ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการดำเนินงานตามยุทธศาสตร์การพัฒนาองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ในเขตอำเภอขาณุวรลักษบุรี จังหวัดกำแพงเพชร

Main Article Content

ธนิศร พงศ์พิทักษ์โยธิน
ศรชัย ท้าวมิตร
โชติ บดีรัฐ

บทคัดย่อ

          การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพการดำเนินงาน ศึกษาปัจจัยที่ส่งผล และศึกษา          แนวทางการพัฒนาปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการดำเนินงานตามยุทธศาสตร์การพัฒนาองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น เป็นการวิจัยแบบผสมผสาน ระหว่างเชิงปริมาณกับเชิงคุณภาพ เชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่าง จำนวน   322 คน โดยใช้ตารางของเครซี่และมอร์แกน สถิติที่ใช้ ได้แก่ ค่าความถี่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน และสถิติการวิเคราะห์ถดถอยพหุคูณ วิธีแบบขั้นตอน ค่านัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 เชิงคุณภาพ ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ ได้แก่ ผู้เชี่ยวชาญที่มีความรู้ความสามรถ จำนวน 12 คน คัดเลือกวิธีการแบบเจาะจง ใช้แบบสัมภาษณ์เก็บรวบรวมข้อมูล และทำการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า
          1. สภาพการดำเนินงานของปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการดำเนินงานตามยุทธศาสตร์การพัฒนาองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ทั้ง 4 ด้าน โดยรวมอยู่ในระดับมาก เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน ด้านที่มีค่าเฉลี่ยมากที่สุด คือ ประสิทธิผลด้านการให้บริการ รองลงมา คือ ประสิทธิผลด้านโครงสร้างพื้นฐาน และประสิทธิผลด้านการเรียนรู้และพัฒนา และประสิทธิผลด้านความพึงพอใจของผู้รับบริการ ตามลำดับ
          2. ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการดำเนินงานตามยุทธศาสตร์การพัฒนาองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น โดยรวมอยู่ในระดับมาก ด้านที่มีค่าเฉลี่ยมากที่สุด คือ ด้านการส่งเสริมการศึกษา ศาสนา ศิลปะวัฒนธรรม และภูมิปัญญาท้องถิ่น รองลงมา คือ ด้านการส่งเสริมเศรษฐกิจพอเพียงและพัฒนาเกษตรปลอดภัย ด้านการจัดวางผังเมืองและพัฒนาด้านโครงสร้างพื้นฐาน ด้านการส่งเสริมสุขภาพอนามัยคุณภาพชีวิตของประชาชนและสังคมที่เข้มแข็ง ด้านการยกระดับคุณภาพแหล่งท่องเที่ยวและส่งเสริมการท่องเที่ยว ด้านการพัฒนาการบริหารจัดการองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นให้มีประสิทธิภาพและธรรมาภิบาล ด้านการส่งเสริมพลังงานทดแทน การจัดการทรัพยากรธรรมชาติและสิ่งแวดล้อมอย่างยั่งยืน ตามลำดับ สำหรับปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการดำเนินงานตามยุทธศาสตร์การพัฒนามากที่สุด คือ ปัจจัยด้านการส่งเสริมการศึกษา ศาสนา ศิลปะวัฒนธรรม และภูมิปัญญาท้องถิ่น (Beta = 0.680) ได้ค่า Adjusted R Square = 0.656 หรือร้อยละ 65.60 อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05
          3. แนวทางด้านการพัฒนาปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการดำเนินงานตามยุทธศาสตร์การพัฒนาองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น พบว่า สิ่งสำคัญที่สุดต้องเริ่มจากภาวะผู้นำในองค์กร โดยเฉพาะบทบาทของการวิเคราะห์สถานการณ์ที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็ว และรอบด้านทั้งภายในภายนอก เพื่อให้รู้จุดแข็ง จุดอ่อน โอกาส อุปสรรคในการดำเนินงานตามยุทธศาสตร์การพัฒนาขององค์กรด้วยการเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ และความสามารถในการปรับตัว ที่สำคัญภาวะผู้นำจะต้องแสดงออกถึงวิสัยทัศน์ พันธกิจ ยุทธศาสตร์ เป้าหมายขององค์กรที่ชัดเจน สร้างแนวทางที่นำไปสู่ความสำเร็จ มีความรู้ ความสามารถ มีคุณธรรมจริยธรรมและมีทักษะในการติดต่อสื่อสาร การประสานงาน การบูรณาการ การทำงานเป็นทีม การสร้างเครือข่ายความร่วมมือ มุ่งสร้างวัฒนธรรมองค์กรที่สร้างงาน สร้างสุขไปพร้อมๆ กัน เพื่อให้เกิดความรักความผูกพันของทุกคนทุกฝ่ายในการร่วมมือ ร่วมใจกัน ช่วยเหลือเกื้อกูลกัน สร้างพลัง สร้างขวัญและกำลังใจให้กัน เนื่องด้วยประสิทธิผลการดำเนินงานตามยุทธศาสตร์การพัฒนาองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ต้องให้ความสำคัญต่อการพัฒนาในทุกระดับ

