แบบฝึกหัดการบรรเลงเบส จากการวิเคราะห์แนวการอิมโพรไวส์ของสก็อตต์ ลาฟาโร

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์ เพื่อสร้างแบบฝึกหัดการบรรเลงเบสจากการศึกษาวิเคราะห์แนวการอิมโพรไวส์ของ สก็อตต์ ลาฟาโร ในอัลบั้ม “วอลซ์ฟอร์เด็บบี้” ของ บิล อีแวนส์ ผู้วิจัยได้ทำการมองหาลักษณะเด่นที่เกิดขึ้นจากการถูกบรรเลงหลายครั้งบนแนวการอิมโพรไวส์ ในบทเพลงต่างๆ ของ สก็อตต์ ลาฟาโร แล้วจึงนำกลุ่มโน้ตดังกล่าวมาวิเคราะห์ จากนั้นจึงอธิบายด้วยหลักทฤษฏีดนตรีแจ๊ส แล้วนำผลที่ได้จากการวิเคราะห์มาสร้างเป็นแบบฝึกหัด จากการวิเคราะห์แนวการอิมโพรไวส์ของลาฟาโร ผู้วิจัยพบลักษณะวิธีการดำเนินโน้ตที่มีความต่อเนื่อง และการใช้โน้ต 3 พยางค์ที่เป็นเอกลักษณ์ของลาฟาโร ซึ่งสามารถนำมาสร้างแบบฝึกหัดเป็นจำนวน 10 บท ผู้วิจัยได้กำหนดแนวทางแบบฝึกหัดโดยเรียงลำดับจากง่ายไปสู่ยาก เพื่อให้ผู้ฝึกได้เกิดความเข้าใจในลักษณะการเลือกใช้โน้ตของลาฟาโร จากนั้นจึงสอดแทรกการใช้จังหวะต่างๆ ที่เป็นเอกลักษณ์ของลาฟาโรเข้าไปในแบบฝึกหัดลำดับถัดไป ผู้วิจัยได้กำหนดลักษณะแบบฝึกหัดให้มีช่วงเสียงกว้างตั้งแต่โน้ต E2- C5 ซึ่งเป็นช่วงเสียงที่เหมาะสมสำหรับการบรรเลงเบส ด้านแนวการดำเนินคอร์ด ผู้วิจัยได้กำหนดรูปแบบการดำเนินคอร์ดในรูปแบบ ii V I อันเนื่องมาจาก แนวการดำเนินคอร์ดดังกล่าวเป็นสิ่งที่ถูกพบเห็นได้บ่อยครั้งในดนตรีแจ๊ส โดยแต่ละแบบฝึกหัดมีการย้ายกุญแจเสียงครบทั้ง 12 กุญแจเสียง เพื่อให้ผู้ฝึกสามารถนำความรู้ที่ได้จากแบบฝึกหัดไปประยุกต์ใช้ในบทเพลงที่ต้องการได้อย่างมีประสิทธิภาพ