Identity Analysis for Logo Design of Community Products: A Case Study of Wat Bang Duea Occupational Development Group, Pathum Thani
Main Article Content
Abstract
The aims of this study are: 1) to examine the cultural identity of the temple vocational development group within the community; 2) to utilize guidelines for cultural identity analysis in the creation of logos; and 3) to assess the design of the emblem. The data collection process involves the utilization of structured interviews and opinion evaluations as tools. Research employed samples to create, construct, and enhance the logo design in accordance with the recommendations. The 114 individuals were esteemed members of the community. The analysis of the community cultural identity of the Wat Bang Duea Vocational Development Group was summarized by provincial cultural representatives, members of the Mon Wat Bang Duea Vocational Development Group, design professionals, as well as the public and tourists in Pathum Thani province. Wat Bang Duea is a temple located in Pathum Thani. The organization is called Wat Bang Duea Professional Development Group. The application of cultural identity analysis methodologies in emblem design, using a deconstructed analytical methodology, led to the production of a diverse range of new symbols that were systematically interconnected. Extract symbolic imagery based on their connotations and associated terms from the deconstruction of semantic visuals, such as representations of swan poles and centipede flags. The Wat Bang Due Temple is located near the Chao Phraya River and is known for its beautiful lotus flowers. The temple is also home to the Rice Mon women, who are known for their intricate weaving designs. Additionally, the temple features star patterns that adorn the surroundings throughout the month. By disassembling and reusing the components, a grand total of 20 distinct emblem layouts for community products were acquired. Applying conceptual evaluation criteria, the members of the Wat Bang Duea Career Development Group chose the emblem and subjected it to assessment by design professionals to acquire a logo design that is highly suitable for evaluating the satisfaction of consumers, the general public, and tourists in the province of Pathum Thani.
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Content and information in articles published in the Journal of Fine and Applied Arts of Khon Kaen University is regarded as the opinion and sole responsibility of the author(s) directly; therefore, editors are not obliged to agree to or share any responsibility with regard to the content and information that appears within these articles.
All articles, information, content, image, etc. that have been published in the Journal of Fine and Applied Arts of Khon Kaen University is the copyright of the Journal of Fine and Appllied Arts of Khon Kaen University. Any person or organization who wishes to distribute all or parts of the articles for further dissemination or other usage must first receive permission from the Journal of Fine and Applied Arts of Khon Kaen University before proceeding to do so.
References
กัญญารัตน์ แก้วกมล, นิติคุณ ท้าวทอง, สุปวีณ์ รสรื่น, อนุศิษฎ์ เพชรเชนทร์, อมรรัตน์ รัตนสุภา, และจันทรัศม์ ภูติอริยวัฒน์. (2564). การใช้ทุนทางวัฒนธรรมเพื่อการพัฒนาชุมชนอย่างยั่งยืน. วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม, 11(1), 77-94.
กิตติพงษ์ เกียรติวิภาค. (2563). การศึกษาแนวคิดบูรณาการมิติทางวัฒนธรรมและภูมิปัญญาชุมชนเพื่อออกแบบผลิตภัณฑ์อุตสาหกรรม. วารสารศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 13(2), 55-84.
ทองเจือ เขียดทอง. (2548). การออกแบบสัญลักษณ์. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ : สิปประภา.
บงกชรัตน์ ล้ำเลิศ, พงศ์พินิจ พินิจดำ, และวรางคณา กรเลิศวานิช. (2562). การศึกษาและพัฒนาตราสัญลักษณ์บนบรรจุภัณฑ์ทางการเกษตร กรณีศึกษาศูนย์การเรียนรู้เศรษฐกิจพอเพียง ตำบลบางปลา อำเภอบางพลี จังหวัดสมุทรปราการ. วารสารวิชาการมนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี, 2(1), 20-34.
บุษกร เชี่ยวจินดากานต์. (2561). เทคนิคการวิจัยเชิงคุณภาพแบบกรณีศึกษา. วารสารศิลปะศาสตร์ปริทัศน์, 13(25), 103-118.
ประชิด ทิณบุตร, และนรรชนก ทาสุวรรณ. (2561). การใช้ทุนทางวัฒนธรรมเพื่อการออกแบบพัฒนาตราสัญลักษณ์และรูปลักษณ์บรรจุภัณฑ์สินค้าประเภทสมุนไพร สำหรับกลุ่มวิสาหกิจชุมชนในเขตพื้นที่ภาคกลางตอนบน 2. วารสารจันทรเกษมสาร, 24(47), 126-141.
ประวิทย์ ฤทธิบูลย์. (2561). การศึกษาอัตลักษณ์ประเพณีแห่หางหงส์ ธงตะขาบ สู่การพัฒนาทุนทางวัฒนธรรม:การออกแบบสร้างสรรค์ชุดการแสดงสำหรับการนำเสนอภาพลักษณ์ทางท่องเที่ยวในจังหวัดปทุมธานี. วารสารนวัตกรรมสื่อสารสังคม, 6(1), 26-40.
พรสนอง วงศ์สิงห์ทอง. (2550). วิธีวิทยาการวิจัยการออกแบบผลิตภัณฑ์. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พิเชษฐ์ เปียร์กลิ่น. (2552). การวิเคราะห์รูปแบบในงานศิลปะและบุคลิกลักษณะ (Style) ของศิลปิน. วารสารรูสมิแล, 30(3), 87-95.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2525). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2525. กรุงเทพฯ : อักษรเจริญทัศน์.
วิไล อัศวเดชศักดิ์. (2560). การใช้สัญญะในการออกแบบตราสัญลักษณ์ของคณะในจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. วารสารนิเทศศาสตร์. 35(1), 79-99.
สหวัฒน์ แน่นหนา. (2555). การเพิ่มมูลค่าให้แก่ทุนทางวัฒนธรรม. ค้นเมื่อ 4 มีนาคม 2566, จาก https://www.finearts.go.th/promotion/view/7297-บทความ--การเพิ่มมูลค่าให้แก่ทุนทางวัฒนธรรม-โดยนายสหวัฒน์-แน่นหนา-อธิบดีกรมศิลปากร.
สุชาติ เถาทอง. (2562). วิธีคิดทางศิลปะและการออกแบบขั้นสูง คิดวิเคราะห์ สังเคราะห์ บูรณาการความรู้ใหม่. ชลบุรี : บางแสนการพิมพ์.
สุภรณ์ โอเจริญ. (2541). มอญในเมืองไทย. กรุงเทพฯ : มูลนิธีโครงการตำราสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์.