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
พงศ์พิทักษ์โยธิน ธ. ., ท้าวมิตร ศ. ., & บดีรัฐ โ. . (2024). ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลการดำเนินงานตามยุทธศาสตร์การพัฒนาองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ในเขตอำเภอขาณุวรลักษบุรี จังหวัดกำแพงเพชร. Journal of Roi Kaensarn Academi, 9(12), 1523–1540. สืบค้น จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/JRKSA/article/view/275221
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กรมส่งเสริมการปกครองส่วนท้องถิ่น. (2566). คู่มือการติดตามและประเมินผลการจัดทำและแปลง แผนไปสู่การปฏิบัติขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. กรุงเทพมหานคร

จนันญา มีนุช. (2562). แนวทางการบริหารยุทธศาสตร์การพัฒนาท้องถิ่นภายใต้นโยบายไทยแลนด์ 4.0 ขององค์การบริหารส่วนตำบลพันท้ายนรสิงห์ อำเภอเมืองสมุทรสาคร จังหวัดสมุทรสาคร. วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยนานาชาติแสตมฟอร์ด.

บุญชม ศรีสะอาด. (2545). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น.

รัชดากร จิตรามาส. (2560). ความโปร่งใสในการดำเนินงานกับประสิทธิผลการดำเนินงานตามยุทธศาสตร์การพัฒนาของเทศบาลตำบลคำตากล้า อำเภอคำตกกล้า จังหวัดสกลนคร. รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.

สถาบันพระปกเกล้า. (2544). การเสริมสร้างการมีส่วนร่วมของประชาชนในกระบวนการประชาสังคม. ในการประชุมวิชาการ “สถาบันพระปกเกล้า ครั้งที่ 2. นนทบุรี: สถาบันพระปกเกล้า.

องค์การบริหารส่วนจังหวัดกําแพงเพชร. (2565). รายงานผลการประเมินการจัดบริการสาธารณะขององค์การบริหารส่วนจังหวัดกำแพงเพชร. (พ.ศ.2561-2565). องค์การบริหารส่วนจังหวัดกําแพงเพชร.

Alastair, T. W. (1982). Why Community Participation? A Discussion of the Argument Community Participation. In Current Issue and Lesson Learned. United Nations Children's Fund.

Cohen, J. M., & Uphoff, N.T.(1977) .Rural Development Participation: Concept and Measures for Project Design Implementation and Evaluation. Rural Development Committee Center for International Studies, Cornell University.

Khunprom, B. (2016). Development guideline for Vienttiane in relation to the effects of the Mittraphab Bridge. Thesis Master of Political Sciences in Urban Planning. Graduate School: Chulalongkorn University.

Kaplan, Robert S., and Norton David P. (1996). The Balanced Scorecard : TranslatingStrategies into Action. Boston : Harvard Business School Press.

Nurmandi, A. (2012). Model and Practice of Strategic Policy Process in Indonesia: Case Study Strategic Management in Indonesian Central Government (2009-2012). Journal of Management and Strategy. 3 (4), 65.

Steers, R. M. (1977). Organization Effectiveness : A Behavioral View. Santa Monica.