ผลของการใช้บทเรียนคอมพิวเตอร์มัลติมีเดียโดยใช้การสอนแบบสืบเสาะ เพื่อส่งเสริมการคิดอย่างมีวิจารณญาณ ของนักศึกษาระดับปริญญาตรี
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) เพื่อพัฒนาบทเรียนคอมพิวเตอร์มัลติมีเดียโดยใช้การสอนแบบสืบเสาะเพื่อส่งเสริมการคิดอย่างมีวิจารณญาณ 2) เพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนก่อนเรียนและหลังเรียนด้วยบทเรียนคอมพิวเตอร์มัลติมีเดียโดยใช้การสอนแบบสืบเสาะ 3) เพื่อเปรียบเทียบคะแนนความสามารถในการคิดอย่างมีวิจารณญาณก่อนและหลังเรียน 4) เพื่อศึกษาความพึงพอใจของนักศึกษา กลุ่มเป้าหมาย คือ นักศึกษาระดับปริญญาตรีปีที่ 2 ภาคเรียนที่ 2 ปีการศึกษา 2566 วิทยาลัยนาฏศิลปจันทบุรี ที่ลงทะเบียนเรียนรายวิชาคอมพิวเตอร์สำหรับดนตรีไทย จำนวน 31 คน โดยใช้แผนการทดลองแบบ one group pretest-posttest โดยมีเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ 1) แบบสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้าง 2) แผนการจัดการเรียนรู้บทเรียนคอมพิวเตอร์มัลติมีเดียโดยใช้การสอนแบบสืบเสาะ 3) บทเรียนคอมพิวเตอร์มัลติมีเดียโดยใช้การสอนแบบสืบเสาะ 4) แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรื่อง ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับคอมพิวเตอร์และเทคโนโลยีสารสนเทศ 5) แบบวัดการคิดอย่างมีวิจารณญาณ 6) แบบสอบถามความพึงพอใจของนักศึกษา ผลการวิจัยพบว่า 1) ผลการประเมินคุณภาพบทเรียนคอมพิวเตอร์มัลติมีเดียโดยใช้การสอนแบบสืบเสาะ จากผู้เชี่ยวชาญด้านเนื้อหา พบว่ามีคุณภาพอยู่ในระดับมากที่สุด ( =4.54 , S.D.= 0.49) และผลการประเมินคุณภาพจากผู้เชี่ยวชาญด้านออกแบบบทเรียนคอมพิวเตอร์มัลติมีเดีย พบว่า มีคุณภาพอยู่ในระดับมาก ( =4.46 , S.D =0.49) 2) ความสามารถในการคิดอย่างมีวิจารณญาณของนักศึกษา พบว่าหลังเรียน ( =31.77, S.D.= 2.96) สูงกว่าก่อนเรียน ( =19.35, S.D.= 3.68) 3) ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน หลังเรียน ( =21.16 , S.D.= 2.14 ) สูงกว่าก่อนเรียน ( =15.13 , S.D.= 3.61)) 4) ความพึงพอใจของนักศึกษา มีความพึงพอใจอยู่ในระดับมากที่สุด ( =4.51, S.D.= 0.48) การวิจัยสรุปได้ว่าบทเรียนคอมพิวเตอร์มัลติมีเดียโดยใช้การสอนแบบสืบเสาะเป็นเครื่องมือที่มีประสิทธิภาพในการพัฒนาผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและทักษะการคิดเชิงวิจารณญาณของนักศึกษา นอกจากนี้ ยังช่วยสร้างความพึงพอใจต่อกระบวนการเรียนรู้ที่กระตุ้นให้เกิดการเรียนรู้เชิงลึก งานวิจัยนี้เป็นพื้นฐานสำคัญสำหรับการพัฒนาสื่อการเรียนการสอนเชิงเทคโนโลยีในอนาคต เพื่อเพิ่มประสิทธิภาพทางการศึกษาในกลุ่มผู้เรียนที่หลากหลาย
Article Details
เอกสารอ้างอิง
กรมวิชาการ. (2540). แนวทางการสอนที่เน้นทักษะกระบวนการ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์คุรุสภา ลาดพร้าว.
