Occupational Conditions of Western Music Musicains in Ratchaburi

Main Article Content

Watchara Sandet

Abstract

           This research article aims to study a background, characteristics of western music bands using for their living in past and present, characteristics of producing western music, singing, exhibiting western music, conditions of performing western music in their occupation, problem, and solution in their occupation in Rachatburi. The study found that,
In the Rachaburi, western music bands have been established for over fifty years, “The Four Singles” is considered the first western music bands founded in Rachaburi. The growing popularity of western music bands causing more and different bands, some band adjusted from “can-wong”, some band established from merger of independent musician and some band established for occupation. At the present, there are many types of western music bands such as Rock and Pop band, Acoustic band, Big band, Ram-wong Yonyook, and independent musicians. The songs played, such as popular songs, Thai folk songs, and western songs. Musicians played in pub & restaurant, festival, party and tourist attraction. An income from playing music is uncertain in each month from 1,400 to 30,000 Baht. Problems in carrying western musicians can be occurred from the musician himself, an external factor, an income and a pandemic of Covid-19. Musicians in Rachatburi province must often develop themselves and adapt for any change, save some money for their future and develop other skills for other jobs to generate enough income of living.

Article Details

How to Cite
Sandet, W. (2023). Occupational Conditions of Western Music Musicains in Ratchaburi. Journal of Fine and Applied Arts Khon Kaen University, 15(2), 153–171. Retrieved from https://so02.tci-thaijo.org/index.php/fakku/article/view/257530
Section
Research Articles

References

ขนินทร ชัชวาล. (2560). การแสดงดนตรีในสถานบันเทิง กรณีศึกษา: ย่านหลังมอ เขตเทศบาลนครขอนแก่น. วารสารศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 9(1), 141-166.

จิรัฐ มัธยมนันทน์, เฉลิมศักดิ์ พิกุลศรี, และอนรรฆ จรัณยานนท์. (2563). วงดิอิมพอสสิเบิลส์: ลักษณะเฉพาะรูปแบบทางดนตรี. วารสารศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 12(1), 223-251.

ณัชชา พันธุ์เจริญ. (2564). พจนานุกรมศัพท์ดุริยางคศิลป์. กรุงเทพฯ : ธนาเพรส.

ณัฐธิดา กิ่งเงิน, และดนีญา อุทัยสุข. (2560). การรับรู้สภาพปัญหาความเคลียดของครูดนตรีในปัจจุบัน. วารสารอิเล็กทรอนิกส์ทางการศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 12(3), 491–503.

พระราชกำหนดการบริหารราชการในสถานการณ์ฉุกเฉิน พ.ศ. 2548 (ฉบับที่ 1). (2563, 25 มีนาคม). ราชกิจจานุเบกษา, 137(ตอนพิเศษ 69 ง), 10–16.

พีระชัย ลี้สมบรณ์ผล. (2547). การฟังเพลงของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏ ภูมิภาคตะวันตก. ราชบุรี: มหาวิทยาลัยราชภัฏหมู่บ้านจอมบึง.

อัครวัตร เชื่อมกลาง, ทรงเดช แสงนิช, และสกุณา พันธุระ. (2560). คุณลักษณะในความต้องการบุคลากรด้านดนตรีของผู้บริหารสถานศึกษาและผู้ประกอบการธุรกิจดนตรี ในภาคตะวันออกเฉียงเหนือตอนกลาง. วารสารช่อพะยอม, 28(2), 169–176.