การทำการตลาดออนไลน์เพื่อสร้างการรับรู้ กรณีศึกษากระเป๋าสานจากผักตบชวา “ยิ้มไทย” ตำบลคลองนกกระทุง อำเภอบางเลน จังหวัดนครปฐม
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. เพื่อศึกษาศักยภาพและโอกาสของการทำการตลาดออนไลน์ ในการสร้างการรับรู้และเพิ่มมูลค่าให้แก่ผลิตภัณฑ์ท้องถิ่นธรรมชาติ โดยกรณีศึกษากระเป๋าสานจากผักตบชวา ตำบลคลองนกกระทุง อำเภอบางเลน จังหวัดนครปฐม
- เพื่อพัฒนาแนวทางและกลยุทธ์การสื่อสารการตลาดออนไลน์ ที่เหมาะสมในการสร้างการรับรู้ให้แก่ผลิตภัณฑ์จักสานจากผักตบชวา “ยิ้มไทย” ของชุมชนตำบลคลองนกกระทุง
- เพื่อศึกษาหลักการและแนวทางการทำการตลาดออนไลน์ผ่านช่องทางออนไลน์ที่หลากหลาย สำหรับผลิตภัณฑ์ท้องถิ่น
- เพื่อพัฒนารูปแบบการสื่อสารการตลาดออนไลน์สำหรับผลิตภัณฑ์จักสานจากผักตบชวา โดยมุ่งสร้างความยั่งยืนทางเศรษฐกิจและการสืบสานภูมิปัญญาท้องถิ่น
งานวิจัยใช้ระเบียบวิธีวิจัยเชิงคุณภาพ โดยผู้วิจัยได้สร้างเพจและบัญชีสื่อสังคมออนไลน์บน Facebook, Instagram และ TikTok ภายใต้แบรนด์ “ยิ้มไทย” เพื่อทดลองทำการตลาดออนไลน์ และใช้เป็นเครื่องมือในการสังเกตการณ์ เก็บข้อมูลการมีส่วนร่วมของผู้บริโภค และวิเคราะห์เชิงเนื้อหาอย่างเป็นระบบ
ผลการวิจัยพบว่า การตลาดออนไลน์เป็นเครื่องมือสร้างการรับรู้ในเชิงพาณิชย์ แต่ยังเป็นกระบวนการสร้างคุณค่า เสริมความยั่งยืน และส่งเสริมการสืบสานภูมิปัญญาท้องถิ่น ซึ่งเป็นรากฐานสำคัญต่อการพัฒนาธุรกิจชุมชนในระยะยาว โดยในความสนใจของกลุ่มเป้าหมายได้อย่างรวดเร็ว ผู้บริโภคสามารถจดจำแบรนด์ได้แม้เป็นสินค้าที่ไม่เคยรู้จักมาก่อน เนื่องจากเรื่องเล่าที่เชื่อมโยงกับคุณค่าท้องถิ่นและความเป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมทำให้เกิดความ โดดเด่นในสายตาผู้รับสาร และก่อให้เกิด “การเปิดรับข้อมูล” ของผู้บริโภคมากขึ้น
โดยเฉพาะเมื่อใช้สื่อประเภท วิดีโอสั้น เช่น TikTok ซึ่งเน้นความกระชับและความบันเทิง ผลวิจัยพบว่าวิดีโอสั้นเหล่านี้มียอดเข้าชมและการมีส่วนร่วม (engagement) สูงภายในไม่กี่วัน ซึ่งสอดคล้องกับแนวโน้มยุคดิจิทัลที่ผู้บริโภคให้ความสนใจกับ คอนเทนต์สั้นที่น่าสนใจและกระตุ้นอารมณ์ มากกว่าคอนเทนต์ยาวแบบเดิม สอดคล้องกับผลของงานวิจัย“วิดีโอสั้น” เช่น Reels หรือ TikTok เป็นเครื่องมือทรงพลังในการดึงความสนใจและเพิ่มการจดจำแบรนด์ เนื่องจากผู้ชมยุคใหม่ชื่นชอบสื่อที่รวดเร็วและดึงดูดสายตา ซึ่งช่วยเพิ่มการรับรู้แบรนด์และการมีส่วนร่วมของผู้บริโภคได้อย่างมีประสิทธิภาพ
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ข้อความและบทความในวารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการ เป็นแนวคิดของผู้เขียน ไม่ใช่ความคิดเห็นและความรับผิดชอบของคณะผู้จัดทำ บรรณาธิการ กองบรรณาธิการ วิทยาลัยนวัตกรรมการจัดการ และมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์
ข้อความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการีพิมพ์ในวารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการ หากบุคคลใดหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนุญาติเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
เคเคพี รีเสิร์ซ. (2564). ตลาดอีคอมเมิร์ซไทยหลังโควิดเติบโตเฉลี่ย 20% ต่อปี. สืบค้นเมื่อวันที่ 24 ตุลาคม 2567 จาก https://techsauce.co/news/kkp-research-e-commerce
ชวลิต พากเพียรถกลผล (2565). การพัฒนาศักยภาพวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อมในการทำการตลาดดิจิทัล.
