The Development of Music for Tai Loei Morlum
Main Article Content
Abstract
This research focuses on developing musical accompaniment for Morlam Tai Loei performances to enhance and innovate the music used in these traditional art forms. Using observational techniques and structured interviews, the study employs descriptive and analytical methods to analyze the music. The results reveal two primary categories of musical compositions: traditional and newly composed pieces. The traditional group includes four compositions adhering to Thai classical and Isan folk music conventions: Homrong Morlam Tai Loei, Phaya Dern, Nang Nak, and Sut Sanehan. The newly composed group features innovative pieces that reflect the performers' actions and emotions, incorporating Western musical techniques into Isan folk elements: Love, Surprise, Grandeur, and Faith. The accompaniment is performed by a modernized Isan folk ensemble blending traditional and contemporary practices. This study contributes to ethnomusicology by demonstrating the integration of traditional and contemporary musical elements, thereby preserving and evolving Morlam Tai Loei within contemporary artistic contexts.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Content and information in articles published in the Journal of Fine and Applied Arts of Khon Kaen University is regarded as the opinion and sole responsibility of the author(s) directly; therefore, editors are not obliged to agree to or share any responsibility with regard to the content and information that appears within these articles.
All articles, information, content, image, etc. that have been published in the Journal of Fine and Applied Arts of Khon Kaen University is the copyright of the Journal of Fine and Appllied Arts of Khon Kaen University. Any person or organization who wishes to distribute all or parts of the articles for further dissemination or other usage must first receive permission from the Journal of Fine and Applied Arts of Khon Kaen University before proceeding to do so.
References
กรมส่งเสริมวัฒนธรรม กระทรวงวัฒนธรรม. (2562). มรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรม ประจำปี พุทธศักราช 2562. ค้นเมื่อ 21 มีนาคม 2565, จาก http://book.culture.go.th/ich62/files.
กาญจนา สวนประดิษฐ์. (2533). ผีตาโขน : ศึกษาเฉพาะกรณีอำเภอด่านซ้าย. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาไทยคดีศึกษา (เน้นมนุษยศาสตร์) มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ มหาสารคาม. คอนเสิร์ตราชนารีสดุดี. วารสารดนตรีรังสิต. 13(2), 73-88.
ชมภูนาฏ ชมภูพันธ์, สรินทร คุ้มเขต, และ จุฑาภรณ์ จันทบาล. (2558). การวิจัยและพัฒนาศิลปะการแสดงท้องถิ่นของจังหวัดเลย โดยกระบวนการวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม. วารสารวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย, 10(32), 83-90.
ณัชชา พันธุ์เจริญ. (2559). ดนตรีลิขิต : รวมบทความดนตรีสร้างสรรค์เชิงวิชาการ. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส.
ประเวศ วะสี. (2530). การสร้างสรรค์ภูมิปัญญาไทยเพื่อการพัฒนา. ชุมชนพัฒนา, 5, 72-90.
พงศ์พัฒน์ เหล่าคนค้า. (2559). รายงานการวิจัย เรื่อง การศึกษาวัฒนธรรมดนตรีพื้นบ้านและเพลงพื้นบ้านจังหวัดเลย. เลย : มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย
พระครูสิริปัญญาวิสุทธ์. (2549). ประเพณีออกเพณีออกพรรษาเชียงคาน จังหวัดเลย. เลย : มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย.
ไพฑูรย์ มีกุศล. (2531). อีสานศึกษา. กรุงเทพฯ : คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ มหาสารคาม.
ภูษิต สุวรรณมณี. (2557). การพัฒนาบทเพลงพื้นบ้านไทยสำหรับวงดุริยางค์เครื่องลม. วิทยานิพนธ์ปริญญาดุริยางคศาสตรมหาบัณฑิต สาขาสังคีตวิจัยและพัฒนา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ระวีวัฒน์ ไทยเจริญ. (2561). ศึกษาวิธีการประยุกตใช้ทฤษฎีการเรียบเรียงเสียงประสานแบบแจ๊สเพื่อ
วีรชาติ เปรมานนท์. (2537). ปรัชญาและเทคนิคการแต่งเพลงร่วมสมัยไทย. กรุงเทพฯ : คณะศิลปกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สงัด ภูเขาทอง. (2532). การดนตรีไทยและเส้นทางเข้าสู่ดนตรีไทย. กรุงเทพฯ : เรือนแก้วการพิมพ์.
สาร สาระทัศนานันท์. (2544). ฮีตสิบสอง. นครพนม : สถาบันราชภัฏนครพนม.
สำนักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติ. (2551). ดนตรีพื้นบ้านและศิลปะการแสดงของไทย. กรุงเทพ : โรงพิมพ์องค์การค้าคุรุสภาลาดพร้าว.
สำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมวิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม. (2563). กองทุนส่งเสริมวิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม ประจำปีงบประมาณ 2564. ค้นเมื่อ 10 ธันวาคม 2563, จาก https://www.tsri.or.th/
สุจิตต์ วงษ์เทศ. (2543). เบิ่งสังคมและวัฒนธรรมอีสาน. กรุงเทพฯ : พิฑเณธ พริ้นท์ติ้ง เซนเตอร์.
สุริยา บรรพลา. (2555). แนวคิดทฤษฎี : การพัฒนาศิลปะการแสดงพื้นบ้านจังหวัดเลย. เลย : โปรแกรมวิชานาฏยศิลป์ คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย.
สุริยา บรรพลา. (2558). การวิจัยและพัฒนาเรื่องภูมิปัญญาการแสดงลำดับเต่าสู่ศิลปะการแสดงร่วมสมัย. วารสารวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย. 10(32), 91-101.
สุวิทย์ สารเงิน. (2564, 9 มีนาคม). สัมภาษณ์. หัวหน้ากลุ่มสาระการเรียนรู้ภาษาไทย โรงเรียนเลยพิทยาคม สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 19 (เลย-หนองบัวลำภู).
อัครวัตร เชื่อมกลาง. (2562). การเรียบเรียงเสียงประสานเพลงพื้นบานอีสานในรูปแบบดนตรีคลาสสิกสําหรับวงแชมเบอร์. วารสารช่อพะยอม. 30(1), 227–240.