A Needs of Digital Competency of Primary School Administrators in Thailand
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objective of this survey research was to study the needs of digital competency of primary school administrators in Thailand. The samples were 379 primary school administrators under the Primary Educational Service Area Office of Academic Year 2023. They obtained from stratified random sampling. The research tool was a five rating-scale questionnaire on the actual and expected state regarding the digital competencies of primary school administrators. The reliability of the actual state questionnaire was at 0.87 and the reliability of the expected state questionnaire at 0.96. Data were analyzed by frequency, percentage, mean, standard deviation, and PNImodified. The results found that the digital competencies of primary school administrators in Thailand had needs and in aspect of digital use was in the first order (PNImodified = 0.49) followed by the digital era adaptation (PNImodified = 0.46) digital problem solving (PNImodified = 0.44) digital literacy (PNImodified = 0.42), and digital ethics (PNImodified = 0.39) respectively.
Article Details
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2545). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545 พร้อมกฎกระทรวงที่เกี่ยวข้องและพระราชบัญญัติการศึกษาภาคบังคับ พ.ศ. 2545. กรุงเทพมหานคร: องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.
จารุนันท์ ผิวผาง. (2564). ภาวะผู้นำยุคดิจิทัลที่ส่งผลต่อการใช้เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร ในการบริหารจัดการของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครพนม เขต 2. วารสารรัชต์ภาคย์ คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. 6 (2), 96-108.
จิณณวัตร ปะโคทัง. (2561). ภาวะผู้นำยุคดิจิทัลสำหรับผู้บริหารโรงเรียนมืออาชีพ. อุบลราชธานี: ศิริธรรม
ออฟเซ็ท.
ชูชัย สมิทธิไกร. (2549). การฝึกอบรมบุคลากรในองค์การ. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นุชนรา รัตนะศิระประภา. (2557). สมรรถนะของผู้บริหารที่ส่งผลต่อคุณลักษณะโรงเรียนมาตรฐานสากล
สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารวิชาการ. 7 (3), 507 -528.
บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น.
บุตรี แก้วอินธิ. (2565). สภาพและความต้องการจำเป็นในการพัฒนาทักษะดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษานครพนม. วารสารการบริหารและนิเทศการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม. 13 (1), 42-51.
เบญจมาศ ตันสูงเนิน. (2564). องค์ประกอบสมรรถนะของผู้บริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล สังกัดสำนักงาน
เขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานนทบุรี เขต 1. วารสารวิจัยและพัฒนามหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา. 13 (1), 22-40.
ปราวีณยา สุวรรณณัฐโชติ. (2541). กรณีศึกษากระบวนการยอมรับเทคโนโลยีสารสนเทศในโรงเรียน. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วิจารณ์ พานิช. (2546). องค์การแห่งการเรียนรู้และการจัดการความรู้. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 27 มิถุนายน 2565. แหล่งที่มา: http://www.ha.or.th/km.html.
สงบ อินทรมณี. (2562). การบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการจัดการและเทคโนโลยีอีสเทิร์น. 16 (1), 353 – 360.
สุกัญญา แช่มช้อย. (2561). การบริหารโรงเรียนในยุคดิจิทัล (SCHOOL MANAGEMENT IN DIGITAL
ERA). กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุรีพร โพธิ์ภักดี. (2558). สมรรถนะการบริหารงานของผู้บริหารโรงเรียนตามทัศนะของครูสังกัดสำนักงาน เขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 12. วารสารเทคโนโลยีภาคใต้. 8 (1), 39-52.
สุวิมล ว่องวาณิช. (2550). การวิจัยประเมินความต้องการจำเป็น. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2549). แนวปฏิบัติงานการจัดการศึกษาของสถานศึกษานิติบุคคลในสังกัดเขตพื้นที่การศึกษา สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2565). โครงสร้างองค์กร. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 28 กันยายน 2565. แหล่งที่มา: https://www. obec.go.th/about/โครงสร้างองค์กร.
สำนักงานคณะกรรมการดิจิทัลเพื่อเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2562). กรอบสมรรถนะด้านดิจิทัลสำหรับ พลเมืองไทย. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 26 กรกฎาคม 2565. แหล่งที่มา: https://web.parliament. go.th/assets/portals/1/files/digital competence_framework_for_thai_citizens.pdf.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2558). ทิศทางแผนพัฒนาเศรษฐกิจและ
สังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12 พ.ศ. 2560-2564. กรุงเทพมหานคร: ซีเอ็ดยูเคชัน.
อดิศักดิ์ ด้านวังขวา. (2564). สมรรถนะทางเทคโนโลยีดิจิทัลของผู้บริหารโรงเรียน สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาลพบุรี เขต 2. สารวารโครงการทวิปริญญาทางรัฐประศาสนศาสตร์และบริหารธุรกิจ. 1 (2), 3-14.
International Society for Technology in Education. (2002). ISTE National Educational Technology Standards (NETS) and Performance Indicators for Administrators. Retrieved October 1, 2023, from https://id.iste.org/docs/ dddddddpdfs/nets-for-admini strators-2002 en.pdf?sfvrsn=2.
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement. 30 (3), 607-610.
Schrum, L., & Levin, B. B. (2009). Leading 21th Century Schools: Harnessing Technology for Engagement and Achievement [computer file]. California: SAGE Publications.
