ยุทธศาสตร์การสร้างอัตลักษณ์ศิลปกรรมดั้งเดิมเมืองเจ้าปางคำ จังหวัดหนองบัวลำภู ประเทศไทย
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
วิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาอัตลักษณ์ศิลปกรรมดั้งเดิมเมืองเจ้าปางคำ จังหวัดหนองบัวลำภู ประเทศไทย และเพื่อกำหนดยุทธศาสตร์การสร้างอัตลักษณ์ศิลปกรรมดั้งเดิมเมืองเจ้าปางคำ จังหวัดหนองบัวลำภู ประเทศไทย ศึกษาวิจัย 2 ระยะ ได้แก่ ระยะที่ 1 ใช้วิธีวิจัยเชิงคุณภาพ กลุ่มเป้าหมาย 30 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้าง วิเคราะห์ข้อมูลเชิงเนื้อหา ระยะที่ 2 ดำเนินการ ขั้นตอนที่ 1 ใช้เทคนิค SWOT กลุ่มเป้าหมาย 10 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ใช้แบบสอบถาม การวิเคราะห์ข้อมูล เชิงเนื้อหา ขั้นตอนที่ 2 วิจัยเชิงคุณภาพ กลุ่มเป้าหมาย 30 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ใช้ประเด็นการกำหนดยุทธศาสตร์และแบบบันทึกจากการสนทนากลุ่มและในการวิเคราะห์ข้อมูล ขั้นตอนที่ 3 วิจัยเชิงปริมาณ ประชากร 30 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ แบบประเมินความเหมาะสมและความเป็นไปได้
ผลการวิจัยพบว่า 1) ผลการศึกษาอัตลักษณ์ศิลปกรรมดั้งเดิมเมืองเจ้าปางคำ ประกอบด้วย 4 ยุค/สมัย ได้แก่ (1) ยุค/สมัยก่อนประวัติศาสตร์ (2) ยุค/สมัยศิลปะทราวดี (3) ยุค/สมัยศิลปะขอม ยุค/สมัยล้านช้างถึงสมัยเจ้าปางคำ 2) ผลการกำหนดยุทธศาสตร์การสร้างอัตลักษณ์ศิลปกรรมดั้งเดิมเมืองเจ้าปางคำได้ 3 ประเด็น ได้แก่ ประเด็นที่ 1 ศึกษา วิจัย และส่งเสริมการเผยแพร่องค์ความรู้ด้านศิลปกรรมดั้งเดิม ประเด็นที่ 2 ส่งเสริมให้มีและพัฒนาพื้นที่การแสดงศิลปกรรมดั้งเดิม และแหล่งเรียนรู้ ประเด็นที่ 3 ส่งเสริมการสร้างสรรค์ ศิลปกรรมดั้งเดิม เมื่อนำไปประเมินความเหมาะสมและความเป็นไปได้ผ่านเกณฑ์ค่าเฉลี่ย 3.51 ทุกประเด็น
Article Details
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
บทความทุกเรื่องได้รับการตรวจความถูกต้องทางวิชาการโดยผู้ทรงคุณวุฒิ ทรรศนะและข้อคิดเห็นในบทความวารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ มิใช่เป็นทรรศนะและความคิดของผู้จัดทำจึงมิใช่ความรับผิดชอบของบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ กองบรรณาธิการไม่สงวนสิทธิ์การคัดลอก แต่ให้อ้างอิงแหล่งที่มา
เอกสารอ้างอิง
Boonterm, T. (2007). kānphatthanā kānčhatkān yutthasāt khō̜ng mahāwitthayālai Khō̜n Kǣn Phutthasakkarāt sō̜ngphanhārō̜ihāsip 2550 [The Strategic Management Development of Khon Kaen University for 2007]. Bangkok: Chulalongkorn University.
Decharin, P. (2007). krabūankān bō̜rihān yutthasāt [Strategic Management Process]. Retrieved from http://www2.diw.go.th/Policy/news/pdf/%E0%B8%82%E0%B9%89%E0%B8%AD%E0%B8%A1%E0%B8%B9%E0%B8%A5%E0%B8%9A%E0%B8%A3%E0%B8%A3%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%A2.pdf.
Hongpakdee, S. (2005). krabūankān tham hatthakam thō̜ngthin hai klāi pen sinkhā thīralư̄k samrap nakthō̜ngthīeo : kō̜ranī sưksā bān bō̜ sāng ʻamphœ̄ san kamphǣng čhangwat Chīang Mai [The commoditization of local crafts as tourist souvenirs: a case study of Bor Sang Village, San Kamphaeng District, Chiang Mai Province]. Chiang Mai: Chiang Mai University.
Mekaew, N. (2012). thanon chāi khōng mư̄ang chīang khān : kāntham watthanatham hai pen sinkhā phư̄a kānthō̜ngthīeo ʻamphœ̄ chīang khān čhangwat lœ̄i [Chaikhong Street: Cultural Commodification for Tourism in Chiangkhan District, Loei Province]. Khon Kaen University.
Muangsri, P. (2013). kō̜ng khāo / kratip khāo nai thāna thī pen sinkhā thāng Watthanatham [Kongkhao/Kratibkhao as a cultural commoditization]. Khon Kaen: Khon Kaen University.
Na Ubon, B. (2016). sinlapin phư̄nbān phūmpanyā ʻĪsān [Folk artists, Isan wisdom]. Retrieved from https://www.isangate.com/new/isan-food/15-art-culture/artist/525-bampen-na-ubon.html.
Nong Bua Lamphu Provincial Office, Strategy and Information Group for Provincial Development. (2016). yutthasāt kānphatthanā čhangwat nō̜ng būa lam phū yīsip pī (Phō̜.Sō̜. sō̜ngphanhārō̜ihoksip - sō̜ngphanhārō̜ipǣtsip) [Development strategyNong Bua Lamphu Province, 20 years (2017-2037)]. Nong Bua Lam Phu.
Suwan, S. (2011). kānkamnot yutthasāt [Strategy formulation]. Nakhon Pathom: Kasetsart University Kamphaeng Saen Campus.
