Development of an Alphabet Writing Learning Package for Foundation Chinese, Based on Bi Shun Concept Incorporating LINE 词典 (ci dian) Application, and Self-Directed Learning to Enhance Writing Ability of Second Year Students from Chinese Language Educat
Keywords:
Development a Learning Package, Writing Chinese Alphabet, Self-Directed LearningAbstract
The purposes of this research were to: 1) develop an alphabet writing learning package for Foundation Chinese Course, based on Bi Shun concept, incorparting LINE 词典 (ci dian) Application, and Self-Directed Learning, to enhance writing Ability of the second year students from Chinese Language Education Curriculum of Muban Chombueng Rajabhat University; 2) compare learning achievement of writing learning package in the fundamental Chinese subject between pre-test and post-test; and 3) study a student’s satisfaction toward using writing learning package the fundamental Chinese subject. The research populations consisted of 31 second-year students and 31 third-year students from Muban Chombueng Rajabhat University who met the requirement of having taken Chinese courses earlier, at least one year in the disciplinary field, and not being on internship. There were 31 samples selected by Lottery Sampling, which included those of the second year, enrolling in the first semester of 2021. The research tools for data collection consisted of a learning package, lesson plans, a pre-test, a posttest, and a satisfaction survey. First part of the data analysis to evaluate the effectiveness of the tool was conducted by using mean, percentage and S.D. Additionally, t-test, the values that are not independent of each other, was employed to test the research hypothesis. The results find that 1) the effectiveness of the learning package was at 83.61/86.22 which was considered higher than the criterion set of 80/80. 2) The students’ achievement after experiencing the learning package was higher than that of before, at a significant level of 0.5. 3) The students’ satisfaction toward the learning package was considerably at a high level ( = 4.39, S.D. = 0.72).
References
กิตติ พรพิมลวัฒน์. (2548). ภาษาจีน 1--- 汉语教程一. กรุงเทพมหานคร : เอมพันธ์.
เกียรติศักดิ์ วจีศิริ. (2553). การพัฒนารูปแบบการเรียนรู้แบบนำตนเองบนเว็บเพื่อเสริมสร้างความ
สามารถในการคิดวิเคราะห์และผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ของนักเรียนระดับประถมศึกษา. ปริญญาดุษฎีนิพนธ์ ค.อ.ด. (สาขาวิชาเทคโนโลยีเทคนิคศึกษา) กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.
จง ปิงหลิง และคณะ. (2562). “การพัฒนาชุดกิจกรรมการสื่อสารภาษาจีนสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา
ปีที่ 2”. วารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์ฯ. 6 (2) หน้า 113.
จักรกริช ปิยะ. (2557). การศึกษาการใช้สื่อสังคมออนไลน์ (Social media) เพื่อการบริหารงานก่อสร้าง
กรณีศึกษาห้างหุ้นส่วนจำกัด เทคโนบิวเดอร์ (2001) อำเภอเมือง จังหวัดนครราชสีมา.
ปริญญามหาบัณฑิต วศ.บ. (สาขาวิชาการบริหารงานก่อสร้างและสาธารณูปโภค) นครราชสีมา :
มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี.
จิรายุทธิ์ อ่อนศรี. (2564). การพัฒนาแนวคิดทฤษฎีการเรียนรู้สู่การปฏิบัติในศตวรรษที่ 21. บทความ
วิชาการออนไลน์. [ออนไลน์] เข้าถึงได้ที่ http://www.nwm.ac.th/nwm/wp-content/
uploads/2018/การพัฒนาแนวคิดทฤษฎีการเรียนรู้สู่การปฏิบัติในศตวรรษที่-21. (9 มกราคม
.
จุฬารัตน์ คำน้อย และหลิวชู จิ้นหลิง. (2561). “การสร้างคลังข้อมูลและวิเคราะห์การเขียนอักษรจีนผิดของ
นักศึกษาไทยระดับอุดมศึกษา: กรณีศึกษาสำนักวิชาจีนวิทยา มหาวิทยาลัยแม่ฟ้าหลวง”. วารสารจีนศึกษา มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์. 11 (2) หน้า 102.
ทิศนา แขมมณี. (2557). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ.
กรุงเทพมหานคร : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นภาลักษณ์ ตั้งอรุณศิลป์. (2559). การสร้างชุดกิจกรรมการเรียนวิชาภาษาจีนขั้นพื้นฐานเพื่อพัฒนาการจำ
อักษรจีนโดยใช้เทคนิคมอร์ฟฟิ่งร่วมกับการเรียนแบบร่วมมือสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4.
วิทยานิพนธ์ กศ.ม. (สาขาหลักสูตรและการสอน) ชลบุรี : มหาวิทยาลัยบูรพา.
นริศ วศินานนท์. (2548). เรียนรู้อักษรจีน. สมุทรปราการ: มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ.
นริศ วศินานนท์ และสุกัญญา วศินานนท์. (2562). “การศึกษาปัญหาการเขียนอักษรจีนผิดที่พบบ่อยของ
นักศึกษาชั้นปีที่ 1 มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ”. วารสารรามคำแหง ฉบับมนุษยศาสตร์.
(1) หน้า 88-89.
บุญชม ศรีสะอาด. (2554). หลักการวิจัยเบื้องต้น. กรุงเทพมหานคร : สุวิริยาสาส์น.
วัฒนาพร ระงับทุกข์. (2545). แผนการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นศูนย์กลาง. กรุงเทพมหานคร : แอล ที เพรส.
วิจารณ์ พานิช. (2555). วิถีสร้างการเรียนรู้ เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพมหานคร : ตถาดาพับลิเคชั่น.
ศุภลักษณ์ ทิพย์วงศา. (2555). การส่งเสริมการเรียนรู้ภาษาอังกฤษและการเรียนรู้แบบนำตนเองโดยใช้
บทเรียน E-learning ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. วิทยานิพนธ์ กศ.ม. (สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน).
มหาสารคาม : มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
อดุลย์ รัตนมั่นเกษม. (2556). หลักไวยากรณ์จีน ฉบับเรียนรู้ด้วยตนเอง. กรุงเทพมหานคร : เต๋าประยุกต์ 2011.
อนิรุทธ์ สติมั่น. (2550). ผลการใช้รูปแบบการจัดการเรียนรู้โดยใช้กิจกรรมการเรียนรู้แบบโครงงาน
บนเครือข่ายอินเทอร์เน็ต ที่มีต่อสื่อการเรียนรู้แบบนำตนเองและผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษา ระดับอุดมศึกษา. ปริญญานิพนธ์ (กศ.ด.) สาขาวิชาเทคโนโลยีการศึกษา. กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
Guglielmino, L. M., (1977). “Development of the self-directed learning readiness scale”. Dissertation
Abstracts International. 38 (05) pp. 4002-A.
Smith, Jame E. (1973). “The Learning Activity Packages,” in Learning Packages in American
Education. New Jursey : Educational Technology Publications.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2023 Chinese Language and Culture Journal
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารภาษาและวัฒนธรรมจีน มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ
บทความใน “วารสารวิชาการภาษาและวัฒนธรรมจีน” เป็นทรรศนะของผู้เขียนโดยเฉพาะ กองบรรณาธิการไม่มีส่วนในความคิดเห็นในข้อเขียนเหล่านั้น