Compositions Study and Analyzing the Performances of Lakorn Nok (Royal’s Style) from the Story of Mahabharata Episode Cursing Arjun
Main Article Content
Abstract
The study of composition and analyzing the performances and drama role story of Mahabharata episode cursed Arjun. The objectives of the study were 1) to study the elements and analyze the performance of a non-royal drama and 2) to analyze the elements of a non-royal drama. For this study, the researcher used a qualitative research by using documentary research by document analysis Creative research. The results of the study found that;
1. Compostion of the Royal theatrical performances has existed since the Rattanakosin period enhanced from the Noh Rachatree drama, popular drama and using pure male, compostion has costumes, bands, venues, and outside plays are for fun and entertainment. Fast-paced and funny, used words in the play are villagers words.
2. Drama role story of Mahabharata episode cursed Arjun was found that it was a drama outside the royal style. It is a drama that has been improved from the original foreign drama that has existed since the Ayutthaya period. The characteristic of foreign dramas is that the story moves quickly. But there is a descriptive process. Example, admiring characters, admiring nature or places. The bathing ceremony is according to the style of the drama and has funny lines without obscenity. The elements of the Mahabharata drama, the episode Cursing Arjuna, have the characteristics of such non-royal dramas. Expresses the idea that gambling is something that causes loss of everything and makes life miserable. Like Arjuna who had to be cursed by the angel Uravasi to become a hermaphrodite
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
Content and information in articles published in the Journal of Fine and Applied Arts of Khon Kaen University is regarded as the opinion and sole responsibility of the author(s) directly; therefore, editors are not obliged to agree to or share any responsibility with regard to the content and information that appears within these articles.
All articles, information, content, image, etc. that have been published in the Journal of Fine and Applied Arts of Khon Kaen University is the copyright of the Journal of Fine and Appllied Arts of Khon Kaen University. Any person or organization who wishes to distribute all or parts of the articles for further dissemination or other usage must first receive permission from the Journal of Fine and Applied Arts of Khon Kaen University before proceeding to do so.
References
กรมศิลปากร. (2548). บทละครนอก เรื่อง ยุขัน. กรุงเทพฯ : รุ่งศิลป์การพิมพ์.
กรมส่งเสริมวัฒนธรรม. (2564). พันธกิจ. ค้นเมื่อ 1 กันยายน 2564, จาก https://www.culture.go.th/ culture_th/ewt_news.
กรุณา-เรืองอุไร กุศลาสัย. (2561). หนังสือแปลมหากาพย์มหาภารตะ. พิมพ์ครั้งที่ 15. กรุงเทพฯ : สยามปริทัศน์.
กุลนิจ คณะฤกษ์. (2552). ขนบการประพันธ์และทรรศนะเรื่องการคิดสร้างสรรค์ในวรรณคดีสันสกฤต: ศึกษาเปรียบเทียบจากวรรณคดีมหากาพย์กับวรรณคดีกาวยะ. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาภาษาสันสกฤต บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
จักรกฤษณ์ ดวงพัตรา. (2561). บทละครแปลเรื่องมหาภารตะ. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : โครงการจัดพิมพ์คบไฟ.
จาตุรงค์ มนตรีศาสตร์. (2534). นาฏศิลป์. กรุงเทพฯ : หนังสือพิมพ์สยามรัฐ.
จุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว, พระบาทสมเด็จพระ. (2533). “วินิจฉัยเรื่องกฤษณาสอนน้อง” กฤษณาสอนน้องคำฉันท์. กรุงเทพฯ : มหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัย.
ดำรงราชานุภาพ, พระเจ้าบรมวงศ์เธอ กรมพระยา. (2508). ตำนานละครอิเหนา. พระนคร : คลังวิทยา.
ธันธวัช ปิ่นทอง. (2562). ความแพร่หลาย และลักษณะเด่นของละครนอกแบบหลวง เรื่องสังข์ทอง ตอนเลือกคู่-หาปลา ของกรมศิลปากร. วารสารมนุษยศาสตร์ ฉบับบัณฑิตศึกษา. 8(2), 14-25.
ปัทมา วัฒนพานิช. (2554). การศึกษานาฏยลักษณ์ของละครหลวงในรัชกาลสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชานาฏยศิลป์ไทย บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พัชรินทร์ จันทรัดทัต. (2557). บทบาทและลีลาท่ารำนางเมรีในละครนอก เรื่องรถเสน. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชานาฏยศิลป์ไทย บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
รื่นฤทัย สัจจพันธุ์. (2561). นิราศคำโคลง: การวิเคราะห์และเปรียบเทียบกับนิราศชนิดอื่น. ค้นเมื่อ 1 เมษายน 2565, จาก http://cuir.car.chula.ac.th/handle/123456789/25675.
วาทิน ศานติ์ สันติ. (2556). วรรณกรรม: มหากาพย์มหาภารตะ. ค้นเมื่อ 1 กันยายน 2565, จาก https://www.gotoknow.org/posts/378628.
วิมลศรี อุปรมัย. (2553). นาฏกรรมและการละคร. กรุงเทพฯ : แอคทีฟ พริ้นท์.
สุรพล วิรุฬห์รักษ์. (2563). การบริหารวัฒนธรรม. กรุงเทพฯ : มูลนิธิสถาบันวิทยาการธรรมศาสตร์เพื่อสังคม.
เสาวณิต วิงวอน. (2558). บทละครนอกแบบหลวง: การพินิจตัวบทสู่บทละครการแสดง. กรุงเทพฯ : มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
อมรา กล่ำเจริญ. (2526). สุนทรียนาฏศิลป์ไทย. กรุงเทพฯ : โอเดียนสโตร์.