กลวิธีการแปลชื่อพิมพ์ของพระสมเด็จเป็นภาษาจีนในหนังสือ จักรพรรดิแห่งพระเครื่อง
The strategies and the translational problems of pattern titles of Phra Somdej to Chinese in The Emperor of amulets
คำสำคัญ:
กลวิธีการแปล, การแปล, พระสมเด็จ, ปัญหาการแปลบทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษากลวิธีการแปลชื่อพิมพ์พระภาษาไทยเป็นภาษาจีน ข้อมูลที่ใช้การศึกษามาจากหนังสือประกอบการเรียนการสอนจักรพรรดิแห่งพระเครื่อง (ฉบับภาษาจีน) หลักสูตรการศึกษาพระเครื่องพระสมเด็จ (โต พรหมรังสี) 《佛牌之王阿赞多崇迪佛研究课程教课用书》โดยได้รวบรวมชื่อพิมพ์ของพระสมเด็จทั้ง 3 ตระกูล และทำการศึกษาทั้งหมด 18 ชื่อพิมพ์ ภาพรวมกลวิธีการแปลที่พบว่ามีการใช้งานมากที่สุดคือ กลวิธีถ่ายความหมาย (22.22%) รองลงมาคือ กลวิธีตัดความหมาย (11.11%), กลวิธีถ่ายเสียง (11.11%), กลวิธีแทนที่คำ (5.55%), กลวิธีแปลตามขนบ (5.55%) และกลวิธีเปลี่ยนโครงสร้างไวยากรณ์ (5.55%) ตามลำดับ รวมทั้งผู้วิจัยได้ทำการศึกษาว่าผู้แปลใช้กลวิธีการแปลแต่ละประเภทอย่างไร (เช่น ในการตัดความหมาย ตัดเนื้อความอย่างไร)
จากการศึกษายังพบว่ามีชื่อพิมพ์ที่แปลไม่ถูกต้องถึง 38.88% ซึ่งนับว่าสูงที่สุด จึงได้ศึกษาสาเหตุและปัญหาที่พบในการแปล โดยผู้แปลมีแนวโน้มยึดติดกับคำแปลตรงตัวของคำที่ปรากฏในต้นฉบับ ผู้แปลขาดความรอบครอบในการเลือกใช้คำหรือโครงสร้างประโยคที่ถูกต้อง ดังนั้นจากประเด็นปัญหาดังกล่าวผู้วิจัยได้เสนอแนวทางในการแปลที่ถูกต้องและเหมาะสม ผลการวิจัยน่าจะเป็นประโยชน์ในการพัฒนาคุณภาพการแปลจากภาษาไทยเป็นภาษาจีนต่อไปในอนาคต
เอกสารอ้างอิง
กนกพร นุ่มทอง. (2554) ตำรา การแปลภาษาไทยเป็นภาษาจีน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร : สถาบันขงจื๊อ มหาวิยาลัยเกษตรศาสตร์.
จรัสศรี จิรภาส. (กรกฎาคม 2563) “การแปลคำเฉพาะไทย-จีน : สภาพปัญหาข้อจำกัดและหลักเกณฑ์การถ่ายเสียงคำไทยด้วยอักษรจีน” ใน หนังสือรวมบทความวิชาการการประชุมวิชาการด้านจีนศึกษาระดับนานาชาติ ครั้งที่ 2 ประจำปี 2562. Miss Li Jing : บรรณาธิการ หน้า 11-36. ชลบุรี : สถาบันขงจื๊อ มหาวิทยาลัยบูรพา
จินดาพร พินพงทรัพย์. (กันยายน-ธันวาคม 2562) “กลวิธีการตั้งชื่อภาพยนตร์ไทยเป็นภาษาจีน” วารสารวิชาการ Veridian E – Journal, Silpakorn University. 11 (3) หน้า 1471-1491.
ฌาน สมเด็จ. (2561) จักรพรรดิแห่งพระเครื่อง(ภาษาจีน). กรุงเทพมหานคร : อมตะสยาม.
เธียรชัย เอี่ยมวรเมธ. (2545) พจนานุกรมจีน-ไทย : ฉบับใหม่. พิมพ์ครั้งที่ 22 กรุงเทพมหานคร : บริษัท รวมสาสน์.
พระคัมภีร์ธรรมานุวัตร และจินดา งามสุทิธิ. (ตุลาคม-ธันวาคม 2562) “วิเคราะห์ลักษณะการใช้ภาษาตั้งชื่อพระเครื่องเพื่อสร้างอุดมการณ์ทางความเชื่อในสังคมไทย” วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์. 19 (4) หน้า 37-47.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2556) พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554. พิมพ์ครั้งที่ 8 กรุงเทพมหานคร : นานมีบุ๊คส์.
วิวัฒน์ อุดมกัลยารักษ์. (2542) เบญจภาคี ๒. กรุงเทพมหานคร : องค์การค้าของคุรุสภา.
ศูนย์วิจัยกสิกรไทย. (19 มกราคม 2548) “ธุรกิจพระเครื่องปี 48 : มูลค่าเกือบ 20,000 ล้านบาท”. Positioning Magazine Online. [Online] Available : https://positioningmag.com/20435 (10 May 2021)
สัญฉวี สายบัว. (2542) หลักการแปล. พิมพ์ครั้งที่ 7. กรุงเทพมหานคร : มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
เอกชัย แสงจันทร์ทะนุ. (มกราคม-เมษายน 2563) “กลวิธีการแปลชื่อละครและซีรีส์ไทยเป็นภาษาจีน” วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์สาร มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. 21 (1) หน้า 116-136.
陈福康.中国译学理论史稿.[M].上海：上海外语教育出版社, 1992.
赫胥黎.天演论(严复,译者).[M].北京：中国青年出版社, 2009.
裴晓睿等.泰汉语音译规范研究.[M].广州：世界图书出版广东有限公司, 2018.
Lincoln, Fernandes. (December 2006) “Translation of Names in Children's Fantasy Literature: Bringing the Young Reader into Play” New Voices in Translation Studies. 2 (1) page 39-45.
Munday, Jeremy (2008) Introducing translation studies. 2nd Edition. New York : Routledge.
Zohre, Owji (January 2013). “Translation Strategies : A Review and Comparison of Theories” Translation Journal. [Online] Available : http://translationjournal.net/journal/ 63theory.htm (21 May 2021)
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
บทความที่ได้รับการตีพิมพ์เป็นลิขสิทธิ์ของวารสารภาษาและวัฒนธรรมจีน มหาวิทยาลัยหัวเฉียวเฉลิมพระเกียรติ
บทความใน “วารสารวิชาการภาษาและวัฒนธรรมจีน” เป็นทรรศนะของผู้เขียนโดยเฉพาะ กองบรรณาธิการไม่มีส่วนในความคิดเห็นในข้อเขียนเหล่านั้น
