The Results of Circuit Training Program a Mixed -Motional Activity on the Nervous and Muscle Involvement Systems of Junior High School Students
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research were as follows: 1) to examine the correlation between the neuromuscular relationships of middle school students before and after the experimental group received station training with integrated movement activities, and 2) to compare the effects of station training with integrated movement activities on the neuromuscular relationships of middle school students before training between the experimental group and the control group. Fifteen Mathayom 2 students were comprised the experimental group, while the remaining fifteen were comprised the control group. The type of research is quasi-experimental research using purposive sampling methods. The research tools were 1) 8 station-based training programs with integrated movement activities, with a mean total compliance index of 0.88, and 2) a neuromuscular relationship test. Data were analyzed using mean, standard deviation, t-test, and one-way repeated-measures analysis of variance statistics.
The research findings indicated the following: 1) the results obtained from comparing the differences in pairwise means of the experimental group's the neuromuscular relationships in training duration. There was not a significant distinction between the pre-training and post-training periods (four weeks). It was determined that the difference after eight weeks of training was statistically significant at the 0.05 level. The weekly analysis of the control group revealed no statistically significant differences at the 0.05 level of significance. 2) comparing the relationships between the neuromuscular relationships of the experimental and control groups revealed that there was no difference between the two groups prior to training. There was no difference between the experimental group and the control group before training. There was a difference after the 4th week of training and after the 8th week of training. They were significantly different at the .05 level.
Article Details
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพมหานคร : ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
กนกวรรณ อันบุรี. (2557). ผลการจัดโปรแกรมการเคลื่อนไหวที่มีผลต่อสมรรถภาพทางกลไกของนักเรียนชาย ชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพลศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
เจริญ กระบวนรัตน์. (2557). วิทยาศาสตร์การฝึกสอนกีฬา (Science of Coaching). กรุงเทพมหาคร: สินธนา ก๊อปปี้เซ็นเตอร์.
นิพนธ์ ชาญอัมพร. (2558). รูปแบบการดำเนินชีวิตและความคิดเห็นต่อรายการโทรทัศน์ของเด็กเจเนอเรชั่นแซด. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยจุฬาลงกรณ์.
นนทนันต์ เผ่าภูรี. (2560). ผลของการฝึกแบบเชิงซ้อนที่มีต่อความเร็วในการวิ่ง 50 เมตร. ปริญญานิพนธ์ การศึกษามหาบัณฑิต (พลศึกษา). บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
บุญเจือ สินบุญมา. (2558). ผลการฝึกแบบผสมผสานที่มีต่อความเร็วและความคล่องแคล่วว่องไวของนักกีฬา วอลเลย์บอลระดับประถมศึกษา. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาพลศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.
ประไพ ประดิษฐ์สุขถาวร. (2555). พัฒนาการด้านร่างกาย วัยประถมต้น (Primary School Children Physical Development. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 19 ธันวาคม 2563. แหล่งที่มา: http://taamkru. com
ปิยานันท์ โสพิน. (2564). ผลการฝึกความสัมพันธ์ของระบบประสาทและกล้ามเนื้อควบคู่การฝึกทักษะที่มีต่อ ความสามารถ ของการเดาะตะกร้อด้วยข้างเท้าด้านในของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. ปริญญานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ไพวัน เพลิดพราว. (2559). การเคลื่อนไหวเบื้องต้น. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 13 มกราคม 2564. แหล่งที่มา : http://www.tnsuudn.ac.th.
ภัสสร ธูปบุตร. (2562). ผลการฝึกแบบผสมผสานและการฝึกแบบควบคู่ที่มีต่อพลังกล้ามเนื้อขาและความ คล่องแคล่วว่องไวของนักกีฬาวอลเลย์บอลหญิง. ปริญญานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
วรรณวิภา เที่ยงธรรม. (2557). ผลของการจัดกิจกรรมนอกห้องเรียนโดยใช้ของเล่นพื้นบ้านตามแนวคิดการ ประมวลข้อมูลการรับความรู้สึก เพื่อส่งเสริมทักษะการเคลื่อนไหวของเด็กอนุบาล. วารสารอิเล็กทรอนิกสทางการศึกษา. 9 (1), 473-487.
วิทยาลัยวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีการกีฬา มหาวิทยาลัยมหิดล. บริการด้านกีฬา. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 18 มกราคม 2560. แหล่งที่มา: https://ss. mahidol.ac.th/th2/index.php?option=com_k2 & view=item&layout= item&id=22&Itemi=126.
สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ. (2559). กิจกรรมทางกายเพื่อพัฒนาการเรียนรู้สำหรับเด็ก. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 8 มกราคม 2563 แหล่งที่มา : https://www.thaihealth.or.th.
เสถียร เหล่าประเสริฐ (2560). ผลของการฝึกผสมผสานแบบ เอส เอ พี ที่มีต่อพลังและความแข็งแรงของ กล้ามเนื้อขา ความเร็ว ความอ่อนตัว ความคล่องแคล่วว่องไวและปฏิกิริยาตอบสนองของนักกีฬา บาสเกตบอลชายในระดับเยาวชน. วารสารวิจัยมหาวิทยาลัยขอนแก่น (ฉบับบัณฑิตศึกษา). 17 (1), 32-42.
หงส์ทอง บัวทอง. (2559). ผลของการใช้โปรแกรมฝึกความคล่องแคล่วร่วมกับการเพิ่มความหนักของงานต่อความ คล่องแคล่วและความแข็งแรงของกล้ามเนื้อขาของนักกีฬาวอลเลย์บอลชาย. วิทยานิพนธ์ปริญญาวิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาวิทยาศาสตร์การออกกำลังกายและการกีฬา มหาวิทยาลัยบูรพา.
Brien,Belton,&lssartel (2016) . Fundamental movement skill proficiency amongst adolescent youth. Physical Education and Sport Pedagogy. 26 (6), 557- 571
Rushall, B. S. , & Pyke, F. S. (1990). Training for sports and fitness. Macmillan Education.
