DEVELOPMENT OF HUMAN CAPITAL BY PRINCIPLES OF GOOD GOVERNANCE TOWARD THE PRIVATE SCHOOL EFFECTIVENESS IN THE NORTHEASTERN

Main Article Content

ดวงเดือน ศิริโท
สมานจิต ภิรมย์รื่น

Abstract

            This research aimed to study the status, to explore the characteristics, to correlation analysis and to study the development of Human capital by principles of Good Governance toward the private school Effectiveness in the northeastern. Mixed


Method were used to study consisting of three steps. Firstly, study of data provider status 262 schools. 2 peoples per school. There were three parts of questionnaires with the IOC between 0.80-1.00 and the reliability was 0.987 and the statistics were used by percentage, mean and standard deviation. Secondly, analyze the relationship by Pearson’s Product Moment Correlation. Thirdly, the ways to study the development of Human capital by principles of Good Governance toward the private school Effectiveness in the northeastern  by interviewing  9 experts and the statistics were used by Content analysis.


            The results of study are the overview that is high level. By the highest average is Good governance. The secondary is the Effectiveness of schools and development of Human capital. The education of correlation level between development of Human capital, Good Governance, and Effectiveness of schools found that the positive correlation were in the same direction at statistically significant (p<.01) for the ways of development of Human capital by principles of Good Governance toward the private school Effectiveness in the northeastern. The expert’s opinion consist 1) personnel development 2) professional development and 3) organization development.

Article Details

Section
Research Article

References

ทิพวรรณ หล่อสุวรรณรัตน์. (2551). เครื่องมือการจัดการ. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์รัตนไตร.

ปราชญา กล้าผจัญ และพอตา บุตรสุทธิวงศ์. (2550). การบริหารทรัพยากรมนุษย์ = Human resource management. กรุงเทพฯ: ก. พลการพิมพ์.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ.ปยุตโต). (2551). การพัฒนาที่ยั่งยืน. พิมพ์ครั้งที่ 11. กรุงเทพฯ: มูลนิธิโกมลคีมทอง.

พิชญาฏา พิมพ์สิงห์. (2558). ปัจจัยที่มีความสำคัญต่อการพัฒนาทุนมนุษย์ของบุคลากรสายวิชาการในมหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี. วารสารบัณฑิตวิทยาลัย พิชญทรรศน์. 10(1), 45 – 54.

วรารัตน์ เขียวไพรี. (2551). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์ในองค์การ. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี.

วิรัช วิรัชนิภาวรรณ. (2549). หลักรัฐประศาสนศาสตร์: แนวคิดและกระบวนการ. กรุงเทพฯ: เอ็กซเปอร์เน็ท.

สุจิตรา ธนานันท์. (2550). การพัฒนาทรัพยากรมนุษย์. กรุงเทพมหานคร: Prantawan Publishing & Printing.

สุจิตรา บุณยรัตพันธุ์. (2549). ประชาชนและธรรมาภิบาล : การสำรวจทัศนคติของคนไทยในภาคเหนือและภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. กรุงเทพฯ: สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.

สุทธญาณ์ โอบอ้อม. (2558). การพัฒนาศักยภาพบุคลากรขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น.วิทยานิพนธ์พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์ บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Education and Psychological Measurement. 30(3), 608.