ผลงานภาพพิมพ์จากการค้นหาอัตลักษณ์ในอีสาน

บทคัดย่อ

     “อีสาน” หมายถึง ดินแดนที่อยู่ทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือของประเทศไทย การค้นหาประเด็นทางอัตลักษณ์อีสานนั้น มีมิติที่มากมายทั้งทางสังคม การเมือง เศรษฐกิจ วัฒนธรรม การศึกษา ค่านิยม จากความหลากหลายนี้เองจึงเป็นจุดเริ่มต้นที่น่าสนใจในการสืบค้นคว้าหาความหมายของคำว่า “อัตลักษณ์อีสาน”จากมิติที่มากมายและความหลากหลายที่ได้กล่าวมาข้างต้น ผู้สร้างสรรค์ได้ตีกรอบนำแนวคิดเรื่องสภาพอากาศที่เป็นลักษณะเฉพาะของพื้นถิ่นตามฤดูกาล ภูมิประเทศที่ตั้งบริเวณแถบเส้นศูนย์สูตรที่มีอุณหภูมิที่สูงเกือบตลอดทั้งปี ความร้อน ความแล้ง การแปรเปลี่ยนก่อเกิดสภาพ ร่องรอย พื้นผิวต่างๆ อันสะท้อนให้เห็นถึงความงามที่เกิดขึ้นในความลำบากยากแค้น แปรเปลี่ยนเป็นสุนทรียะวิถีแห่งการดำรงชีวิตที่ก่อให้เกิด ประเพณี วัฒนธรรมที่มีความสัมพันธ์กับธรรมชาติอย่างลึกซึ้ง จนก่อให้เกิดเป็นอัตลักษณ์ที่มีคุณค่าดำเนินสืบทอดมาจนถึงปัจจุบัน ผู้คนอีสานมีความเคารพ ศรัทธาในธรรมชาติอย่างลึกซึ้ง มีคุณลักษณะการอยู่ง่ายกินง่าย ซึ่งนั่นก็มิได้หมายถึงความหยาบกร้านในเรื่องวิถีการดำรงชีวิต แต่หากหมายถึงการปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อมอย่างชาญฉลาด และในความเรียบง่ายนี้เอง อีกบทบาทหนึ่งจึงทำให้คนอีสานมีความผูกพันกับศาสนา การเกษตรกรรม การเลี้ยงสัตว์ และฤดูกาลเป็นสำคัญ

     จากเนื้อหาที่มีอัตลักษณ์ที่ชัดเจนดังกล่าวได้นำมาสู่กระบวนการสร้างสรรค์ผลงานทางศิลปะภาพพิมพ์ ด้วยการใช้ร่องรอยการกระทำของเวลาและสภาพแวดล้อม เช่น ดิน เปลือกไม้ มาสร้างสรรค์ในผลงานด้วยการประสานกันของเส้นที่มีลักษณะประสานไปมาจนเกิดเป็นน้ำหนัก รูปทรง พื้นผิว มิติและพื้นที่ว่าง เกิดการนำพาผ่านความหมายเชิงสัญลักษณ์อันได้แก่ ชาวนา กระบือ ด้วง เขาสัตว์ ด้วยเทคนิควิธีการภาพพิมพ์วัสดุและภาพพิมพ์ร่องลึกจำนวนทั้งสิ้น 5 ชิ้น