6) มีการดำเนินกิจกรรมการเรียนรู้ เน้นฝึกการบรรเลงสะล้อซอซึงรวมกันเป็นวง และ 7) มีการประเมินผลการเรียนรู้ โดยใช้วิธีการสังเกตผู้เรียน และแสดงผลงานการบรรเลงตามงานต่าง ๆ ด้วยจิตอาสา มีการบูรณาการร่วมกันระหว่างผู้สอนและผู้เรียน