การพัฒนาศักยภาพอัตลักษณ์การท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์เมืองโบราณชากังราว

Article Sidebar

PDF
เผยแพร่แล้ว: พ.ย. 7, 2018
คำสำคัญ:
เมืองโบราณ การท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ การมีส่วนร่วม ศักยภาพ อัตลักษณ์

Main Article Content

Suprapa Somnuxpong
มหาวิทยาลัยเชียงใหม่

บทคัดย่อ

จังหวัดกำแพงเพชรเป็นจังหวัดที่อยู่ภาคเหนือตอนล่างเป็นเมืองโบราณตั้งแต่สมัยสุโขทัยมีอายุมากกว่า 700 ปี มีอุทยานประวัติศาสตร์กำแพงเพชรเป็นหนึ่งในมรดกโลกทางวัฒนธรรมของประเทศไทย (Cultural World Heritage) ยังมีเมืองโบราณที่มีคนอาศัยอยู่และมีความสำคัญจำนวนมาก  เช่น เมืองโกสัมพี  เมืองไตรตรึงษ์ เมืองคณฑี เมืองนครชุม เมืองเทพนคร เป็นต้น และในปัจจุบันก็มีรูปแบบของการท่องเที่ยวรูปแบบใหม่คือการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์สร้างสรรค์ (Creative Tourism)


ผู้วิจัยจึงได้ทำการศึกษาโดยวิจัยเชิงคุณภาพและเชิงปริมาณ โดยการสัมภาษณ์และสังเกตผู้ที่เกี่ยวข้องจากหน่วยงานภาครัฐ นักวิชาการ หัวหน้าชุมชนและประชาชนเพื่อได้ทราบศักยภาพของเมืองโบราณเมืองโกสัมพี เมืองไตรตรึงษ์ เมืองคณฑี เมืองนครชุม เมืองเทพนคร และเมืองบางพาน ซึ่งประกอบไปด้วยกิจกรรมของวิถีชีวิตชุมชนที่นักท่องเที่ยวสามารถไปเรียนรู้เกิดเป็นกิจกรรมตลอดทั้งปี ชุมชนจะสามารถใช้การจัดการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์เป็นเครื่องมือในการรักษาความสมดุลระหว่างการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นจากการท่องเที่ยวภายในชุมชนและผลประโยชน์ที่ชุมชนจะได้รับ และเป็นการเปิดโอกาสให้นักท่องเที่ยวหรือผู้มาเยือนได้พัฒนาหรือได้ใช้ศักยภาพหรือความสามารถด้านแนวคิดสร้างสรรค์ของนักท่องเที่ยวที่เข้ามามีส่วนร่วมในวิถีชุมชนและเพิ่มประสบการณ์การเรียนรู้กับผู้คนในพื้นที่ และเกิดเป็นกิจกรรมตลอดทั้งปีเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวหลักของจังหวัดกำแพงเพชร

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
Somnuxpong, S. (2018). การพัฒนาศักยภาพอัตลักษณ์การท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์เมืองโบราณชากังราว. วารสารกระแสวัฒนธรรม, 19(36), 3–16. สืบค้น จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/cultural_approach/article/view/153879
ฉบับ
ปีที่ 19 ฉบับที่ 36 (2018): วารสารกระแสวัฒนธรรม (กรกฎาคม - ธันวาคม 2561)
ประเภทบทความ
Research Article

Proposed Creative Commons Copyright Notices


1. Proposed Policy for Journals That Offer Open Access


Authors who publish with this journal agree to the following terms:

    1. Authors retain copyright and grant the journal right of first publication with the work simultaneously licensed under a Creative Commons Attribution License that allows others to share the work with an acknowledgement of the work's authorship and initial publication in this journal.

    1. Authors are able to enter into separate, additional contractual arrangements for the non-exclusive distribution of the journal's published version of the work (e.g., post it to an institutional repository or publish it in a book), with an acknowledgement of its initial publication in this journal.

    1. Authors are permitted and encouraged to post their work online (e.g., in institutional repositories or on their website) prior to and during the submission process, as it can lead to productive exchanges, as well as earlier and greater citation of published work (See The Effect of Open Access).



Proposed Policy for Journals That Offer Delayed Open Access


Authors who publish with this journal agree to the following terms:

    1. Authors retain copyright and grant the journal right of first publication, with the work [SPECIFY PERIOD OF TIME] after publication simultaneously licensed under a Creative Commons Attribution License that allows others to share the work with an acknowledgement of the work's authorship and initial publication in this journal.

    1. Authors are able to enter into separate, additional contractual arrangements for the non-exclusive distribution of the journal's published version of the work (e.g., post it to an institutional repository or publish it in a book), with an acknowledgement of its initial publication in this journal.

  1. Authors are permitted and encouraged to post their work online (e.g., in institutional repositories or on their website) prior to and during the submission process, as it can lead to productive exchanges, as well as earlier and greater citation of published work (See The Effect of Open Access).

เอกสารอ้างอิง

[1] Arnamwat, Tanom. (1985). Thailand's History from its Beginning to the End of Ayutthaya. Bangkok: Faculty of Social Science, Srinakharinwirot University.

[2] Dickman, S. (1996). Tourism: An Introductory Text. 2nd ed. Sydney: Hodder Education.

[3] Kamphaeng Phet Cultural Council. (2011). Analysis Research Transmit Inscriptions found in Kamphaeng Phet. Kamphaeng Phet: Kamphaeng Phet Cultural Council. (in Thai)

[4] Middleton, V. T. C. & Clarke, J. R. (2001). Marketing in Travel and Tourism. 3rd ed. Oxford: Reed Elsevier PLC Group.

[5] Ministry of Tourism and Sport. (2012). National Tourism Development Plan. 2012-2016. Bangkok. (in Thai)

[6] Parnkatai District Office. (2003). Parnkatai Abode. Kamphaeng Phet. (in Thai)

[7] Richard, G., & Raymond, C. (2000). Creative Tourism. ATLAS News, 23, 16-20.

[8] Sornchu, Rungrean. (2015). Chakangrao Storytelling: Kamphaeng Phet History from Stone Age-Present (From Seminar and Review on 27-28 September 2015). Kamphaeng Phet: The Cultural Promotion Fund at Kamphaeng Phet Province. (in Thai)

[9] Somnuxpong, Suprapa. (2007). Sustainable Tourism Management: A Conceptual Approach to Kamphaeng Phet Historical. Master's Thesisin Arts, Thammasat University.

[10] United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization (UNESCO). (2013). Creative Tourism. Retrieved February 24, 2015, from https://www.creativetourism.com/c_main/about.html.

[11] Wisudthiluck, Suddan et al. (2012). Creative Tourism. Bangkok: Designated Areas for Sustainable Tourism Administration (Public Organization).