การบูรณาการองค์ความรู้ด้านการปกครองท้องถิ่นเพื่อการพัฒนาองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยเรื่อง “การบูรณาการองค์ความรู้ด้านการปกครองท้องถิ่นเพื่อการพัฒนาองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นไทย” นี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสำรวจประเด็นปัญหาการปกครองท้องถิ่นไทยด้านการจัดบริการสาธารณะและการบริหารการคลังท้องถิ่น ตลอดจนเพื่อสังเคราะห์ข้อค้นพบและเสนอแนะการพัฒนาองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นไทยด้านการจัดบริการสาธารณะและการบริหารการคลังท้องถิ่น โดยคณะผู้วิจัยใช้วิธีการวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) ด้วยวิธีการทบทวนวรรณกรรมอย่างเป็นระบบ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษาคือ บทความวิชาการและบทความวิจัยเกี่ยวกับประเด็นปัญหาการปกครองท้องถิ่นไทยด้านการจัดบริการสาธารณะและการบริหารการคลังท้องถิ่น ที่ได้ตีพิมพ์ในระบบฐานข้อมูลวารสารอิเล็กทรอนิกส์กลางของประเทศไทย Thai Journals Online (ThaiJO) ตั้งแต่ พ.ศ. 2552 – 2564 ผลการศึกษาพบว่า ประเด็นปัญหาการจัดบริการสาธารณะส่วนใหญ่เป็นปัญหาด้านรูปแบบการจัดบริการสาธารณะขององค์กรปกครองส่วนถิ่น ซึ่งสาเหตุสำคัญเกิดจากข้อจำกัดด้านกฎหมายและการมีส่วนร่วมของประชาชน สำหรับประเด็นปัญหาการบริหารการคลังท้องถิ่นส่วนใหญ่เป็นปัญหาด้านรายได้ ซึ่งสาเหตุหลักเกิดจากปัญหาด้านโครงสร้างรายได้ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่มีลักษณะพึ่งพารายได้จากรัฐบาล ทำให้องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นขาดความเป็นอิสระในการตัดสินใจทางการคลังในการจัดบริการสาธารณะเพื่อตอบสนองต่อความต้องการของประชาชน รวมถึงมีศักยภาพในการจัดหารายได้ที่ต่ำส่งผลให้เกิดปัญหาด้านต่าง ๆ ตามมา เช่น ปัญหาเชิงนโยบาย ปัญหาความเหลื่อมล้ำการคลังท้องถิ่น เป็นต้น ดังนั้นเพื่อแก้ไขปัญหาดังกล่าวการบริหารงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจำเป็นต้องยึดหลักแนวคิดการจัดการภาครัฐแนวใหม่ เน้นการจัดบริการสาธารณะที่มีอิสระในการเลือกประเภทและรูปแบบ ตลอดจนต้องอาศัยการวางเป้าหมายเพื่อช่วยกำหนดทิศทางการจัดบริการสาธารณะของท้องถิ่นให้มีคุณภาพที่ดี ตอบโจทย์ความต้องการของทุกภาคส่วนมากยิ่งขึ้น สร้างความเท่าเทียมในทางการคลัง ส่งเสริมให้องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นพัฒนาด้านรายได้ - รายจ่าย สร้างสำนึกและปลูกฝังความเป็นพลเมือง เพื่อลดปัญหาการหลบเลี่ยงการจ่ายภาษี และที่สำคัญจะต้องเปิดให้ประชาชนเข้ามามีส่วนร่วมในการคิด ร่วมทำ ร่วมตัดสินใจ อันเป็นประโยชน์ต่อการพัฒนาที่พื้นที่
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ข้อความและบทความในวารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการ เป็นแนวคิดของผู้เขียน ไม่ใช่ความคิดเห็นและความรับผิดชอบของคณะผู้จัดทำ บรรณาธิการ กองบรรณาธิการ วิทยาลัยนวัตกรรมการจัดการ และมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์
ข้อความ ข้อมูล เนื้อหา รูปภาพ ฯลฯ ที่ได้รับการีพิมพ์ในวารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการ ถือเป็นลิขสิทธิ์ของวารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการ หากบุคคลใดหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมดหรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือกระทำการใดๆ จะต้องได้รับอนุญาติเป็นลายลักษณ์อักษรจากวารสารนวัตกรรมการบริหารและการจัดการก่อนเท่านั้น
References
ไทยทัศน์ มาลา. (2553). บทบาทในการทำงานร่วมกันระหว่างสภาองค์กรชุมชนกับองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
นครินทร์ เมฆไตรรัตน์ และคณะ. (2552). ความก้าวหน้ากระบวนการกระจายอำนาจในประเทศไทยและข้อเสนอ.กรุงเทพฯ: สถาบันวิจัยและให้คำปรึกษาแห่งมหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
นงนุช ยาบุญนะ, จุไรรัตน์ จุลจักรวัฒน์ และ สุชาติ ใจภักดี. (2560). การมีส่วนร่วมของประชาชนในกระบวนการจัดทำแผนพัฒนาตำบล ระยะ 3 ปี (พ.ศ. 2557 - 2559) ของเทศบาลตำบลบ้านปง อำเภอหางดง จังหวัดเชียงใหม่. พิฆเนศวร์สาร, 13(1), 147-162.
