การบริหารนโยบายขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นเพื่อการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุ
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิชาการนี้ มุ่งศึกษาและวิเคราะห์การบริหารนโยบายขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น เพื่อการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุ เพราะองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นทุกรูปแบบ เป็นองค์กรภาครัฐที่มีความใกล้ชิดกับผู้สูงอายุ มากที่สุด ปฏิบัติหน้าที่ภายใต้บทบาท อำนาจและหน้าที่ที่กฎหมายกำหนด รวมถึงดำเนินงานตามนโยบายของรัฐบาล และประเด็นสำคัญ องค์ปกครองส่วนท้องถิ่นสามารถกำหนดนโยบายสาธารณะเพื่อพัฒนาท้องถิ่นตามบริบทแต่ละพื้นที่ได้ ผลการศึกษาพบว่า การบริหารนโยบายขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจะต้องมีกระบวนการที่สำคัญตั้งแต่ 1) การกำหนดวาระ 2) การกำหนดนโยบาย 3) การตัดสินใจ 4) การนำนโยบายไปสู่การปฏิบัติ และ 5) การติดตามและประเมินผล และครอบคลุมการพัฒนาคุณภาพชีวิตของผู้สูงอายุ 5 ด้าน ได้แก่ ด้านร่างกาย ด้านจิตใจ ด้านความสัมพันธ์ทางสังคม ด้านสิ่งแวดล้อม และ ด้านการส่งเสริมอาชีพและสร้างรายได้ให้กับผู้สูงอายุ
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ข้อความและบทความในวารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการ เป็นแนวคิดของผู้เขียน ไม่ใช่ความคิดเห็นและความรับผิดชอบของคณะผู้จัดทำ บรรณาธิการ กองบรรณาธิการ วิทยาลัยนวัตกรรมการจัดการ และมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์
ข้อความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการีพิมพ์ในวารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการ หากบุคคลใดหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนุญาติเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการก่อนเท่านั้น
เอกสารอ้างอิง
กรมกิจการผู้สูงอายุ. (2567). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย. สืบค้นจากhttps://www.dop.go.th/th/statistics_
page?cat=1&id=2555.
ฉัตรสุมน พฤฒิภิญโญ. (2558). กฎหมายสําหรับการบริหารงานสาธารณสุข. กรุงเทพฯ: คณะ สาธารณสุขศาสตร์มหาวิทยาลัยมหิดล.
ชุมพร ฉ่ำแสง และ คณะ. (2555). ปัจจัยที่มีผลต่อคุณภาพชีวิตของบุคลากรฝ่ายการพยาบาลศูนย์การแพทย์สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี จังหวัดนครนายก. นครนายก: คณะแพทยศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ณัทกวี ศิริรัตน์ และคณะ. (2566). รูปแบบการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
จังหวัดเพชรบุรี. วารสารสังคมศาสตร์และวัฒนธรรม, 7(1), 325-343.
ไตรรัตน์ จารุทัศน์. (2565). เมืองน่าอยู่ ผู้สูงวัย. กรุงเทพฯ: ศูนย์หนังสือจุฬาฯ.
นภัทร ภักดีสรวิชญ์ และคณะ. (2564). การมีส่วนร่วมขององค์กรภาครัฐกับภาคประชาชนในการ พัฒนาการบริการสาธารณะด้านบำบัดฟื้นฟูสมรรถภาพผู้ติดยาเสพติด. วารสารวิชาการและวิจัย มหาวิทยาลัยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ, 11(3), 371-383.
พระครูปลัดสุวัฑฒนพรหมจริยคุณ (คำมาก). (2566). รูปแบบการพัฒนาความเป็นพลเมืองในระบอบประชาธิปไตยของมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย. วารสารสหศาสตร์การพัฒนาสังคม, 1(1), 1-20.
มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผูสูงอายุไท. (2552). ระบบการดูแลระยะยาวและกำลังคนในการดูแลผู้สูงอายุ : ทิศทางประเทศไทย. กรุงเทพฯ: มูลนิธิสถาบันวิจัยและพัฒนาผูสูงอายุไทย.
วรรณลักษณ์ เมียนเกิด และ ศศิพัฒน์ ยอดเพชร. (2557). การปฏิบัติการดูแล และคุณค่าทางจริยธรรมในการดูแลผู้สูงอายุของผู้ดูแลตำบลบางสีทอง จังหวัดนนทบุรี. (ปริญญานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต). มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์, กรุงเทพฯ.
วรรณวนัช สว่างแจ้ง. (2562). การศึกษาปัญหาและข้อเสนอแนะในการจัดทำเจตนารมณ์รัฐธรรมนูญ. (รายงานวิชาการ). สถาบันพระปกเกล้า, กรุงเทพฯ.
วัชราภรณ์ จันทนุกูล. (2560). บทบาทองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นต่อการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุ อำเภอเมือง จังหวัดอุบลราชธานี. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฎอุบลราชธานี, 8(1), 447-459.
ศศิพัฒน์ ยอดเพชร. (2560). บริการท้องถิ่นเพื่อการเปลี่ยนแปลงที่ดีสำหรับผู้สูงอายุ. กรุงเทพฯ:
สถาบันวิจัยพระปกเกล้า.
ศุทธิดา ชวนวัน, กาญจนา เทียนลาย, วิภาพร จารุเรืองไพศาล, นนทวัชร์ แสงลออ, สุรีย์พร พันพึ่ง และ ปราโมทย์ ประสาทกุล. (2567). การพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุอย่างรอบด้านโดยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในพื้นที่ต้นแบบ. กรุงเทพฯ: สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล.
สถาบันพระปกเกล้า. (2567). องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในประเทศไทย. สืบค้นจาก https://www.kpi-corner.com/content/8073/local0001.
สุปรีญา นุ่นเกลี้ยง และ ศิริลักษณ์ คัมภิรานนท์. (2562). ศักยภาพขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในการพัฒนาคุณภาพชีวิตของกลุ่มผู้สูงอายุบนพื้นฐานทุนทางวัฒนธรรมในพื้นที่จังหวัดชายแดนใต้ : ศึกษากรณี เทศบาลตำบลยุโป อำเภอเมือง จังหวัดยะลา. (รายงานวิจัย). มหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา, ยะลา.
สุพล ศิริ, บุญทัน ดอกไธสง และ พิเชฐ ทั่งโต (2567). ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุ ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในจังหวัดเพชรบูรณ์. วารสารสหวิทยาการนวัตกรรมปริทรรศน์, 7(1), 138-149.
เสริมสิทธิ์ สร้อยสอดศรี. (2565). การบริหารนโยบายสาธารณะท้องถิ่นแบบมีส่วนร่วมขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจังหวัดสระแก้ว. วารสารการเมือง การบริหาร และกฎหมาย, 15(1), 37-52.
Easton, D. (1965). A Systems Analysis of Political Life. New York: John Wiley.
