นวัตกรรมการจัดการเชิงกลยุทธ์ของธุรกิจพลังงานแสงอาทิตย์

Main Article Content

ศักดิ์ชายวัฒนา สุทนต์
ฐิติมา โห้ลำยอง
ฟ้าใส สามารถ

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 3 ประการ 1) เพื่อวิเคราะห์สภาพแวดล้อมปัจจุบันของธุรกิจพลังงานแสงอาทิตย์ 2) เพื่อระบุปัญหาการจัดการเชิงกลยุทธ์ของธุรกิจพลังงานแสงอาทิตย์ 3) เพื่อเสนอแนวทางนวัตกรรมการจัดการเชิงกลยุทธ์ของธุรกิจพลังงานแสงอาทิตย์ การวิจัยนี้เป็นการวิจัยในการวิจัยเชิงคุณภาพ ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 16 คน ได้แก่ ผู้ประกอบการธุรกิจพลังงานแสงอาทิตย์ จำนวน 10 คน การไฟฟ้าส่วนภูมิภาค จำนวน 1 คน การไฟฟ้าฝ่ายผลิต จำนวน 1 คน คณะกรรมการกำกับกิจการพลังงาน จำนวน 1 คน และผู้บริโภคพลังงานไฟฟ้า จำนวน 3 คน เก็บข้อมูลโดยการสัมภาษณ์เชิงลึก และวิเคราะห์ข้อมูลด้วยการวิเคราะห์แก่นสาระ


ผลการวิจัย 1) วิเคราะห์ พบว่า (ก) มีปัญหาเรื่องการกีดกันทางการค้า โดยเฉพาะแผงเซลล์แสงอาทิตย์จากจีน ที่อาจทำให้การเติบโตของธุรกิจพลังงานแสงอาทิตย์เกิดการชะลอตัวในภูมิภาคบางส่วนของโลก (ข) พลังงานแสงอาทิตย์ที่ผลิตได้เฉพาะเวลากลางวัน ต้องมีการพัฒนาร่วมกับแหล่งพลังงานอื่น (ค) พลังงานแสงอาทิตย์ยังมีต้นทุนพลังงานสูงกว่าพลังงานฟอสซิล 2) ปัญหา พบว่า (ก) อัตราแลกเปลี่ยนมีความผันผวน (ข) ขั้นตอนขออนุญาตซับซ้อน ใช้เวลาในการขออนุญาตนาน (ค) ผู้แข่งขันรายใหม่มีศักยภาพสูงในการเข้าสู่อุตสาหกรรม (ง) มี Supplier จำนวนมาก และการแข่งขันสูง (จ) ผู้ซื้อมีอำนาจต่อรองสูง (ฉ) การแข่งขันระหว่างองค์กรในอุตสาหกรรมมีความรุนแรง และ 3) นวัตกรรมการจัดการเชิงกลยุทธ์โดยใช้แนวคิด ESG ควรมีแนวทาง ดังนี้ (ก) การวิเคราะห์ (ข) กำหนดกลยุทธ์ (ค) การดำเนินงานและการเปิดเผย

Article Details

บท
บทความวิจัย

References

กรมพัฒนาพลังงานทดแทนและอนุรักษ์พลังงาน. (พพ.). (2563). Infographic. สืบค้น 26 ตุลาคม 2565, จาก https://pvgis.kmutt.ac.th/pvstatus2020/.

กรมพัฒนาพลังงานทดแทนและอนุรักษ์พลังงาน. (พพ.). (2563). Module and System Pricing. สืบค้น 26 ตุลาคม 2565, จาก https://pvgis.kmutt.ac.th/pvstatus2020/module_and_system_pricing.html.

ตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย. (2560). GRI Standards: จากการรายงานสู่เครื่องมือการจัดการธุรกิจอย่างยั่งยืน. สืบค้น 3 ธันวาคม 2566, จาก https://setsustainability.com/download/lmnyp1cfwdg8z59.

พักตร์ผจง วัฒนสินธุ์. (2548). การจัดการเชิงกลยุทธ์และนโยบายธุรกิจ. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ภาณุ ลิมมานนท์. (2546). กลยุทธ์การจัดการนวัตกรรมทางธุรกิจสมัยใหม่. กรุงเทพฯ: ควอลิตี้ ครีเอชั่น.

สถาบันเพิ่มผลผลิตแห่งชาติ. (2566). 7 บทเริ่มต้น ESG สำหรับ SMEs. สืบค้น 3 ธันวาคม 2566, จาก https://www.ftpi.or.th/2023/112524.

สถาบันไทยพัฒน์. (2556). Environmental, Social and Governance (ESG). สืบค้น 23 มีนาคม 2566, จาก https://www.thaicsr.com/2021/01/environmental-social-and-governance-esg.html.

สมยศ นาวีการ. (2551). การบริหารเชิงกลยุทธ์. กรุงเทพฯ: อักษรไทย.

Teo, T. (2012) Encyclopedia of Critical Psychology. NY: Springer.

Gamble J. E., Peteraf M. A., Thompson A. A. Jr. (2015). Essentials of Strategic Management: The Quest for Competitive Advantage. NY: McGraw-Hill Education.

International Energy Agency. (2023). Renewables 2023: Analysis and forecasts to 2028. Retrieved December 3, 2023, from https://www.iea.org/reports/renewables-2023/executive-summary.

Michael E. P. (1980). Competitive Advantage. NY: Free Press.

Pearce, J. A & Robinson, R. B. (2000). Strategic management. NJ: McGraw-Hill.

World Federal of Exchanges. (2018). WFE ESG Revised Metrics June 2018. Retrieved March 23, 2023, From https://www.world-exchanges.org/our-work/articles/wfe-esg-revised-metrics-june-2018.