กิดานันท์ มลิทอง. (2543).เทคโนโลยีการศึกษาและนวัตกรรม. (พิมพ์ครั้งที่ 2 ปรับปรุงเพิ่มเติม).กรุงเทพมหานคร: ภาควิชาโสตทัศนศึกษา. คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
กิดานันท์ มลิทอง. (2544). เทคโนโลยี การศึกษาและนวัตกรรม. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณมหาวิทยาลัย.
กิดานันท์ มลิทอง. (2548). เทคโนโลยีและการสื่อสารเพื่อการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: ห้างหุ้นส่วนจำกัดอรุณการพิมพ์.
ไชยยศ เรืองสุวรรณ. (2526). เทคโนโลยีทางการศึกษา (หลักการและแนวปฏิบัติ) . กรุงเทพมหานคร: วัฒนาพานิช.
ถนอมพร เลาหจรัสแสง. (2541). คอมพิวเตอร์ช่วยสอน. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์หนังสือแห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ถนอมพร เลาหจรัสแสง. (2545). Design e-Learning หลักการออกแบบและการสร้างเว็บเพื่อการเรียนการสอน. กรุงเทพมหานคร: อรุณการพิมพ์.
ทวีศักดิ์ ปานเทวัญ. 2547. การพัฒนาบทเรียนคอมพิวเตอร์มัลติมีเดียวิชาการผลิตรายการโทรทัศน์เบื้องต้นเร่ืองการถ่ายทำในสตูดิโอ ระดับปริญญาตรี.สารนิพนธ์ การศึกษามหาบัณฑิต (เทคโนโลยีการศึกษา)มศว.ประสานมิตร.
มนต์ชัย เทียนทอง. (2545). การออกแบบและพัฒนาคอร์สแวร์สำหรับบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอน. ภาควิชาคอมพิวเตอร์ศึกษา คณะครุศาสตร์อุตสาหกรรมสถาบันเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ, กรุงเทพมหานคร: 25.
วันเพ็ญ วรรณโกมล. (2544). การพัฒนาการสอนสังคมศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: สถาบัน ราชภัฎธนบุรี.
สํานักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา. (2547).หลักเกณฑ์และวิธีการประเมินคุณภาพภายนอกของสถานศึกษาระดับการศึกษาขั้นพื้นฐาน. กรุงเทพมหานคร: พิมพ์ดี.
สุนันทา กสิวิวัฒน์, พิทักษ์ นิลนพคุณ และชาตรี เกิดธรรม. (2557). การพัฒนาบทเรียนคอมพิวเตอร์ช่วยสอนคำศัพท์ภาษาอังกฤษสำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. วารสารวไลยอลงกรณ์ปริทัศน์. 4 (2), 115-126.
Bodi, F. L. (1988). The public trust doctrine in the state of Washington: Does it make any difference to the public. Envtl. L., 19, 645.
Butler, D. L., Hodge, C. A., & Borko, H. (2012). Promoting critical thinking in the classroom: The case for inquiry-based learning. Educational Leadership, 69 (2), 34-39.
BSCS. (1997). Teacher' Guide BSCS Biology : A Human Approach. Kendell/Hunt Publishing Company.
Dewey, J. (1938). Experience and Education. New York: Macmillan Company.
Ennis, R.H. (1989). Critical Thing and Subject-Specificity : Clarification and needed Research. CA: Midwest Publication.
Gary King. 1995. “Replication, Replication.” PS: Political Science and Politics. 28, 444-45
Gagne, R. M. (2005). Principles of Instructional Design (5th ed.). Belmont, CA: Wadsworth.
Gick, M. L. (2002). Thinking critically: A strategic approach to problem solving. New York: Psychology Press.
Jonassen, D. H. (2000). Computers as cognitive tools: Lessons learned. Hillsdale, NJ: Erlbaum.
Keller, J. M., & Suzuki, K. (2017). Learner Motivation and the Technology-Enhanced Learning Environment. Educational Technology Research and Development. 65 (5), 987-1005.
Norris, S. P. (1985). Synthesis of Research on Critical Thinking. Educational Leadership. 42 (8), 40-45.
Rowe, M., Mazzoli, L., & Chen, S. (2015). Redesigning a General Education Science Course to Promote Critical Thinking. Sam Houston State University.
