การสร้างสรรค์ดนตรี ประกอบการแสดงละครหุ่นอีสานร่วมสมัย “สินไซรู้ใจตน”

Main Article Content

อาทิตย์ กระจ่างศรี

บทคัดย่อ

          ผู้เขียนได้มีโอกาสทำงานสร้างสรรค์ดนตรีให้กับการแสดงละครหุ่นอีสานร่วมสมัย “สินไซรู้ใจตน”  บทความเรื่องนี้เป็นการนำเสนอแนวคิดและวิธีการสร้างสรรค์ดนตรีพื้นบ้านในอีกรูปแบบหนึ่ง ซึ่งมีความแตกต่างจากวิธีการสร้างสรรค์ดนตรีพื้นบ้านทั่วไป เป็นการทำงานเชิงปฏิบัติการจริง โดยใช้วิธีการทดลองสร้างสรรค์ดนตรีพื้นบ้านในรูปแบบต่างๆขึ้น เพื่อตอบรับแนวคิดของผู้เขียนบท ผู้กำกับ และเพื่อความสมบูรณ์ให้กับละครมากยิ่งขึ้น เหนือสิ่งอื่นใดนักศึกษาทั้งสองแขนงวิชาที่มีความรู้ความสามารถที่แตกต่างกัน จะได้เรียนรู้พร้อมทั้งฝึกประสบการณ์การทำงานแบบใหม่ และพัฒนาตนเองไปพร้อมกันกับละครหุ่นอีสานร่วมสมัย “สินไซรู้ใจตน”

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
กระจ่างศรี อ. (2020). การสร้างสรรค์ดนตรี ประกอบการแสดงละครหุ่นอีสานร่วมสมัย “สินไซรู้ใจตน”. วารสารศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 12(1), 314–334. สืบค้น จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/fakku/article/view/169596
ประเภทบทความ
บทความวิชาการ

เอกสารอ้างอิง

เฉลิมศักดิ์ พิกุลศรี. (2560). การเปลี่ยนแปลงทางดนตรี. ขอนแก่น: แอนนาออฟเซต.

ณรงค์ฤทธิ์ ธรรมบุตร. (2552). การประพันธ์เพลงร่วมสมัย. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ณัชชา พันธุ์เจริญ และคณะ. (2559). แนวทางการทำงานดนตรีสร้างสรรค์เชิงวิชาการ. กรุงเทพฯ: ธนาเพรส.

ณัชชา พันธุ์เจริญ. (2559). สดับเสียงเรียงร้อย: ดนตรีสร้างสรรค์เชิงวิชาการ. กรุงเทพฯ: ธนาเพรส.

นัทธ์หทัย วนาเฉลิม. (2558). สะกดรอยสินไซ. กรุงเทพฯ: อมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง.

พชญ อัคพราหมณ์. (2561). สายธารและคุณค่า ศิลปะการแสดงหุ่นในสังคมอีสาน. ขอนแก่น: คลังนานาวิทยา.

พรรัตน์ ดำรุง. (2561). ความเป็นละครของ สินไซรู้ใจตน: เรื่องเล่าที่ใช้จิตนาการและความจริงทางศิลปะการแสดง. ขอนแก่น: คลังนานาวิทยา.

วันดี พลทองสถิต และวิศปัตย์ ชัยช่วย. (2556). การสร้างสรรค์ชุดการแสดงลำเตี้ยโนนทัน. ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น