วารสารสุขภาพและบริหารธุรกิจ สืบค้นเมื่อวันที่ 25 ตุลาคม 2567
จาก https://so03.tci- thaijo.org/index.php/hsjournalnmc/article/view/262502
ชำนาญ ทองเย็น. (2567). การประกอบธุรกิจพาณิชย์อิเล็กทรอนิกส์. วารสารธรรมะไลฟ์. สืบค้นเมื่อวันที่ 23 ตุลาคม
, จาก https://so08.tcithaijo.org/index.php/dhammalife/article/download/3874/3251
ดารา ทีปะปาล. (2553). การสื่อสารการตลาด = Marketing communications. (พิมพ์ครั้งที่ 1). กรุงเทพฯ :
สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ดุษฎีพร หิรัญและ สุรวุฒิ สุดหา. (2566). การพัฒนาศักยภาพผลิตภัณฑ์ชุมชนจากผักตบชวาเป็นสินค้าเทรนด์ใหม่
เพื่อยกระดับ. วารสารมหาจุฬาคชสาร. กรกฎาคม - ธันวาคม 2566: 14 (2)
ทัตพงศ์ นามวัฒน์และ ธนพร จนาพิระกนิฎฐ์. (2566). การพัฒนาผลิตภัณฑ์และกลยุทธ์ทางการตลาดวิสาหกิจ
นิตยา วงศ์ยศ (2564). ส่วนประสมการตลาดที่มีผลต่อการเลือกซื้อผลิตภัณฑ์กลุ่มจักสานผักตบชวา
ในเขตอำเภอเมือง จังหวัดพะเยา. วารสารปรัชญาปริทรรศน์, 26(1), 168–178.
ภาวุธ พงษ์วิทยภานุ. (2550). E-Commerce: สุดยอดช่องทางรวย ทุนน้อย ทำง่าย สร้างรายได้ 24 ชั่วโมง.
กรุงเทพฯ: ตลาด ดอท คอม (ซีเอ็ดยูเคชั่น)
ศุภรัตน์ พัฒนวิบูลย์พงศ์. (2564). กลยุทธ์การตลาดดิจิทัลและสื่อสังคมออนไลน์. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่ง
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วิทยาลัยการจัดการ มหาวิทยาลัยมหิดล. (2565). เจาะอินไซด์ SME ไทย เข้าใจปัญหาอย่างตรงจุดกับการใช้ MarTech. สืบค้นเมื่อวันที่ 25 ตุลาคม 2567 https://www.marketingoops.com/reports/penetrate- thai-smes-how-to-use-martech-to-meet-business-pain-points/
วิไลภรณ์ สำเภาทอง. (2561). กลยุทธ์การสื่อสารการตลาดออนไลน์และการสร้างมูลค่าเพิ่มของธุรกิจผลิตภัณฑ์เวช สำอาง. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
อัจฉรา อัศวรุจิกุล. (2562). พฤติกรรมผู้บริโภคยุคใหม่กับการตลาดดิจิทัล. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่ง
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Chaffey, D., & Ellis-Chadwick, F. (2016). Digital marketing. (6th ed.). Harlow: Pearson Education Limited.
Kotler, P., & Keller, K. L. (2016). Marketing management. (15th ed.). London:
Education, Inc.
Lievrouw, L. A., & Livingstone, S. (2006). Handbook of new media: Social shaping and social consequences of ICTs (Updated student ed.). London: SAGE Publications.
McQuail, D. (2010). McQuail’s mass communication theory. (6th ed.). Los Angeles, CA: Sage.
Sage.Schiffman, L. G., & Kanuk, L. L. (2007). Consumer behavior. (9th ed.). Pearson Prentice Hall.
