พัฒนาการเครื่องแต่งกายตัวละครพม่า ในละครพันทางเรื่องราชาธิราช ของกรมศิลปากร
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพัฒนาการและรูปแบบของเครื่องแต่งกายตัวละครพม่า ในละครพันทาง เรื่องราชาธิราช ของกรมศิลปากร ตั้งแต่พ.ศ.2495 จนถึงพ.ศ.2560 โดยการศึกษาจากเอกสาร การสัมภาษณ์ การสังเกตการณ์ทั้งแบบมีส่วนร่วมและไม่มีส่วนร่วม
ผลการวิจัยพบว่า พัฒนาการเครื่องแต่งกายตัวละครพม่า ในละครพันทาง เรื่องราชาธิราช ของกรมศิลปากร ในช่วงแรกได้นำรูปแบบเครื่องแต่งกายของโขน – ละคร ของไทยมาพัฒนาให้มีรูปแบบเฉพาะตัวของละครพันทาง ต่อมาได้รับอิทธิพลมาจากละครพันทางเรื่องผู้ชนะสิบทิศ จึงได้นำมาสร้างสรรค์พัฒนาให้มีความงดงามและสะดวกสบายในการสวมใส่มากยิ่งขึ้น และในปัจจุบันได้มีการเปลี่ยนแปลงวัสดุที่นำมาใช้ในการสร้างเครื่องแต่งกาย โดยเลือกวัสดุที่หาได้ง่ายในท้องตลาด เพื่อการสร้างเครื่องแต่งกายที่มีความงดงามตามยุคสมัย ในส่วนของรูปแบบเครื่องแต่งกาย ตัวละครแต่ละตัวสามารถแต่งได้หลายรูปแบบ ซึ่งจะมีความแตกต่างกันในส่วนของการสวมใส่เสื้อ การนุ่งผ้า การสวมใส่เครื่องประดับ การโพกศีรษะ หรือแม้แต่กระทั่งการใช้สีของเสื้อผ้าที่ตรงกันข้ามกันในแต่ละตัวละคร โดยยึดหลักการใช้สีจากเครื่องแต่งกายโขน – ละคร ทั้งนี้เพื่อสร้างความโดดเด่นให้แก่ตัวละคร และเครื่องแต่งกายของตัวละคร จะบ่งบอกถึงสถานภาพในสังคมของตัวละคร ทำให้ผู้ชมการแสดงทราบว่าตัวละครตัวใดมีความสำคัญในการแสดงในฉากนั้น
งานวิจัยนี้มุ่งศึกษาพัฒนาการและรูปแบบเครื่องแต่งกายตัวละครพม่า ในละครพันทาง เรื่องราชาธิราช ของกรมศิลปากร เพื่อการเผยแพร่รูปแบบเครื่องแต่งกายละครพันทาง เรื่องราชาธิราช ให้เป็นที่นิยมและแพร่หลายในกลุ่มการแสดงกลุ่มอื่น เช่น โรงเรียนต่าง ๆ และหน่วยงานอื่นที่มีการแสดงละครพันทางเรื่องราชาธิราช สืบไปอย่างยั่งยืน
Article Details
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารคณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ถือเป็นความคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารคณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารคณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักอักษรจากวารสารคณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ก่อนเท่านั้น
