ถวยแถน แอ่นฟ้อน : สักการะธรรมเนียมการฟ้อนบวงสรวงสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในความเชื่อชาวอีสาน
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การฟ้อนเพื่อใช้ในการถวายเป็นเครื่องสักการะสิ่งศักดิ์สิทธิ์นั้น เป็นการนำเอาความสวยงามที่แฝงไปด้วยความอ่อนช้อยของท่ารำ โดยได้นำเสนอถึงการแสดงการนอบน้อมถ่อมตนและให้ความเคารพสูงสุดต่อสิ่งที่สักการะ โดยมองตามหลักการทางนาฏยศิลป์นั้นสามารถวิเคราะห์ถึงปรากฏการณ์ทางสังคมได้ว่า วัฒนธรรมการฟ้อนเพื่อถวายสักการะหรือการแสดงความเคารพเป็นอีกหนึ่งธรรมเนียมปฏิบัติซึ่งนำมาช่วยในการจัดการกลุ่มคนหรือรวมกลุ่มคนให้เป็นหนึ่งเดียว โดยนำนาฏยศิลป์มาเป็นตัวเชื่อมระหว่างความเชื่อในสิ่งศักดิ์สิทธิ์และความสามัคคีของประชนชนในพื้นที่ ดั่งที่จะเห็นได้ว่าทั่งในรูปแบบสิ่งศักดิ์สิทธิ์ในพระพุทธศาสนาหรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์ที่คนทั่วไปให้ความเคารพนับถือนั้นจะมีการถวายสักการะด้วยการฟ้อนรำเสมอตามแนวคิดความเชื่อของชาวอีสาน
Article Details
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารคณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ถือเป็นความคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารคณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารคณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักอักษรจากวารสารคณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
พิมพ์ทอง ภูมิโสภา. (2533). ท่าฟ้อนของหมอลำกลอนวาดอุบลราชธานี. วิทยานิพนธ์ปริญญา ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาเอกไทยคดีศึกษา (เน้นมนุษยศาสตร์) บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ วิทยาเขตภาคตะวันออกเฉียงเหนือมหาสารคาม.
สุวิทย์ วิชัด.(2553). การศึกษาเปรียบเทียบความเชื่อเรื่องพระเจ้าในศาสนายูดายและความเชื่อเรื่องพระยาแถนในกลุ่มชาติพันธุ์ไทยลาว. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชาปรัชญา คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
Miller, E., & Cohen, J. (2001). An integrative theory of prefrontal cortex function. Annual Review of Neuroscience, 24, 167-202.
Geertz, Clifford. (1973). The Interpretation of Cultures.New York. Selected Essays.
