การพัฒนารูปแบบการบริหารที่มีประสิทธิผลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน จังหวัดนครศรีธรรมราช

Main Article Content

บุญญิสา ชูสวัสดิ์
นพรัตน์ ชัยเรือง
เอกรินทร์ สังข์ทอง

บทคัดย่อ

          การพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการที่เหมาะสมของโรงเรียนเอกชนเป็นแนวทางที่นำไปสู่การพัฒนาคุณภาพการศึกษาที่ดี การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาสภาพปัจจุบันและสภาพที่พึงประสงค์ในการบริหารที่มีประสิทธิผลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน จังหวัดนครศรีธรรมราช 2) พัฒนารูปแบบการบริหารที่มีประสิทธิผลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน จังหวัดนครศรีธรรมราช และ 3) ตรวจสอบรูปแบบการบริหารที่มีประสิทธิผลของสถานศึกษา เป็นการวิจัยและพัฒนา ดำเนินการ 3 ระยะ คือ ระยะที่ 1 ศึกษาสภาพปัจจุบันและสภาพที่พึงประสงค์ในการบริหารที่มีประสิทธิผลของสถานศึกษา กลุ่มเป้าหมายเชิงคุณภาพผู้ให้ข้อมูล จํานวน 5 คน ผู้ให้ข้อมูลเชิงปริมาณ จํานวน 344 คน ระยะที่ 2 ยกร่างรูปแบบการบริหารที่มีประสิทธิผลของสถานศึกษา และระยะที่ 3 ตรวจสอบรูปแบบการบริหารที่มีประสิทธิผลของสถานศึกษา โดยการสัมมนาอิงผู้เชี่ยวชาญ 9 คน และสำรวจจากผู้ปฏิบัติ 202 คน
          ผลการวิจัยพบว่า
          สภาพปัจจุบันในการบริหารที่มีประสิทธิผลของสถานศึกษา โดยรวมอยู่ในระดับพอใช้ และสภาพที่พึงประสงค์การบริหารที่มีประสิทธิผลของสถานศึกษา โดยรวมอยู่ในระดับมากที่สุด
          ผลการพัฒนารูปแบบการบริหารที่มีประสิทธิผลของสถานศึกษา คือ LPPIPP Model หลักการและเหตุผล ได้แก่ การมีส่วนร่วมและมุ่งผลสัมฤทธิ์ วัตถุประสงค์กลัก คือ ประสิทธิผลของสถานศึกษา และยกระดับผลสัมฤทธิ์ องค์ประกอบ ได้แก่ การนำองค์กร การวางแผนกลยุทธ์ การจัดการแบบมีส่วนร่วม การจัดข้อมูลสารสนเทศ การบริหารบุคคล และ การจัดการกระบวนการ
          ผลการตรวจสอบรูปแบบการบริหารที่มีประสิทธิผลของสถานศึกษามีความเป็นประโยชน์ ความถูกต้อง ความเหมาะสม และความเป็นไปได้ อยู่ในระดับมากที่สุด

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ชูสวัสดิ์ บ., ชัยเรือง . น. ., & สังข์ทอง เ. . (2024). การพัฒนารูปแบบการบริหารที่มีประสิทธิผลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน จังหวัดนครศรีธรรมราช. Journal of Roi Kaensarn Academi, 9(12), 470–486. สืบค้น จาก https://so02.tci-thaijo.org/index.php/JRKSA/article/view/274901
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กระทรวงศึกษาธิการ. (2546). คู่มือการบริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐานที่เป็นนิติบุคคล. กรุงเทพมหานคร: กระทรวงฯ.

คำดี จันทะเกษ. (2554). การพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการหลักสูตรสถานศึกษาโดยบูรณาการปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของโรงเรียนในสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต (การบริหารและพัฒนาการศึกษา). บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

จรัส อติวิทยาภรณ์. (2554). หลักการและทฤษฎีการบริหารการศึกษา. สงขลา: มหาวิทยาลัยทักษิณ.

ณรงค์ อภัยใจ. (2560). รูปแบบการบริหารสถานศึกษาเพื่อส่งเสริมอาชีพสำหรับเด็กด้อยโอกาสโรงเรียนในโครงการตามพระราชดำริ. ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาผู้นำทางการศึกษาและการ พัฒนาทรัพยากรมนุษย์. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.

รมย์ พะโยม. (2553). รูปแบบการบริหารการปฏิบัติงานของสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วิทยานิพนธ์ กศ.ด. พิษณุโลก. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยนเรศวร

พิรุณ เรืองไพศาล. (2558). การพัฒนารูปแบบการบริหารโรงเรียนคาทอลิกที่มีประสิทธิผล. วิทยานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารและพัฒนาการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

พระครูสังฆรักษ์ไชยรัตน์ ชยรตโน. (2558). การบริหารการศึกษา. วารสารมหาวิทยาลัยมหามกุฏราวิทยาลัย วิทยาเขตร้อยเอ็ด. 4 (2), 320-325.

เพ็ดสมพร ไชยสมบัติ. (2563).การพัฒนารูปแบบการบริหารโรงเรียนประถมศึกษาเอกชนในภาคกลางสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร.

รุ่งรัชดาพร เวหะชาติ. (2550). การบริหารงานวิชาการสถานศึกษาขั้นพื้นฐาน. สงขลา: ศูนย์หนังสือมหาวิทยาลัยทักษิณ.

ลัดดา อยู่มาก. (2558). การพัฒนารูปแบบการบริหารโรงเรียนขนาดเล็กแนวใหม่ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเพชรบูรณ์ เขต 2. วิทยานิพนธ์ศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

เยาวเรศ ตระกูลวีระยุทธ. (2558). รูปแบบการบริหารสถานศึกษาขีดสมรรถนะสูง สังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต. สาขาวิชาการบริการการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์.

สมาน อัศวภูมิ. 2549. การบริหารงานในสถานศึกษา. อุบลราชธานี: มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี.

สัมมา รธนิธย์. (2556). หลักทฤษฎีและปฏิบัติการบริหารสถานศึกษา. (พิมพ์ครั้ง 4). กรุงเทพมหานคร: ข้าวฟ่าง.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2547). การประชุมวิชาการการวิจัยทางการบริหารการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์และทำปกเจริญผล.

Andrew, D. R. (2005). The nurse manature: Job satisfaction the nurse shortage and retention. Journal of Nursing Management. 13 (4), 286-295.

Austin, G.E.& Reynolds. (1990). L. Managing for improved school effectiveness : An international survey. School Organization.

Corey Helm & other. (2007). The Performance Management : Applying and Evaluating a Pay-for-Performance Initiative,” Journal of Healthcare Management. 52 (1), 49-62, 2007

Drucker, F.Peter. (2004). The Daily Drucker:366 Days of Insight and Motivation for Getting the Right Things Done. New York: Harper Collins Publishers. Inc.

Hoy, Wayne K. and Cecil G, Miskel. (2001). Educational Administration : Theory, Research and Practice. 6 th ed. Mc Graw – Hill International Edition 2001

Ivancevich, J.M. et.al. (1989). Management: Principles and Functions. (4th ed). Boston: Richard D. Irwin, Inc.

Keeves P.J. 1988. Educational research, methodology and measurement :An international handbook. Oxford : Pergamon Press

Maesincee, S. (2013). The world Change ,Thailand Change. Bangkok: Bangkok Post.

Poovarawan, Y. & Numprasertchai, S. (2003). ICT for Thai Studies. Bangkok: SE-ED Book.

Suekrasae, T. (2013). Strategic Management of Private Schools for Excellence. Abstract.