นราธิป ศรีราม, จิรวัฒน์ เมธาสุทธิรัตน์ และ อภิชาติ ลิ้มเมธี. (2560). การจัดสรรงบประมาณให้แก่องค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น: เสริมสร้างหรือบั่นทอนความอิสระทางการคลังของท้องถิ่น. วารสารศิลปศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี, 13(2), 191-216.
นราธิป ศรีราม. (2557). แนวคิดเกี่ยวกับการจัดบริการสาธารณะของท้องถิ่น. ใน เอกสารการสอนชุดวิชาการจัดบริการสาธารณะของท้องถิ่น หน่วยที่ 1-7. (หน้า 1-25). นนทบุรี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
นฤมล แก้วสุก. (2564). รายงานวิเคราะห์รายได้ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. กรุงเทพฯ: สำนักงบประมาณของรัฐสภา สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.
พนินท์ เครือไทย และชิชญาสุ์ ช่างเรียน. (2554). การประเมินประสิทธิภาพการให้บริการสาธารณะขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น กรณีศึกษาจังหวัดอุตรดิตถ์และจังหวัดพิษณุโลก. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ.
วุฒิสาร ตันไชย. (2557). การกระจายอำนาจและประชาธิปไตยในประเทศไทย. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
วุฒิสาร ตันไชย. (2559). รูปแบบและประเภทการจัดบริการสาธารณะขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. กรุงเทพฯ: สถาบันพระปกเกล้า.
สำนักวิชาการ สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร. (2558). การมีส่วนร่วมของประชาชนกับการปกครองส่วนท้องถิ่น. สืบค้น 26 มีนาคม 2566, จากhttp://www.suankluay.go.th/news/doc_download/a_200617_142949.pdf.
สุพัฒน์จิตร ลาดบัวขาว. (2563). การคลังท้องถิ่น: สภาพปัญหา และแนวทางแก้ไข. วารสารรัฐศาสตร์และรัฐประศาสนศาสตร์, 11(1), 189 - 214.
อนุรักษ์ นิยมเวช. (2554). บทความเกี่ยวกับการพัฒนาการเมืองและการมีส่วนร่วมของประชาชน. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการวุฒิสภา.
อรทัย ก๊กผล. (2552). เคล็ดลับการจัดบริการสาธารณะท้องถิ่น: บทเรียนจากรางวัลพระปกเกล้า’51. กรุงเทพฯ: ส.เจริญการพิมพ์.
อัชกรณ์ วงศ์ปรีดี. (2555). เอกสารประกอบการสอนวิชา รศ.6300 การบริหารการเงินและการคลัง. กรุงเทพฯ: สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
อำนวย บุญรัตนไมตรี. (2559). แนวคิดการจัดทำบริการสาธารณะของรัฐและองค์กรปกครองท้องถิ่น. วารสารการเมืองการปกครอง การบริหารการจัดการ-การบริหารทรัพยากรมนุษย์-นโยบาย, 6(1), 25-37.
Fang, Kai-Hung. (2006). Taiwan’s Officials’ Perceptions of Fiscal Decentralization. (Doctoral Dissertation). University of Pittsburgh.
Golem, S. (2010). Fiscal Decentralization and the Size of Government: a Review of the Empirical Literature. Financial Theory and Practice, 34(1), 53-69.
Shah, A., & Thompson, T. (2004). Implementing Decentralized Local Government: A Treacherous Road with Potholes, Detours, and Road Closures. In J. Alm, J. Martinez-Vasquez, & S. M. Indrawati, Reforming
Intergovernmental Fiscal Relations and the Rebuilding of Indonesia: the “Big Bang” Program and Its Economic Consequences (301-337). Northampton, Massachusetts: Edward Elgar Publishing.