Development of Critical Thinking Abilities and Academic Achievement by Using Model of Hyflex Learning of Undergraduate Students
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
Hyflex learning by Mix up learning to takes place at the same time and different times. General objective this study to development of critical thinking abilities and academic achievement by using model of hyflex learning of Undergraduate students to enroll in an Information technology course for office automation of 30 people. The tools used for data collection were the teaching management plan, the quality assessment of plan, the critical thinking ability and learning achievement test, and satisfaction questionnaire to data analysis were analyzed by mean, standard deviation, t-test, and relation value (r). The study revealed that the quality of teaching management plan at a very good levels ( = 4.61), (S.D. = 0.36). Critical thinking abilities and academic achievement of students by have the scores after to higher than before at statistically significant level of .01. The score between the progression of critical thinking to have the relationship with academic achievement at statistically significant level of .01. satisfaction to learning model at high levels ( = 4.33), (S.D. = 0.84) include the speed of system, reliability of data, difficulty of using the system.
Article Details
References
เกียรติอนันต์ ล้วนแก้ว. (2559). เมื่อ Thailand 4.0 ถูกขับเคลื่อนด้วย Education 2.0. ออนไลน์. สืบค้นเมื่อ 26 พฤษภาคม 2562. แหล่งที่มา http://apps.qlf.or.th/
เกษม เมษินทรีย์. (2559). โลกเปลี่ยน ไทยปรับ. กรุงเทพมหานคร: กรุงเทพธุรกิจ.
กิตติพันธุ์ วิบูลย์ศิลป์. (2560). ผลการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ คณิตศาสตร์ตามแนวคิดห้องเรียนกลับด้านร่วมกับการเรียนรู้เชิงรุกที่มีผลต่อความสามารถในการแก้ปัญหาคณิตศาสตร์และความสามารถในการคิดอย่างมีวิจารณญาณของนักเรียนมัธยมศึกษาปีที่ 5. สาขาวิชาการศึกษาคณิตศาสตร์ ภาคหลักสูตรและการสอน. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2559). การปรับกระบวนทัศน์ (Paradigm shift). กรุงเทพมหานคร: กระทรวง.
คชากฤษ เหลี่ยมไธสง. (2554). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนบนเว็บแบบผสมผสานโดยใช้กระบวนการแก้ปัญหาอย่าง
สร้างสรรค์เพื่อพัฒนาความคิดสร้างสรรค์ การคิดแก้ปัญหาของนิสิตระดับอุดมศึกษา. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
เจษฎา ประวาลปัทม์กุล, วัชรวลี ตั้งคุปตานนท์ และสุนทร วิทูสุรพจน์. (2552). การประยุกต์ใช้ทฤษฎีคอนสตรัคชั่นนิสซึ่มด้วยโรโบมายด์สำหรับการเรียนเขียนโปรแกรม. วารสารเทคโนโลยีสารสนเทศ. 5 (10), 1-6.
ณัซรีน่า อุเส็น. (2560). ผลการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ตามแนวคิดห้องเรียนกลับทางที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนการเรียนรู้ด้วยตนเองและเจตคติเชิงวิทยาศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์. 28 (1), 156-166.
ณมน จีรังสุวรรณ. (2558). หลักการออกแบบและการประเมิน Instructional Design and Assessment. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพมหานคร: ศูนย์ผลิตตำราเรียนมหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.
ทิศนา แขมมณี. (2557). ศาสตร์การสอน. (พิมพ์ครั้งที่ 18). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น.
บุปผชาติ ทัฬหิกรณ์. (2552). การประยุกต์ใช้เทคโนโลยีสารสนเทศในการเรียนการสอน. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: โครงการเทคโนโลยีสารสนเทศตามพระราชดำริ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี.
ไพรฑูรย์ พิมดี, พรชัย เจดามาน และคณะ (2560). การพัฒนาการศึกษาภายใต้กรอบประเทศไทย 4.0 สู่ศตวรรษที่ 21. วารสารครุศาสตร์อุตสาหกรรม. 16 (2), 92-98.
รายงานการวัดและประเมินผลในรายวิชาเทคโนโลยีสารสนเทศสำหรับสำนักงานอัตโนมัติ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา. (2561). ผลคะแนนประเมินในรายวิชาเทคโนโลยีสารสนเทศสำหรับสำนักงานอัตโนมัติ. มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา.
วิจารณ์ พานิช. (2555). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพมหานคร: มูลนิธิสดศรี - สฤษดิ์วงศ์ .
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2557). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และแก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545. กรุงเทพมหานคร: องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์ (ร.ส.พ.).
Bergmann, J., & Sams, A. (2012). Flip your classroom: Reach every student in every class every day. Alexandria, VA: International Society for Technology in Education.
Bonk et al. (2014). Motivations, Achievements, and Challenges of Self-Directed Informal Learners in Open Educational Environments and MOOCs. Online. Retrieved from https://jl4d.org/index.php/ejl4d/rt/printerFriendly/195/188.
Cusins, P. (1996). Action learning revisited. The Journal of Workplace Learning, 8 (6), 19-26.
Delaney. (2003). The High School Curriculum. New York : The Ronald Press.Rene Alimisi, Dimitris Alimisis, Emmanouil Zoulias,
EDUMOTIVA and Greece. (2017). curriculum for blended (online and face to face) training course for teachers. Online. Retrieved from https://roboesl.eu/wp-content/uploads/ 2017/08/O2-1.pdf.
Rizk, L. (2011). Learning by doing: Toward an experiential approach to professional development. Cairo, Egypt.
Siemens, G. (2005). Connectivism: A learning theory for the digital age. International journal of instructional technology and distance learning, 2 (1), 3-10.
