ศิลปะแสดงสดในศิลปะร่วมสมัยไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยชิ้นนี้เป็นการศึกษาศิลปะแสดงสดในศิลปะร่วมสมัยไทย โดยวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาพัฒนาการศิลปะแสดงสดในศิลปะร่วมสมัยไทย โดยศึกษาและรวบรวมข้อมูลศิลปะแสดงสดของศิลปินไทย ด้วยการใช้วิธีการศึกษาวิเคราะห์จากหนังสือ เอกสาร บทความวิชาการ ผลงานวิจัย และจากการสัมภาษณ์ผู้เชี่ยวชาญเฉพาะด้าน และศิลปิน ด้วยวิธีการสัมภาษณ์เชิงลึก (in-depth interview)
จากการศึกษาสรุปว่าพัฒนาการศิลปะแสดงสดในไทย พบว่า 1. ปรากฏชัดเจนที่สุดในช่วงทศวรรษที่ 2520 เป็นต้นมา 2. เกิดกลุ่มศิลปินแสดงสดเคลื่อนไหวในช่วงปลายทศวรรษที่ 2530 และโดดเด่นในปีพ.ศ. 2541 การเกิดเทศกาลศิลปะแสดงสดนานาชาติเอเชียโทเปียเป็นครั้งแรก และการร่วมแสดงในงานนิทรรศการศิลปะนานาชาติ Venice Biennale เป็นครั้งแรก ณ ประเทศ อิตาลี และ 3. เกิดการเรียนการสอนเป็นรายวิชาที่สอนเกี่ยวกับศิลปะแสดงสดขึ้นในสถาบันอุดมศึกษา
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
เนื้อหาและข้อมูลในบทความที่ลงตีพิมพ์ในวารสารคณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ถือเป็นความคิดเห็นและความรับผิดชอบของผู้เขียนบทความโดยตรง ซึ่งกองบรรณาธิการไม่จำเป็นต้องเห็นด้วย หรือร่วมรับผิดชอบใด ๆ
บทความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการตีพิมพ์ในวารสารคณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารคณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักอักษรจากวารสารคณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น ก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
จุมพล อภิสุข. (2547). Hearts. ค้นจาก http://www.mam.gov.mo/oldmam/photodetail.asp? productkey=2008110801034&lc=3
ชะลูด นิ่มเสมอ. (2542). ประติมากรรมชนบท 4/2525. ค้นจาก http://www.era.su.ac.th/Artists/ thai/chalood/a10.html
ถนอม ชาภักดี. (2545). Landmark asiatopia in กลุ่มอุกกาบาต. [ม.ป.ท. : ม.ป.พ.].
น. ณ ปากน้ำ. (2523). ฟื้นความหลังศิลปินละแวกหน้าพระลาน. โลกหนังสือ, 3(7), 49-51.
นพวรรณ สิริเวชกุล. (2561). 30 ปี ศิลปะแสดงสด จุมพล อภิสุข. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : หอศิลปวัฒนธรรม แห่งกรุงเทพมหานคร.
พฤทธิ์ ศุภเศรษฐศิริ. (2542). Performance art ศิลปะแห่งการใช้ร่างกายมนุษย์. ใน คณะศิลปกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. ศิลปะจินตทัศน์ หนังสือวิชาการประกอบนิทรรศการศิลปกรรมระหว่างชาติครั้งที่ 2. (หน้า 23). กรุงเทพฯ : สันติศิริการพิมพ์.
สดชื่น ชัยประสาธน์. (2539). จิตรกรรมและวรรณกรรมแนวเซอร์เรียลลิสต์ในประเทศไทย 2507-2527. กรุงเทพฯ : สยามสมาคมในพระบรมราชูประถัมภ์
สำนักศิลปวัฒนธรรมร่วมสมัย. (2546). บันทึกประวัติศาสตร์ศิลปะ นิทรรศการศิลปะนานาชาติ เวนิสเบียนนาเล่ ครั้งที่ 50. กรุงเทพฯ : สำนักศิลปวัฒนธรรมร่วมสมัย กระทรวงวัฒนธรรม.
สุธี คุณาวิชยานนท์. (2546). จากสยามเก่าสู่ไทยใหม่. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ : บ้านหัวแหลม.
อโณทัย อูปคำ. (2557). บทบาทและอิทธิพลของพื้นที่ศิลปะทางเลือกโปรเจค 304 ที่มีต่อศิลปะร่วมสมัยไทย. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปมหาบัณฑิต สาขาทฤษฎีศิลป์ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
Bird, M. (2012). 100 ideas that change art. London: Laurence King.
