ปัจจัยความสำเร็จที่ส่งผลต่อการพัฒนาเมืองอัจฉริยะของสาธารณรัฐประชาชนจีน: กรณีศึกษา นครเซี่ยงไฮ้
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาและรวบรวมสาระสำคัญของแผนการพัฒนาเมืองอัจฉริยะนครเซี่ยงไฮ้ระหว่างปี พ.ศ. 2554 – 2563 และ 2) เพื่อวิเคราะห์และสังเคราะห์ปัจจัยที่ส่งผลต่อความสำเร็จในการพัฒนาเมืองอัจฉริยะสาธารณรัฐประชาชนจีน: กรณีศึกษานครเซี่ยงไฮ้ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ประกอบด้วยผู้ทรงคุณวุฒิและนักวิชาการที่มีส่วนเกี่ยวข้องต่อการบริหารจัดการเมืองอัจฉริยะนครเซี่ยงไฮ้ทั้งจากหน่วยงานภาครัฐและภาคเอกชน โดยกลุ่มผู้ให้ข้อมูลสำคัญถูกคัดเลือกด้วยการเลือกแบบเจาะจงจำนวน 30 คน ผู้วิจัยใช้แบบสอบถามเชิงโครงสร้างเป็นเครื่องมือในการเก็บข้อมูลและทำการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพด้วยเทคนิคการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงพรรณนาและใช้ค่าสถิติร้อยละสำหรับการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณ ผลการวิจัยพบว่า 1) รัฐบาลนครเซี่ยงไฮ้ได้กำหนดนโยบายยุทธศาสตร์ในการพัฒนาเมืองอัจฉริยะออกเป็น 3 ช่วงระหว่างปี พ.ศ. 2554-2563 โดยมีประเด็นที่สำคัญในการพัฒนาคือ กำหนดนโยบายเพื่อการพัฒนาเมืองอัจฉริยะและสร้างความร่วมมือกับภาคส่วนที่เกี่ยวข้องควบคู่กันไปกับการจัดสร้างโครงสร้างพื้นฐานที่จำเป็นที่เปรียบเสมือนปัจจัยสนับสนุนให้กลายเป็นเมืองอัจฉริยะโดยสมบูรณ์แบบ 2) ปัจจัยที่ส่งผลต่อการพัฒนาเมืองอัจฉริยะนครเซี่ยงไฮ้ประกอบไปด้วย การจัดการปกครองที่ดี นโยบาย การจัดการและองค์กร ความร่วมมือจากภาคเอกชน ความร่วมมือจากชุมชน เทคโนโลยี และโครงสร้างพื้นฐาน
Article Details
บทความทุกเรื่องได้รับการตรวจความถูกต้องทางวิชาการโดยผู้ทรงคุณวุฒิ ทรรศนะและข้อคิดเห็นในบทความวารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ มิใช่เป็นทรรศนะและความคิดของผู้จัดทำจึงมิใช่ความรับผิดชอบของบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ กองบรรณาธิการไม่สงวนสิทธิ์การคัดลอก แต่ให้อ้างอิงแหล่งที่มา
เอกสารอ้างอิง
Batagan, L. (2011). Smart cities and sustainability models. Journal of Informatics Economical. 15(3), 80-87.
British Standards Institution. (2014). Smart city concept model: guide to establishing a model for data interoperability. London: BSI Standards.
Caragliu, A., Del Bo, C., & Nijkamp, P. (2011). Smart cities in Europe. Journal of Urban Technology. 18(2), 65-82.
China Electronics Standardization Institute. (2013). China smart city development technology system framework. Beijing, China: National Information Center.
Deloitte. (2018). Supercharging the smart city-Smarter people and better governance. Retrieved from https://www2.deloitte.com/cn/zh/pages/about-deloitte/articles/prsuper-smart-city.html#.
Deng, X. (1978). Emancipating the mind, seeking truth from facts, and unite as one in looking to the future. Retrieved from http://www.china.org.cn/english/ features/dengxiaoping/104509.htm.
Hiranwong, P., Ratchatwetkul, W., Sethsomboon, P., & Nualyai, P. (n.d.). SMART CITY miti mai khō̜ng kānphatthanā mư̄ang Case Study: Khō̜n Kǣn mōdēn [SMART CITY, a New Dimension of City Development Case Study: Khon Kaen Model]. Bank of Thailand. Retrieved from https://www.bot.or.th/Thai /MonetaryPolicy/RegionalEconomy/Documents/smart_city_KhonKaenModel.pdf.
Kourtit, K., Nijkamp, P., & Arribas, D. (2012). Smart cities in perspective – a comparative European study by means of self-organizing maps. Innovation: The European Journal of Social Science Research, 25(2), 229-246.
Parliamentary Budget Office. (2016). kān wikhro̜ kān rūam thun rawāng phāk rat læ phāk ʻēkkachon [Analysis of joint venture between government and private Sectors]. Secretariat of the Council Representatives of Bangkok. Retrieved from https://www.parliament.go.th/ewtadmin/ewt/parbudget/ewt_dl_link.php?nid=247.
Shanghai Municipal Commission of Economy and Informatization. (2019). Shanghai Action Plan for Promoting Smart City Construction 2011-2020. Retrieved from http://www.shanghai.gov.cn/nw2/nw2314/nw3766/nw4915/index.html
Shanghai Municipal People’s Government. (2019). GDP of Shanghai City 2019. Retrieved from http://www.shanghai.gov.cn/nw2/nw2314/nw3766/nw3796/nw3801/u1aw461.html.
Shanghai Sci-Tech Institute of Shanghai University. (2019). USST innovation park. Retrieved from http://www.usstsp.com/.
SHEITC. (2018). 2018 Shanghai smart city development index report. Retrieved from http://sheitc.sh.gov.cn/cmsres/5e/5e0bd213155c40d89db5d7ecf75ec10d/519fea3 f586296451ad234da9d784663.pdf.
Singnoi, I. & Tassanai, R. (2018). nayōbāi sāthārana : kānbō̜rihān læ kānčhatkān phāk rat [Public Policy: Public Administration and Management]. Journal of Peace Studies Periscope MCU. (6). Retrieved from https://so03.tci-thaijo.org/index.php/journal-peace/article/download/116467/94919.
SMCSTD. (2016a). Construction and evaluation of new type smart city in China. Retrieved from https://www.wfeo.org/wp-content/uploads/wurc/China-smcconstruction&evaluation-515.pdf.
SMCSTD. (2016b). New China smart city standard system framework: Evaluation indicators for new smart cities report. Retrieved from http://www.smcstd.cn/ index/index!getthrnew1.action?id=40288123555c850e015 9007bc0bd067c.
State Council of the People's Republic of China. (2015). Made in China 2025. Retrieved from http://english.www.gov.cn/policies/latest_releases/2015/ 05/19/content_2814751 10703534.htm.
United Nations. (2014). World urbanization prospects: The 2014 revision (highlight). New York: Department of Economic and Social Affairs, United Nations.
Vasseur, J. P., & Dunkels, A. (2010). Interconnecting smart objects with ip: The next internet. Burlington, MA: Morgan Kaufmann.
